دریابید که چرا در اوج فرم ورزشی ، بدن ورزشکاران بیشتر مستعد بیماریهای مختلف است و چگونه می توان از افت ایمنی جلوگیری کرد. بسیاری از طرفداران ورزش هنوز وضعیت فوق العاده ناخوشایند با دو ورزشکار روسی اولگا ویلوخینا را فراموش نکرده اند. این دختر برای مهمترین شروع سال چهارم آماده می شد ، اما به دلیل سرماخوردگی نتوانست در مسابقه انفرادی شرکت کند. خود اولگا معتقد است که مقصر اوج فرم بود ، که در همان لحظه به آن رسید.
بسیاری از والدین تلاش می کنند فرزندان خود را به باشگاه های ورزشی بفرستند ، زیرا مطمئن هستند که این امر سلامت فرزندان آنها را بهبود می بخشد. با این حال ، ورزش مدرن به طور قابل توجهی تغییر کرده است و دیگر هیچ ارتباطی با سلامتی ندارد. دانشمندان مطمئن هستند که در حال حاضر ورزشکاران باید چهار یا حتی پنج برابر فعالیت بدنی بیشتری نسبت به ده سال پیش تجربه کنند.
اما باید به خاطر داشت که در بسیاری از ورزشها تمایل به جوانسازی وجود دارد. اغلب ، بدن به سادگی قادر به تحمل بارهای سنگین نیست ، که منجر به مشکلات سلامتی می شود. امروز ما سعی می کنیم پاسخ دهیم که چرا ورزشکاران در اوج فرم ورزشی خود بیمار می شوند.
در اوج تناسب اندام چه اتفاقی برای بدن ورزشکار می افتد؟
بسیاری از طرفداران ورزش با سندرم "عدم سازگاری فوری ورزش" آشنا نیستند. در اواخر دهه هشتاد افتتاح شد و عمدتا برای پزشکان و مربیان ورزشی شناخته شده است. آکادمیک R. Suzdalnitsky ، رئیس آزمایشگاه ایمونولوژی در VNIIFK ، در این کشف مشارکت داشت. این مرد ، در واقع ، بنیانگذار ایمونولوژی ورزشی است. در تعدادی از تحقیقات ، او توانست این واقعیت را اثبات و اثبات کند که هنگام رسیدن به اوج فرم ورزشی ، ورزشکاران به شدت مستعد بیماریهای مختلف هستند.
همه چیز در مورد فعالیت بدنی بیش از حد است که مانع از کار مکانیسم های دفاعی بدن می شود. آکادمیسن سوزدالنیتسکی اطمینان دارد که فعالیت بدنی متوسط تأثیر مثبتی بر عملکرد سیستم ایمنی دارد. با این حال ، با افزایش آنها ، لحظه ای فرا می رسد که فعالیت مکانیسم های دفاعی بدن نزدیک به صفر است. این وضعیت را نقص ایمنی ثانویه ورزش نامیده اند.
در این لحظه ، غلظت ایمونوگلوبولین ها و آنتی بادی ها در خون به شدت کاهش می یابد. در نتیجه ، سیستم ایمنی بدن قادر به کنار آمدن با بیماریهای شایع سرماخوردگی نیست. اغلب ، نقص ایمنی ثانویه ورزشی در ورزشکاران حرفه ای خود را نشان می دهد ، اما این احتمال وجود دارد که در کودکان نیز ایجاد شود. این منجر به عواقب زیر می شود:
- این بیماری می تواند ورزشکار را درست قبل از شروع مسابقات گرفتار کند.
- نتایج نشان داده شده با سطح واقعی تمرینات ورزشکار مطابقت ندارد.
- ورزشکار تحمل سازگاری و جت لگ را تحمل نمی کند.
- بدن پس از انجام تمرینات سنگین به زمان بیشتری برای بازیابی نیاز دارد.
- خستگی زیاد احتمال آسیب دیدگی را افزایش می دهد.
مصونیت: این چیست؟
برای پاسخ به اینکه چرا ورزشکاران در اوج شکل ورزشی خود بیمار می شوند ، باید مفهوم "مصونیت" را درک کرد. ممکن است به نظر برسد که هیچ چیز پیچیده ای در اینجا وجود ندارد ، اما برای بسیاری از افراد سیستم ایمنی در طول زندگی خود مرموزترین است. سیستم ایمنی شامل آپاندیس ، تیموس ، طحال ، مغز استخوان ، غدد لنفاوی و بافت ها است. علاوه بر این ، عناصر سیستم ایمنی شامل بافت لنفاوی پراکنده در غشای مخاطی اندام های داخلی و ساختارهای مختلف پروتئینی در خون ، به عنوان مثال ، لنفوسیت ها است.
اندام های مرکزی سیستم دفاعی بدن مغز استخوان و تیموس هستند. آنها کسانی هستند که لنفوسیت ها را سنتز می کنند. تمام اندام های ذکر شده در بالا محیطی هستند. توجه داشته باشید که وزن متوسط کلیه اندام های سیستم ایمنی بدن حدود یک کیلو است. بیایید نگاهی به نحوه عملکرد سیستم دفاعی خود بیندازیم. اگر به عنوان یک قیاس ، ارگانیسم را با حالت مقایسه کنیم ، مصونیت یک ساختار قدرت است که باید محافظت قابل اعتمادی در برابر دسیسه های عوامل خارجی مختلف ایجاد کند.
سیستم ایمنی سلول های خاصی را تولید می کند - فاگوسیت ها (نام آنها را می توان به عنوان "سلول خوار" ترجمه کرد) ، که برای تخریب هرگونه ساختار سلولی خارجی و غیر ضروری طراحی شده است. گروه آخر شامل تمام سلول هایی است که به دلیل شرایط مختلف دچار جهش شده اند. وظیفه مشابهی توسط سلول های کشنده انجام می شود ، که حتی می توانند با سلول های سرطانی مقابله کنند. کمک کننده های T سنتز ایمونوگلوبولین ها را تسریع می کنند و سرکوب کننده های T هنگامی که نیاز به متوقف کردن پاسخ ایمنی بدن است ، کار مخالف را انجام می دهند.
چرا ایمنی بدن یک ورزشکار در اوج فرم ورزشی ضعیف می شود؟
بیایید دلایل اصلی ضعف سیستم ایمنی را در فردی بدون ناهنجاری های مادرزادی بررسی کنیم.
- اختلال خواب. ممکن است برای برخی عجیب به نظر برسد ، اما باید زمان کافی را برای خواب اختصاص دهید. برای بهبودی کامل بدن ، هشت تا نه ساعت خواب نیاز است. در عین حال ، توجه به کیفیت خواب مهم است نه کمیت. اگر به مدت طولانی ، اما بیقرار بخوابید ، بدن قادر به بازیابی نخواهد بود. ورزشکاران باید به خوبی آگاه باشند که خواب بخش مهمی از روند تمرین است. با این حال ، علاوه بر این ، تأثیر زیادی بر عملکرد سیستم ایمنی بدن دارد.
- مشکلات تمدن مدرن بی معنی است که در مورد این موضوع به مدت طولانی صحبت شود ، همه از آن مطلع هستند - مشکلات زیست محیطی ، غذای بی کیفیت ، عادات بد ، فعالیت بدنی کم و غیره.
- تغییرات فصلی. کمبود نور خورشید ، نیاز به مقاومت در برابر سرما ، مقدار ناکافی محصولات با کیفیت تازه - همه اینها منجر به این می شود که ذخایر بدن در بهار تخلیه شود.
- فشار. عامل دیگری که همه با آن آشنایی دارند. اغلب ، مشکلات مربوط به کار مکانیسم های دفاعی بدن واکنشی به استرس است. علاوه بر این ، امروزه دانشمندان اغلب یک وضعیت روحی روانی ضعیف را با ایجاد بیماریهایی مانند دیابت ، نئوپلاسم های تومور ، اسکیزوفرنی و بیماریهای منتشر بافت همبند مرتبط می دانند.
- ورزش های حرفه ای. این همان چیزی است که ما امروز در مورد آن صحبت می کنیم. خطر برای سیستم ایمنی بدن خود تمرین نیست ، بلکه میزان فعالیت بدنی است که بدن در حین ورزش تجربه می کند. بیهوده نیست که امروزه بسیاری از ورزشکاران مبتدی می خواهند بدانند چرا ورزشکاران در اوج فرم ورزشی خود بیمار می شوند؟
ورزش عامل نقص ایمنی ثانویه است
ما قبلاً در مورد این مفهوم در بالا صحبت کردیم ، اما باید توجه بیشتری به آن شود. از بسیاری جهات ، همه تغییرات ایجاد شده در اندام های سیستم ایمنی با مدت و شدت فعالیت بدنی مرتبط است. علاوه بر این ، استرس همراه با تمرین ورزشکاران را فراموش نمی کند. به گفته دانشمندان ، بارهای متوسط نمی توانند تغییرات منفی جدی در اندام های ایمنی ایجاد کنند.
اگر بارها افزایش یابد ، در ابتدا بدن با افزایش توده بافتهای لنفاوی و همچنین تسریع واکنشهای ایمنی زایی به این امر پاسخ می دهد. مرحله بعدی واکنش بدن مقاوم نامیده می شود و می توان آن را با افزایش سطح عملکرد بافت های لنفاوی و همچنین افزایش غلظت ایمونوگلوبولین ها در خون مشخص کرد.
فاز مقاومت در طول مدت با شدت بارها رابطه معکوس دارد.اگر تمرینات ماهیت نامنظمی داشته باشد ، اما در عین حال شدت بالایی داشته باشد ، مرحله مقاومت طولانی نیست و برعکس. به زبان ساده ، تحت تأثیر بارهای متوسط ، اثربخشی سیستم ایمنی افزایش می یابد. اگر ورزشکار مبتدی هستید ، سعی نکنید در هر درس رکوردهای شخصی ثبت کنید.
با این حال ، فقط طرفداران ورزش که برای خود تمرین می کنند و سعی نمی کنند به ارتفاعات ورزشی برسند می توانند این کار را انجام دهند. واکنش سیستم ایمنی بدن در برابر بارهای بیش از حد تجربه شده توسط ورزشکاران حرفه ای چگونه خواهد بود. دانشمندان دریافته اند که در چنین لحظاتی ، توده اندامهای ایمنی ، و تعداد بافتهای لنفاوی کاهش می یابد.
در همان زمان ، غلظت ایمونوگلوبولین های نوع A ، M و G در خون کاهش می یابد. این به نوبه خود منجر به افزایش حساسیت بدن در برابر عوامل مختلف با ماهیت عفونی می شود. به طور کلی پذیرفته شده است که مرحله رفع فشار در فرآیندهای سازگاری ، تخلیه ذخایر بدن و ورود آن به مرحله ای با خطر بالای ایمونولوژیکی را نشان می دهد. در طول دوره رقابت ، فعالیت بدنی می تواند ده برابر در مقایسه با تمرین افزایش یابد. این منجر به این واقعیت می شود که حدود 40 درصد ورزشکاران از انواع عفونی و سرماخوردگی رنج می برند.
ظهور چنین شرایط نقص ایمنی در ورزشکاران به دانشمندان اجازه داد مکانیسم های اصلی کاهش ذخایر بدن را تعیین کنند:
- تعادل مواد هورمونی مختل می شود ، که به نوبه خود منجر به اختلال در چرخه های فیزیولوژیکی متناوب فرآیندهای کاتابولیک و آنابولیک می شود.
- تغییرات قابل توجهی در محیط داخلی بدن وجود دارد ، به عنوان مثال ، افزایش غلظت لاکتات و اوره ، تغییر pH اسیدیته و غیره در نتیجه ، فرآیندهای تجزیه ایمونوگلوبولین ها تسریع می شود.
- کمبود مواد مغذی مرتبط با نیاز به پایبندی به برنامه غذایی رژیم غذایی منجر به نقض انرژی ، بستر و پلاستیک مورد نیاز سیستم ایمنی بدن می شود.
- مسمومیت دائم آهسته از کانون بیماریهای مزمن به طور قابل توجهی پتانسیل ایمنی را کاهش می دهد.
چگونه در اوج تناسب اندام از بیماری ها جلوگیری کنیم؟
از آنجا که کاهش فعالیت بدنی برای دستیابی به نتایج ورزشی بالا غیرممکن است ، ورزشکاران تنها یک راه خروج دارند - تنظیم کننده های ایمنی. در پزشکی ، از داروهای گیاهی متعلق به این گروه به طور فعال استفاده می شود. آنها قادر به بسیج فرآیندهای سازگاری و افزایش مقاومت بدن در برابر شرایط منفی محیطی هستند. بیایید به محبوب ترین سازگارها توجه کنیم:
- Schisandra chinensis - تأثیر مثبتی بر عملکرد سیستم عصبی و گوارشی دارد. این دارو باید یک بار در روز در صبح به مقدار 10-15 قطره مصرف شود.
- گلرنگ Leuzea - دارای فعالیت آنابولیک خفیف است و ترکیب خون را بهبود می بخشد. 10 تا 30 قطره بخورید.
- Eleutherococcus - یک وسیله عالی برای جلوگیری از بیماریهای طبیعت سرد. می توانید از 15 قطره تا یک قاشق چای خوری مصرف کنید.
- جینسینگ - حاوی مقدار زیادی از مواد فعال بیولوژیکی گلیکوزیدها است. دارو را با معده خالی یکبار در روز به میزان 10 تا 40 قطره مصرف کنید.
- Rhodiola rosea - یکی از قوی ترین سازگارهای گیاهی محسوب می شود. صبح با معده خالی به میزان 5-10 قطره مصرف می شود.
برای اطلاعات بیشتر در مورد ویژگی های سیستم ایمنی در ورزشکاران ، فیلم زیر را مشاهده کنید:
