شرح گیاه ران ، مشاوره در مورد رشد در یک طرح شخصی ، نحوه تکثیر ، آفات و بیماریهای احتمالی در باغبانی ، یادداشت های جالب ، کاربرد ، انواع.
استخوان ران (Pimpinella) گیاهی است که از خانواده Apiaceae است. این جنس تعداد نسبتاً قابل توجهی از این نمایندگان فلور را متحد می کند ، که تعداد آنها با توجه به اطلاعات ارائه شده توسط پایگاه داده The Plant List به 106 واحد می رسد ، در حالی که وضعیت بیش از سیصد گونه به طور کامل مشخص نشده است (تا پاییز 2016).
منطقه طبیعی توزیع گونه سوسک سرزمینهایی را شامل می شود که دارای آب و هوای گرمسیری ، نیمه گرمسیری و معتدل است ، که شامل سرزمین های اروپایی و آسیایی ، مناطق قاره آفریقا و همچنین چندین گونه از این جنس در آمریکا است. اگر در مورد روسیه و کشورهای همسایه صحبت کنیم ، حدود 25 گونه گیاه شناس وجود دارد که بیشتر آنها در قفقاز رشد می کنند. شایع ترین گونه این جنس ، Saxifraga Bedrenets (Pimpinella saxifraga) است که برای اهداف دارویی استفاده می شود. گیاهان مراتع و لبه های جنگلی را ترجیح می دهند و در فراوانی زمینه ها و جاده ها به وفور رشد می کنند.
| نام خانوادگی | چتر |
| دوره رشد | چند ساله ، دو یا یک ساله |
| فرم پوشش گیاهی | علفی |
| نژادها | با بذر یا تقسیم بوته |
| زمان پیوند در زمین باز | مارس آوریل |
| قوانین فرود | فاصله بین گیاهان 20 سانتی متر |
| آماده سازی | ارزش غذایی سبک ، شل و با زهکشی خوب مهم نیست |
| مقادیر اسیدیته خاک ، pH | 6 ، 5-7 (خنثی) یا 5-6 (کمی اسیدی) |
| سطح روشنایی | موقعیت جنوبی ، جنوب غربی ، غربی ، جنوب شرقی یا شرقی |
| سطح رطوبت | رطوبت هوا مقاوم در برابر خشکسالی بیش از 35 rable ترجیح داده می شود |
| قوانین مراقبت ویژه | بی رغبت ، بدون تغذیه منظم رشد می کند |
| گزینه های ارتفاع | 0.3-0.6 متر |
| دوره گلدهی | تابستان |
| نوع گل آذین یا گل | گل آذین چتری پیچیده |
| رنگ گلها | سفید برفی ، صورتی یا بنفش |
| نوع میوه | غلاف بذر |
| زمان رسیدن میوه | از ماه جولای ، اما به طور گسترده در آگوست |
| دوره تزئینی | تابستان |
| کاربرد در طراحی منظر | برای تزئین مرزها ، در تخت گل ، به عنوان یک گیاه دارویی |
| منطقه USDA | 4–10 |
استخوان ران به لطف اصطلاحات "bipinella" و "bipinulla" ، که به طور مستقیم با شکل صفحات برگ مطابقت دارد - به طور پراکنده به صورت لاتین نام خود را دارد. برخی از گونه ها قادر به از بین بردن سنگ های تشکیل شده در کلیه ها یا صفرا و مثانه هستند ، بنابراین مردم می توانند این اصطلاح - saxifrage را بشنوند.
در بین گونه های سوسک چندساله وجود دارد ؛ در موارد نادر ، گیاهان دارای فصل رشد دو یا یک ساله هستند. ریشه های کوتاه دارای شکل دو شکل هستند ، می توانند به طول 20 سانتی متر ، ضخامت بیش از 1.5 سانتی متر برسند. رنگ ریشه ها قهوه ای است. ساقه ها در قاعده گاهی اوقات می توانند چروکیده شوند ، سطح آنها با دنده های نازک ، برهنه یا شفاف است. ساقه ها به صورت راست و منشعب رشد می کنند ، در سطح مقطع گرد می شوند ، فضای داخلی آنها توخالی است. شاخه ها عمدتا سبز رنگ شده اند و سایه آن به سمت بالا روشن می شود. ارتفاع ساقه ها در محدوده 30-60 سانتی متر متفاوت است.
در ناحیه ریشه ، یک گلاب از برگ ها تشکیل می شود ، در حالی که شاخ و برگ عمدتا در قسمت پایینی متمرکز است و قسمت بالای آن عملاً بدون برگ باقی می ماند. برگهای گیاه ، با توجیه نام خود ، ساده یا دو یا سه بار پهن می شوند.طول صفحات برگ پایین در ران به 10-20 سانتی متر می رسد.در صفحه برگ حداکثر 4 جفت سهم وجود دارد. آنها دارای یک تخم مرغ ، شکل تخم مرغی گرد ، یک راس مبهم ، یک لبه با دندانه های بزرگ هستند. در ساقه های قسمت میانی ، برگها با کالبد شکافی عمیق تر مشخص می شوند ، در قاعده لوب های آنها به شکل گوه شکل است. در قسمت های بالا ، صفحات برگ بسیار کاهش یافته و لوب های آنها بسیار باریک است. رنگ شاخ و برگ معمولاً روشن ، خاکستری مایل به سبز نیست.
استخوان ران دارای دوره گلدهی است که در طول ماه های تابستان ادامه می یابد. گلهای دوجنسه در گل آذین چتری پیچیده و عاری از روکش جمع می شوند. در چنین چترهایی 6 تا 21 پرتو وجود دارد. قطر آنها به 6-8 سانتی متر می رسد. طول گلبرگها در گلها مساوی است ، سطح آنها برهنه است ، رنگ آن سفید برفی است ، گاهی اوقات رنگ صورتی یا سرمه ای به خود می گیرد. کاسبرگهای گل نامرئی هستند ، گلبرگهای آنها بیضوی هستند ، در حالی که لوب مرکزی خمیده است.
پس از گلدهی ، زمان رسیدن میوه ها فرا می رسد ، که در ران به شکل پیاز دانه است. آنها از اواخر ژوئیه یا ابتدای ماه گذشته تابستان شروع به بلوغ می کنند و رسیدن انبوه آنها در ماه آگوست کاهش می یابد. کپسول ها با شکل تخم مرغی-کروی یا بیضی شکل-مشخص می شوند. اغلب اتفاق می افتد که فشاری در طرفین وجود دارد و دنده های نخ مانند روی سطح قرار دارند. دانه هایی که میوه را پر می کنند دارای یک کانتوت تخم مرغ کوتاه هستند. طول آنها بین 2-2.5 میلی متر و عرض حدود 1-1.5 میلی متر متغیر است.
اگرچه این گیاه اغلب "ساکن" مزارع و مراتع در نظر گرفته می شود ، اما می توان آن را در یک قطعه شخصی نیز کشت کرد ، نه تنها به دکوراسیون آن بلکه برای جمع آوری مواد اولیه دارویی نیز تبدیل شد. علاوه بر این ، باغبان هنگام ترک مجبور نخواهد شد تلاش زیادی انجام دهد.
ران ران: نکات رشد ، کاشت و مراقبت در فضای باز
- محل فرود باید با توجه به ترجیحات طبیعی گیاه به دقت مورد توجه قرار گیرد. یعنی سعی می کنند تخت گل یا تخت باغی را باز کنند که از هر طرف به اشعه خورشید باز است. توصیه می شود که یک مکان جنوبی ، جنوب غربی یا جنوب شرقی را برای ران کنار بگذارید ، اما مکانهایی که بوته ها حداقل چند ساعت در روز از نور مستقیم خورشید در روز (شرق یا غرب) برخوردار می شوند ، مناسب هستند. در سایه کامل ، ساقه ها شروع به کشش می کنند ، گلدهی کمیاب می شود یا حتی به طور کامل متوقف می شود. شما نباید در مناطق پست یا نزدیک آبهای زیرزمینی کاشت کنید ، زیرا این می تواند بیماریهای قارچی را تحریک کند.
- آماده سازی هنگام رشد ران ، توصیه می شود یکی از زهکشی خوب و مغذی را انتخاب کنید. این می تواند لایه های لومی یا شنی باشد. اگرچه گفته می شود که ارزش غذایی برای این گیاه نقشی ندارد ، اما کاشت در زمین های غنی از هوموس بهترین رشد را نشان می دهد. ارزش کاشت در خاکهای سنگین ، رسی و شنی را ندارد ؛ لیسیدن نمک نیز کار نخواهد کرد. قبل از کاشت ، توصیه می شود خاک را حفاری کنید ، آن را از بقایای گیاهی تمیز کنید و کمی با مجتمع های معدنی کامل (به عنوان مثال ، کمیرا) کود دهید.
- فرود ران در صورت نیاز به انتقال نهال ها به زمین باز یا نهال پس از تقسیم بوته انجام می شود. زمان کاشت در بهار انتخاب می شود. حفره به گونه ای حفر می شود که یک گوی خاکی که سیستم ریشه گیاه را احاطه کرده است به راحتی در آن جا بگیرد. سپس یک نهال در حفره قرار داده و خاک را در اطراف آن می ریزند. پس از کاشت ، آبیاری فراوان توصیه می شود. فاصله ای که بین نهال ها باید باقی بماند نباید از 20-30 سانتی متر تجاوز کند.
- آبیاری هنگام مراقبت از ران ، عملا لازم نیست ، زیرا در برابر خشکسالی مقاوم است و بارش طبیعی کافی خواهد بود. اگر هوا بسیار خشک و گرم است ، می توانید هفته ای یکبار خاک را با آب گرم مرطوب کنید.
- کودها هنگام رشد ران ، لازم نیست آن را بسازید ، زیرا دارای مواد مغذی کافی از خاک است. فقط در بهار می توان منطقه ریشه گیاه را با مواد آلی (ذغال سنگ نارس یا کمپوست) مالچ کرد.چنین تغذیه ای رشد توده مغذی ساکسیرا را تحریک می کند.
- برداشت ران. معمولاً از ریشه برای اهداف دارویی استفاده می شود. حفاری باید پس از پایان روند گلدهی در سپتامبر-اکتبر انجام شود. آنها از چنگال یا بیل استفاده می کنند. بهتر است نمونه های بزرگتری را برای برداشت انتخاب کنید ، زیرا آنها دارای سیستم ریشه پیشرفته تری هستند. ریشه های ران باید ریشه کن شده و کاملاً در آب جاری شسته شوند تا بقایای خاک از بین برود. پس از آن ، تمام مواد جمع آوری شده روی یک بوم تمیز زیر سایبان گذاشته می شود. زیر نور مستقیم آفتاب خشک نشود ، زیرا مواد دارویی هر گیاهی بیشتر مواد مغذی را از دست می دهد. ریشه های saxifrage با طعم تند و شیرین نسبتاً رسا و عطر بسیار تند مشخص می شود. وقتی کاملاً خشک می شوند ، شکننده می شوند. پس از خشک شدن ، مواد در ظروف شیشه ای ذخیره می شوند. ریشه ها را درست قبل از استفاده خرد کنید. چنین مواد اولیه ای در مدت 3 سال خواص مفید خود را از دست نمی دهند. برای از بین بردن کاشت استخوان ران و داشتن شاخه های جدید توسعه یافته در سال آینده ، توصیه می شود 10-15 درصد بوته ها را در منطقه ای که برداشت انجام می شود دست نخورده بگذارید. ساقه و شاخ و برگ ساکسیفراژ باید قبل از شروع گلدهی - در ماه مه - برداشت شود. خشک کردن طبق قوانین فوق به مدت یک هفته انجام می شود. سپس برگها رنگ تیره تری به خود می گیرند و می توان آنها را به حالت پودری خرد کرد. نمک زدن برگها نیز انجام می شود ، که سپس برای غذا مناسب هستند. برداشت بذر استخوان ران در اوایل پاییز انجام می شود ، هنگامی که آنها کاملاً رسیده و رنگ قهوه ای روشن به دست آورده اند. سپس چترها باید بریده شوند ، خشک شوند و سپس از مواد دانه تکان داده شوند. بهتر است گل آذین روی دمگل ها را که به صورت دسته ای بسته شده و بر روی یک پارچه تمیز آویزان کرده اید ، قطع کنید ، جایی که دانه ها هنگام خشک شدن بیرون می ریزند. آنها بیش از دو سال در تاریکی و در ظروفی که باید شیشه ای یا چینی باشند نگهداری می شوند.
- قوانین عمومی مراقبت. مانند هر گیاه باغی بی رغبت ، کرم ران نیاز به مراقبت دارد ، که شامل علف های هرز منظم و شل شدن دوره ای خاک اطراف آن می شود. زمان برداشت در نیمه دوم آگوست می آید. برای مقاومت در برابر خود کاشت برنامه ریزی نشده ، گل آذین پژمرده باید به موقع حذف شود. در صورت تمایل ، می توان قطعات ریزوم ران متوسط را در گلدانهای پر از خاک ماسه ای ذغال سنگ نارس (سبک و مغذی) کاشت ، این امر امکان دریافت سبزی معطر تازه را در ماههای پاییز و زمستان ممکن می سازد. گلدانی با چنین گیاهی روی طاقچه جنوبی قرار می گیرد. saxifrage در این مدت از چراغ هایی که به آن (چراغ های معمولی و مخصوص (phyto) مناسب هستند) سپاسگزار خواهد بود.
- سرسختی زمستانی. این گیاه حتی در مناطق ما دارای خواص عالی در برابر یخ زدگی است ، بنابراین نیازی به سرپناه نیست.
- از کجا می توان دانه های ساکسی فراژ را تهیه کرد. چنین موادی را می توان به راحتی در یک فروشگاه گل خریداری کرد یا از طریق یک فروشگاه آنلاین خریداری کرد ، در صورت امکان ، از دوستان بخواهید یا آن را در جنگل یا علفزار جمع آوری کنید. وقتی دانه ها کاملاً رسیده باشند ، به راحتی از گل آذین چتر تکان داده می شوند. مواد بذر باید تا پایان دهه دوم سپتامبر در طبیعت جمع آوری شوند. دانه های رسیده ران دارای رنگ قهوه ای ، خشک و در لمس نسبتاً سفت هستند و به شدت شبیه دانه های شوید هستند. همچنین در مراکز باغ یا مهد کودک ها فرصتی برای خرید ران های ریشه دار آماده در ظروف وجود دارد. هنگام خرید ، بررسی نمونه انتخاب شده برای عدم وجود پوسیدگی ، آفات یا هرگونه آسیب دیگر بر روی آن بسیار مهم است.
- کاربرد در طراحی منظر اگر می خواهید ترکیب گیاهی به سبک طبیعی یا محلی ایجاد کنید ، این گیاه به کارتان می آید.هنگام تزئین حاشیه چنین کاشت ها خوب به نظر می رسند.
همچنین به دستورالعمل های رشد هتروپاناکس مراجعه کنید.
نحوه پرورش ران
به منظور رشد این فرهنگ دارویی و زینتی در محل خود ، آنها معمولاً به کاشت بذر یا تقسیم بوته های روییده مشغول هستند.
تکثیر ران با استفاده از دانه
کاشت توصیه می شود در فصل بهار مستقیماً روی بستر آماده شده از قبل انجام شود ، هنگامی که زمین پس از آب شدن برف و گرم شدن کمی زمین کمی خشک می شود. همه به این دلیل است که نهال ها از یخ زدگی نمی ترسند. خاک محل انتخاب شده کنده می شود ، بقایای ریشه گیاهان دیگر برداشته می شود. پس از آن ، یک شیار کم عمق حفر می شود که دانه در آن به طور مساوی توزیع می شود (در فاصله 20 سانتی متر از یکدیگر). سپس محصولات را کمی با همان بستر بپاشید و به آرامی آبیاری کنید. برای جلوگیری از شستن دانه ها از خاک می توانید از قوطی آبیاری با سر آب پاش استفاده کنید. هنگامی که شاخه ها ظاهر می شوند (پس از حدود 7-10 روز) و سپس به خوبی رشد می کنند ، می توان نازک سازی را انجام داد تا سیستم ریشه نهال ها فضای کافی داشته باشد. شما نباید در پیوند نهال های باقیمانده ران از نازک شدن به مکان دیگر مشغول باشید ، زیرا آنها به خوبی ریشه نمی دهند.
آنها با یک نتیجه خوب و محصولات podzimny در اواخر پاییز خوشحال می شوند. سپس دانه های ساکسیرا تحت طبقه بندی طبیعی قرار می گیرند و پس از کمی گرم شدن خاک جوانه می زنند. گلدهی و باردهی را می توان در همان سال انتظار داشت.
همچنین ، برخی باغبان پرورش نهال ران را تمرین می کنند. سپس دانه ها باید در ظروف نهال پر شده با بستر ماسه و ذغال سنگ نارس کاشته شوند. بهترین زمان برای این کار پایان زمستان یا هفته اول مارس خواهد بود. اما در اینجا شما باید از طبقه بندی طبیعی تقلید کرده و ظرف نهال را در قفسه پایینی یخچال قرار دهید. وقتی این زمان سپری شد ، نهال ها روی پنجره ، با نور مناسب قرار می گیرند ، اما ظهر از نور مستقیم خورشید سایه می گیرند. هنگام خروج ، مهم است که خاک را بیش از حد مرطوب نکنید ، زیرا گیاه خشک شدن را بسیار راحت تر تحمل می کند. در پایان ماه مه ، نهال های سوسک رشد کرده باید با روش انتقال مجدد (بدون از بین بردن توده خاکی که سیستم ریشه را احاطه کرده است) در زمین باز کاشته شوند. معمولاً در این زمان چندین جفت برگ روی آنها ظاهر می شود و حرکت معمولاً توسط آنها منتقل می شود.
تکثیر ران با تقسیم بوته
این روش نتیجه سریع تری خواهد داد. تقسیم باید در اوایل بهار انجام شود ، هنگامی که فعالیت رویشی هنوز آغاز نشده است. با کمک بیل تیز ، قسمتی از بوته بریده شده و از خاک بیرون کشیده می شود. مهم است که تقسیم را بسیار کم عمق نکنیم ، بنابراین سازگاری سریعتر است. قسمتهای برش را می توان با پودر ذغال یا فقط خاکستر برای ضدعفونی پاشید و برش را می توان در مکانی که قبلاً آماده شده کاشته شد. هنگام کاشت ، فاصله بین نهال ها نیز در حدود 20-30 سانتی متر حفظ می شود ، عمق کاشت باید در محدوده 5-8 سانتی متر باشد.
آفات و بیماریهای احتمالی ران هنگام باغبانی
با وجود مقاومت نسبتاً بالا در برابر بیماری ها و آفات ، این نماینده گیاه می تواند از حمله یک پروانه چتر (مگس اسب) یا شته ها رنج ببرد. علاوه بر این ، دومی می تواند به عنوان ناقل بیماری های ویروسی عمل کند ، و سپس نمونه آسیب دیده باید فوراً از بین برود. در هر صورت ، به دلیل چنین حملاتی ، عملکرد مواد دانه کاهش می یابد و بنابراین لازم است بلافاصله اقدامات مناسب انجام شود. برای کنترل آفات ، از داروهای حشره کش با طیف گسترده ای از اقدامات استفاده می شود (به عنوان مثال ، Aktara ، Actellik یا Karbofos).
رطوبت زیاد محیط ، همراه با نوسان در دمای روز و شب ، می تواند باعث بیماری های قارچی شود. اصلی ترین آن کپک سرخی است. علائم این بیماری تشکیل لکه بینی است که رنگ سیاه ، قهوه ای یا مایل به سفید به خود می گیرد. در این حالت ، لکه ها به طور ناهموار روی سطح ورق توزیع می شوند.
در این مورد ، اقدامات پیشگیرانه هنگام رشد استخوان ران به یک امر مهم تبدیل می شود: وجین علف های هرز. حذف بقایای گیاهی در خارج از طرح شخصی ، زیرا آنها به محلی برای پرورش عوامل بیماری زا برای عفونت های قارچی تبدیل می شوند. خوب ، در بهار ، توصیه می شود همه گیاهان را با قارچ کش ها درمان کنید ، از جمله Fuedazol ، Topaz یا Tiram خود را به خوبی ثابت کرده اند. غلظت نشان داده شده توسط سازنده نباید نقض شود.
در صورت تشخیص علائم بیماریهای قارچی که قبلاً توضیح داده شد ، تمام قسمتهای تحتانی ران قطع شده و سوزانده می شود. و همچنین پردازش با آماده سازی مناسب قارچ کش انجام می شود.
نکات جالب در مورد ران
از آنجا که گیاه شباهت زیادی به "برادران" خود در خانواده چتر دارد ، هنگام برداشت ریشه با ریزومها باید بسیار مراقب باشید. این به این دلیل است که بسیاری از اعضای خانواده سمی هستند. حفاری ریشه باید در منطقه ای انجام شود که قبلاً در طول گلدهی استخوان ران مشخص شده بود.
مهم
ریشه های سوسک را با گراز معمولی (Heracleum sphondylium) اشتباه نگیرید ، زیرا دومی سمی است ، طعم ریشه ها تند و تلخ است. یکی دیگر از گیاهان مشابه ، اما سمی ، هملک خال دار (Conium maculatum) است.
همچنین ، ریشه های پیمپینلا اغلب با ریشه های جعفری (Pastinaca sativa) ، که دارای شکل یکنواخت هستند ، از نظر گوشتی متفاوت هستند و از نظر بو و طعم شبیه به جعفری هستند ، اشتباه گرفته می شود.
همان "خویشاوند سبز" که گونه Pimpinella saxifraga با آن اشتباه گرفته می شود ، گوزن قرمز (Peucedanum cervaria) است. با این حال ، برگهای آن پیچیده شده و دارای شکل دو پین است.
کاربرد گیاه ران
برای مدت طولانی ، مردم از کاربردهای متعدد این نماینده گیاه مانند دارو ، آشپزی و موارد مشابه آگاه بودند. از علف ران در مراتع به عنوان علوفه دام استفاده می شد. گونه ای مانند ران انیسون (Pimpinella anisum) ، که برای بسیاری با نام انیسون آشنا بود ، برای به دست آوردن اسانس از دانه های آن استفاده می شد. همه گونه های این جنس گیاهان عسلی عالی هستند.
مشهورترین در پزشکی saxifraga femur (Pimpinella saxifraga) یا saxifraga femur است. داروهای مبتنی بر آن توسط مردان طب سنتی برای آنژین (صدای خشن) یا آسم برونش تجویز شد و به مبارزه با بیماری های برونش کمک کرد. در این مورد ، فقط از قسمت زیرزمینی گیاه (ریزوم و ریشه) استفاده می شود. اگر بر اساس آنها جوشانده تهیه می کنید ، این او است که با دوره های طولانی سرفه دارای اثر خلط آور است. همچنین ، چنین درمانی برای درمان کاتار حاد دستگاه تنفسی فوقانی یا شکل پیشرفته برونشیت استفاده می شود.
هنگامی که یک تنتور مبتنی بر ریزوم به صورت داخلی مصرف می شد ، فرایند هضم را بهبود می بخشید و به بیماری های معده (زخم ، کولیت یا گاستریت) کمک می کرد. همان دارو دارای اثر ادرارآور ، دیافورتیک است و همچنین به از بین بردن علائم درد کمک می کند. همان داروی مبتنی بر الکل به از بین بردن اسپاسم های مجاری صفراوی ، گشاد شدن عروق خونی کمک می کند. اگر بیمار مبتلا به رینیت یا سینوزیت (آبریزش بینی) است ، آب ران برای درمان مناسب است.
عدم تحمل فردی ، که می تواند واکنش آلرژیک را تحریک کند ، به عنوان یک منع مصرف برای استفاده از منابع بر اساس این گیاه عمل می کند. سپس ممکن است بثورات ، آبریزش بینی یا حتی تورم و تنگی نفس ظاهر شود. هنگامی که چنین علائمی ظاهر می شود ، توصیه می شود بلافاصله استفاده از داروها را برای تجدید ران متوقف کنید. اگر مقدار مصرف بر اساس این گیاه به مقدار بیشتری از بودجه نقض شود ، می توان درماتیت تماسی یا فتودرماتیت را تحریک کرد.
مهم! دوز را نقض نکنید
استخوان ران در آشپزی نیز استفاده می شود ، زیرا شاخ و برگ جوان گونه Pimpinella saxifraga با طعمی که حاوی نت های تلخ ، ترش و تند است مشخص می شود ، اما در عین حال عطر آن بسیار ظریف است.اگر ریشه ها خشک شوند ، طعم تلخی تند دارند و شبیه خیار است ، بوی آن کمی تند است ، به همین دلیل آنها را در ترکیب ادویه ها معرفی می کنند. چترهای جوان دارای عطر و طعم متمایز انیسون هستند. هنگامی که مواد دانه کاملاً رسیده است ، رایحه های انیسون در عطر با هویج و سبزی جایگزین می شوند و بنابراین دانه ها معمولاً به خورش های سبزیجات (بادمجان و کدو سبز) وارد می شوند. در همان زمان ، عطر (مانند انیسون) در ابتدا به سختی جذب می شود ، اما سپس بیشتر و بیشتر متمایز می شود.
توده و ساقه های برگریز ، گلها و مواد دانه رانهای ساکسیراژ معمولاً به عنوان عطر در تولید نوشیدنی ها استفاده می شوند ، که سپس رنگ طلایی و عطر دلپذیری به خود می گیرند. هنگام ترشی خیار ، گوجه فرنگی و سایر هدایای باغی ، گل آذین چتری را در آب نمک قرار دهید. برای تهیه سالاد ، سوپ و وینایگرت ، متخصصان آشپزی از ریشه و شاخ و برگ جوان استفاده می کنند. این قطعات به خوبی پنیر و سوسیس و همچنین آبجو و نوشابه را خوش طعم می کنند.
اغلب ساکسیفراژ ران به عنوان جایگزین دانه های بادام زمینی و انیسون معمولی استفاده می شود که برای غذاهای گوشتی ، تخم مرغ و پنیر ، غذاهای دریایی ، ماهی و برنج با سبزیجات استفاده می شود. همچنین ، غذاهای مبتنی بر گوجه فرنگی و کلم کلم ، سس های مختلف ، با افزودن چنین سبزی تند خوب به دست می آیند. دانه ها را می توان به محصولات پخته شده و محصولات شیرینی اضافه کرد و همچنین در تولید پنیر استفاده کرد.
اسانس به دست آمده از رانهای ساکسیفراژ معمولاً در عطرسازی هنگام تهیه کرم یا خمیر دندان و پودر استفاده می شود.
چنین مزارعی به دام علاقه زیادی دارند ، بنابراین از آنها با مخلوط کردن آنها در یونجه استفاده می شود ، که باعث افزایش اشتها و عملکرد شیر می شود.
انواع ران
ران انیسون (Pimpinella anisum)
ممکن است تحت نام ایجاد شود انیسون معمولی … این گیاه یک ساله علفی است و به عنوان ادویه استفاده می شود. منطقه بومی توزیع طبیعی به طور دقیق مشخص نشده است ، اما احتمالاً در قلمرو مدیترانه یا خاورمیانه قرار دارد. برای به دست آوردن بذر ، در سرزمینهای تمام جنوب اروپا و همچنین در آسیای صغیر ، مصر و مکزیک کشت می شود. در قلمرو روسیه ، این گونه به عنوان یک فرهنگ رشد می کند.
ران انیسون دارای ساقه های نازک و کوتاه ایستاده با سطح کبدی است. ریشه دارای شکل دوتایی و میله مانند ، نازک است. ارتفاع ساقه ها به 0.6 متر می رسد ، در حالی که عرض بوته را می توان در 0.45 سانتیمتر اندازه گیری کرد. ساقه ها بصورت ایستاده رشد می کنند و در قسمت گرد می شوند ، شیارهایی روی سطح وجود دارد. انشعاب در قسمت فوقانی شاخه ها وجود دارد.
برگهای قسمت پایه و پایین ران انیسون با دمبرگهای بلند به ساقه متصل می شوند. چنین شاخ و برگهایی به صورت کامل ، دندانه دار یا لوب دار رشد می کنند. برگها از لوبهایی با شکل قلب گرد گرد تشکیل شده اند ، در حالی که چند دمبرگ دارای دمبرگهای کوتاه و مرکزی آن با یک برگ بلندتر است. در ساقه ها ، برگها در دو طرف دارای دو لوب و یک لوب انتهایی سه لبه ای هستند. آنها روی دمبرگهای بلند رشد می کنند. در قسمت فوقانی ، برگها فاقد دمبرگ ، 2 یا 3 پینه ای هستند. سهام آنها خطی-نیزه ای است.
از ابتدای تابستان ، گل آذین پیچیده چتری در بالای ساقه ها شکل می گیرد. گلها در آنها کوچک هستند ، با پنج گلبرگ. قطر گل آذین به 2.5 تا 6 سانتی متر می رسد. آنها در 7 تا 15 پرتوهای کوتاه پراکنده با بلوغ کوتاه قرار دارند. گلبرگهای گل در رنگ کرم رنگ آمیزی می شوند. باردهی در ماه آگوست آغاز می شود. رنگ کپسول بذر مایل به سبز یا خاکستری مایل به قهوه ای است. با بالغ شدن ، رنگ آن کاملاً خاکستری می شود. فرم پهن ، بیضوی قلب ، تخم مرغی و یا به شکل جلویی گلابی است. طول achenes 3-5 میلی متر است. دانه های زیادی در میوه ها وجود دارد ، اندازه آنها کوچک است ، بنابراین هزار قطعه تنها 2-3 ، 6 گرم وزن دارند. دانه ها دارای عطر مشخص هستند. از این گیاه در آشپزی (میوه ها و شاخ و برگ پر) استفاده می شود.
ران بزرگ (Pimpinella major)
چند ساله با شکل رویشی علفی است.این گونه از گونه saxifraga (Pimpinella saxifraga) توسط ساقه بزرگتر با سطح برهنه شیار دار متمایز متمایز می شود. این گیاه تقریباً در همه جا در سرزمین های اروپایی به استثنای مناطق جنوبی یافت می شود. در روسیه ، در مناطق غربی و جنوب غربی ، به ندرت در مناطق مرکزی غیر معمول نیست. جنگل ها و درختچه ها ، مراتع خشک ترجیح داده می شود.
ریشه های منشعب دو شکل هستند ، بوی ریشه ناخوشایند است. ساقه های استخوان ران بزرگ در ارتفاع 0.4-1 متر متغیر هستند. آنها مستقیماً رشد می کنند ، قسمت داخلی آن توخالی است ، سطح آن عمیقاً شیاردار است ، هیچ بلوغی وجود ندارد. یک انشعاب جزئی در قسمت فوقانی وجود دارد. در قسمت پایین گل سرخ از برگهای جانبی وجود دارد. شاخ و برگ پایین با دمبرگ ها دارای شکل ساده ای از پر است. از 4-8 لوب برگ تشکیل شده است. خطوط آنها بیضی شکل یا مستطیل است ، آنها می توانند نوک تیز شوند ، قاعده به شکل گوه ، گرد یا به شکل قلب است. دندانهای تیز یا بریده نامنظم در امتداد لبه اجرا می شوند. اندازه برگچه ها بزرگ است - طول 2.5-7 سانتی متر و عرض 1 - 4 سانتی متر است.
برگها در قسمت وسط و فوقانی ساقه های ران ران بی حالت هستند ، دارای غلاف بزرگ شده هستند. لوب های برگ باریک شده ، کالبد شکافی عمیق تر است ، لبه آن دندانه دار است. در قسمت فوقانی ، برگها کوچک هستند ، با سه قسمت یا کوچک شده. در طول گلدهی ، چترهایی با قطر 5-8 سانتی متر تشکیل می شود که از 9 تا 15 پرتو نازک تشکیل شده است. بدون لفاف. گلبرگهای گل سفید یا صورتی هستند. طول بیرونی 1.4 میلی متر است. این میوه یک کپسول دو دانه به شکل بیضی شکل است. طول آن 2.5-3.5 سانتی متر و عرض تنها 1.5-2 میلی متر است. دنده های پشت جنین بیرون زده است. از این گونه می توان برای اهداف دارویی استفاده کرد.
درجه موجود ران بزرگ "Rosea" تا اواسط ژوئیه شکوفا می شود. این نشان دهنده یک طرح چند ساله از طرح های قدرتمند است ، که در بالای ساقه های آن گل آذین گسترش یافته شکل می گیرد. قطر آنها از 10 سانتیمتر تجاوز نمی کند. رنگ گلبرگها در گلها صورتی است ، شاخ و برگ آن شبیه به سرخس است. ارتفاع گیاه به 75-90 سانتی متر و عرض بوته 45 سانتی متر می رسد.
ران ساکسی فراژ (Pimpinella saxifraga)
ممکن است تحت نام ایجاد شود ران ساکسي فراژ. به دلیل خاصیت جوانه زنی حتی در زمین سنگی ، نام خاصی را دریافت کرد و همچنین برای شکستن سنگ در کلیه ها ، صفرا یا مثانه استفاده می شود. علفی چند ساله ، رایج در تمام مناطق اروپایی ، و همچنین در روسیه و آسیا ، در مناطق با آب و هوای معتدل یافت می شود. در مراتع و استپ ها ، در جنگل های گونه های مختلف درخت ، در تپه ها و دامنه های پوشیده از علف رشد می کند.
در استخوان ران ، ریزوم ساکسیفراگ دارای سرهای زیادی است ، ریشه های آن دو شاخه است و دارای انشعابات فراوان است. ریشه ها قهوه ای رنگ هستند ، طول آنها از 20 سانتی متر با عرض 1.5 سانتی متر تجاوز نمی کند ، یقه ریشه گیاه با بقایای صفحات برگ مرده به شکل الیاف پوشیده شده است. ارتفاع ساقه های شاخه ای 15-80 سانتیمتر است. آنها به صورت قائم ، داخل توخالی ، با یک قسمت گرد رشد می کنند. روی سطح ساقه ها دنده های نازکی وجود دارد. ساقه ها در قسمت پایینی متراکم هستند ، فقط در زیر برگ دارند و قسمت بالا بدون برگ است. در ناحیه ریشه ، یک رزت تشکیل می شود. روی آن ، مانند برگها ، یک بلوغ کوتاه یا ساقه های برهنه وجود دارد.
صفحات برگ پهن است ، صفحات پایینی دارای دمبرگ ، حدود 10 تا 20 سانتی متر طول است. نوارهای برگ دارای خطوط تخم مرغی بیضی شکل یا گرد است. راس آن مبهم است و دندانهای بزرگی در لبه آن قرار دارد. به تدریج ، اندازه لوب های برگ به سمت راس کاهش می یابد. رنگ برگها سبز مایل به خاکستری است.
در طول گلدهی تابستان ، گل آذین چتری در ساکسیفراژ تشکیل می شود که از 6 تا 21 اشعه برهنه تصفیه شده تشکیل شده است. قطر پرتوهای کوریمبوز بین 5-8 سانتی متر است ، آنها نه پاکت دارند و نه پاکت. کاسه پنج دندان دارد ، اما آنها چندان برجسته نیستند. رنگ گلبرگها مایل به سفید است ، گاهی اوقات رنگ صورتی به خود می گیرد. طول آنها 1 میلی متر است.سطح بیرونی دارای یک بلوغ پر مویی است. همچنین پنج پرچم در گلها وجود دارد.
رسیدن دانه ها در گل ساکسری در دوره ای که از اواخر ژوئیه یا اوایل آگوست شروع می شود رخ می دهد و در پایان تابستان ، بلوغ شخصیت عظیمی به خود می گیرد. سطح دانه ها برهنه است ، شکل آن کوتاه تخم مرغی است. طول دانه 2-2.5 میلی متر و عرض آن حدود 1-1.5 میلی متر است.
ران خوشبو (Pimpinella aromatica)
نماینده علفی گیاه دو ساله است. سرزمین های بومی در قلمرو قفقاز شرقی و داغستان قرار می گیرند ، در حالی که گیاه بومی این مکان ها است ، یعنی یافتن آن در هیچ جای دیگر در طبیعت امکان پذیر نیست. ترجیح می دهد دامنه های خاک رس و سنگی را برای رشد ، ضخامت درختچه ها. ریشه به صورت راست یا صعودی رشد می کند. ضخامت آن بیش از 5 میلی متر نیست. ساقه از 20 تا 70 سانتی متر ارتفاع نمی رود ، منفرد رشد می کند و از قسمت مرکزی منشعب می شود. شوت ها به صورت مایل به سمت بالا هدایت می شوند.
شکل برگهای ران معطر در ناحیه ریشه و قسمت پایینی ساقه ها پین است ، آنها با دمبرگ ها متصل می شوند. شکل برگچه ها کشیده است. طول لوب های برگ 15-30 سانتی متر با عرض 1 ، 5-4 سانتی متر است. اندازه لبه های برگ بتدریج به سمت راس کاهش می یابد و دمبرگها ناپدید می شوند و برگ ها بی حالت می شوند.
در طول ژوئن-آگوست ، تشکیل گل آذین چتری صورت می گیرد که قطر آن در محدوده 2-4 سانتی متر متغیر است. 5 تا 10 پرتو معطر ران وجود دارد. طول آنها تقریبا برابر است ، یک پوشش متراکم مودار وجود دارد. هیچ لفافه یا لفافی وجود ندارد. گلبرگها سفید هستند ، در قسمت عقب آنها کبود هستند و در بالای آن یک شکاف وجود دارد.
میوه ها ، که در اواخر ماه ژوئیه شروع به بلوغ می کنند ، بیضوی گسترده ای دارند ، سطح آن با بلوغ متراکم پوشیده شده است. طول میوه 2.5 سانتی متر و عرض حدود 2 میلی متر است.
مقاله مرتبط: نحوه رشد فتسیا در خانه
ویدئویی در مورد استفاده از ران:
