شرح گیاه باپتیسیا ، قوانین کاشت و مراقبت در طرح باغ ، قوانین تولید مثل ، مشکلات احتمالی در رشد ، یادداشت های جالب ، انواع.
Baptisia (Baptisia) متعلق به خانواده نسبتاً وسیع حبوبات (Fabaceae) یا همانطور که به آن شب پره نیز گفته می شود ، است که نمایندگان دوپایه گیاهان را متحد می کند. منطقه بومی توزیع طبیعی در مناطق شرقی قاره آمریکای شمالی است. حدود سه ده گونه در این جنس وجود دارد.
| نام خانوادگی | حبوبات یا پروانه ها |
| دوره رشد | چند ساله |
| فرم پوشش گیاهی | علفی |
| نژادها | استفاده از دانه ، تکان دادن شاخه های ریشه یا تقسیم گیاه |
| زمان پیوند در زمین باز | اواخر ماه مه یا اوایل تابستان |
| قوانین فرود | نهال ها باید در فاصله 50-60 سانتی متر از یکدیگر و سایر گیاهان یا ساختمان ها قرار گیرند |
| آماده سازی | سبک ، شل ، دارای زهکشی خوب و تا حد ممکن مغذی |
| مقادیر اسیدیته خاک ، pH | 6 ، 5-7 (خنثی) |
| سطح روشنایی | به خوبی توسط خورشید روشن شده است |
| سطح رطوبت | مقاوم به خشکی |
| قوانین مراقبت ویژه | بی ادعا |
| گزینه های ارتفاع | حداکثر تا 2 متر |
| دوره گلدهی | در ماه ژوئن یا ژوئیه ، مدت زمان گلدهی بستگی به شرایط آب و هوایی دارد. |
| نوع گل آذین یا گل | گل آذین گل رز یا سنبله |
| رنگ گلها | برف تا سفید ، زرد یا آبی ، اما رنگهای آن از پاستلی تا غنی تر است |
| نوع میوه | باب پلی اسپرم |
| زمان رسیدن میوه | اوت-اکتبر |
| دوره تزئینی | بهار پاییز |
| کاربرد در طراحی منظر | برای محوطه سازی صخره ها و باغ های صخره ای ، کنار حصارها ، برای تزئین پرچین ها |
| منطقه USDA | 4–9 |
نام این جنس به لطف کلمه در زبان یونانی باستان "apto "در زبان لاتین گرفته شده است ، که دارای ترجمه های زیر" رنگ "،" خیساندن با رنگ "یا" غوطه ور شدن در مایع "است ، که در واقع همان چیزی است و نشان دهنده توانایی برخی از انواع باپتیزیا است که به پارچه رنگ می دهد. مردم می توانند بشنوند که چگونه این گیاه "علف هرز نیلی" ، "بوته مار زنگی" یا "مار زنگی" نامیده می شود. عبارت رایج "آبی نیلی کاذب" است ، زیرا امکان استفاده از این نماینده فلور به عنوان جایگزین رنگ طبیعی مانند Indigofera tinctoria وجود دارد.
همه انواع باپتیزیا چند ساله با شکل علفی رشد هستند و با ریزوم هایی که عمیقاً در خاک غوطه ور شده اند مشخص می شوند. ساقه های گیاه مستقیم رشد کرده و به خوبی منشعب می شوند. شاخه ها می توانند از 60 سانتی متر تا علامت دو متر ارتفاع داشته باشند ، در حالی که پارامترهای ارتفاع بستگی مستقیم به خاکی دارد که گیاه در آن رشد می کند. رنگ ساقه ها سبز یا خاکستری است. در ساقه ها ، در دنباله بعدی ، صفحات برگ باز می شوند ، به رنگ خاکستری مایل به آبی یا سبز مایل به آبی رنگ آمیزی می شوند. طول برگ می تواند به 8 سانتی متر برسد. برگها از سه برگ (شبیه به برگ شبدر) تشکیل شده اند که وقتی خشک می شوند ، رنگ سیاه پیدا می کنند. شکل لبه های برگ بیضی شکل یا گسترده تر به سمت راس است. در حالی که شاخ و برگ سبز است ، مانند یک پرده باز به نظر می رسد. این یک تاج برگریز است که به گیاه اجازه می دهد حتی بدون گل تزئینی باقی بماند.
هنگام گلدهی در باپتیسیا (پس از آن می توان آن را با چای بید یا شل گل مقایسه کرد) ، گلهای نسبتاً بزرگی تشکیل می شود ، که از آنها گل آذین گل رز جمع آوری می شود ، یا می تواند شبیه شمع باشد. طول گل آذین در محدوده 30-50 سانتی متر متفاوت است.ساختار گل مطابق نمایندگان خانواده پروانه ها است ، یعنی بادبان (گلبرگ فوقانی گل) و بالها (گلبرگهای جانبی یا پاروها) در تاج گل گنجانده شده است. طول بادبان از اندازه بال تجاوز نمی کند. کاسه دارای ساختار دو لبه است ، شکل آن به شکل زنگوله است ، دارای پنج لوب است ، گاهی اوقات قسمتهای بالایی را می توان به یک لت کرد. تخمدان به رنگ رویه "علف هرز نیلی". قطر گلها به 3 سانتی متر و کمی بیشتر می رسد.
رنگ گلها می تواند از برفی تا مایل به سفید متغیر باشد ، در حالی که در شرایط طبیعی چنین گل آذینی به رنگ زرد یا آبی است ، اما رنگها از پاستلی تا اشباع شده متفاوت است. با آمدن تابستان ، گلها شروع به شکوفایی می کنند و این روند 14 تا 20 روز طول می کشد. اگر هوا مطلوب باشد ، می توان مدت زمان گلدهی را افزایش داد. این مرحله از فصل رشد و شروع آن در آب و هوا با زمستان های سرد به تأخیر می افتد و جوانه ها فقط در اواسط تابستان فقط 1-2 هفته شکوفا می شوند.
پس از اینکه گلها گرده افشانی کردند ، زمان رسیدن میوه ها در باپتیسیا فرا می رسد ، که همچنین از ویژگی های خانواده حبوبات نمی کاهد - یعنی میوه یک لوبیا (غلاف) با بالای خمیده است. لوبیا معمولاً در اواخر تابستان ظاهر می شود. تعداد زیادی دانه در میوه تشکیل می شود.
علیرغم این واقعیت که باپتیسیا "نسبی" از نمایندگان خانواده مانند اقاقیا یا میموزا است که مدتهاست برای باغبانان ما شناخته شده است ، این گیاه به وضوح دست کم گرفته می شود. اما از آنجا که این نماینده از گیاهان همچنین با ماندگاری در طول کشت و استقامت مشخص می شود ، می توان آن را به طور فزاینده ای در قطعات خانگی پیدا کرد و با تاج های سبز رنگ و گل آذین های توری رنگی شبیه شمع ها چشم را به خود جلب کرد.
قوانین کاشت و مراقبت از Baptis در زمین باز
- محل فرود " علف هرز”، لازم است یک گیاه باز را انتخاب کنید تا گیاه از همه طرف توسط اشعه خورشید روشن شود. در عین حال ، ذکر شده است که هرچه جریان مستقیم تابش ماوراء بنفش توسط باپتیسیا دریافت شود ، گلدهی آن رنگارنگ تر و طولانی تر خواهد بود. گل آذین از گلهای بیشتری تشکیل شده و شاخ و برگها در یک طرح رنگی ظریف تر و غنی تر ظاهر می شوند. با این حال ، توجه می شود که گیاه در سایه زدن به خوبی توسعه می یابد.
- آغازگر باپتیزیا برداشتن آن دشوار نخواهد بود ، زیرا ترکیبات خشک و زهکشی مناسب برای یک گیاه مناسب است ، ساختار آن نه تنها شل ، بلکه حتی جریان آزاد نیز خواهد داشت. اگرچه خاک "مار زنگی" و باید مغذی باشد ، اما گیاه به این عامل زیاد وابسته نیست. چنین کاشتی را می توان حتی در بستر خاک رس انجام داد ، اما به شرطی که از زهکشی با کیفیت بالا استفاده شود (که رکود رطوبت را منتفی می کند). بنابراین ، هنگام کاشت در باغ های صخره ای و صخره ای ها ، و همچنین خاک لومی شنی شل یا حتی خاک شنی « علف هرز نیلی "احساس راحتی می کند.
- کاشتن باپتیسیا در بهار برگزار شد قبل از قرار دادن گیاه در محل ، توصیه می شود خاک را با وارد کردن کود و کود به آن کود دهید ، که کلید رشد و گلدهی موفقیت آمیز آینده خواهد بود. قبل از کاشت ، بستر باید حفر شود تا نفوذ پذیری آب آن افزایش یابد. گودال کاشت نهال باپتیسیا باید اندکی بزرگتر از توده خاکی اطراف سیستم ریشه باشد. توصیه می شود سوراخ های کاشت در چیدمان گروهی در فاصله 50-60 سانتی متر از یکدیگر ، سایر گیاهان و ساختمانهای باغ قرار گیرد. همه به این دلیل است که به تدریج بوته شروع به رشد می کند. یک لایه کافی از مواد زهکشی (حدود 4-5 سانتیمتر) باید در پایین با مخلوط خاک مرطوب در منطقه گذاشته شود. این می تواند قطعات آجر متوسط ، سنگریزه ، سنگ خرد شده یا رس منبسط شده باشد. چنین لایه ای با یک بستر پاشیده می شود ، به طوری که زهکشی را کاملاً می پوشاند و یک نهال باپتیسیا در بالای آن قرار می گیرد. بیش از حد عمیق کاشت نکنید ، یقه ریشه گیاه باید هم سطح با خاک منطقه باشد.خاک اطراف به آرامی فشرده شده و آبیاری فراوان انجام می شود.
- آبیاری هنگام رشد باپتیسیا در زمین باز ، آنها عملا انجام نمی شوند ، زیرا گیاه با مقاومت در برابر خشکسالی متمایز می شود. درست است ، اگر در ماه های تابستان درجه حرارت بسیار زیاد شود ، حداقل باید یک مرطوب کننده خاک انجام شود.
- کودها هنگام مراقبت « علف هرز نیلی "نیز غیر ضروری است. پانسمان بالا فقط زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که خاک هنگام کاشت بسیار تخلیه شده باشد. سپس ، هنگامی که در چنین بستری رشد می کند ، پس از چند سال ، رشد و گلدهی باپتیسیا بدتر می شود. برای انجام این کار ، با فرا رسیدن فصل بهار ، کل دایره تنه درخت باید با استفاده از کودهای آلی مالچ شود ، که می تواند ، به عنوان مثال ، ذغال سنگ نارس یا کمپوست باشد. اجزای موجود در خاک جاسازی شده است ، این امر به آن کمک می کند تا مدت زمان بیشتری هیدراته بماند و از رشد علف های هرز جلوگیری کند.
- هرس کردن هنگام رشد ، باپتیسیا باید فقط در سنین پایین انجام شود تا شکل بوته را انجام دهد. با رسیدن اوایل بهار ، هرس نظارتی انجام می شود ، که متعاقباً شکل گیاه و ویژگی های مشخص آن را تعیین می کند. هنگامی که نمونه بالغ می شود ، نیازی به هرس ندارد ، زیرا با رشد ، چنین "بوته های جغجغه ای" طرح های متراکم و متراکمی به دست می آورند و پرده های چمباتمه ای را از طریق ساقه ها تشکیل می دهند که یادآور بالش های سبز تزئینی است.
- زمستان گذرانی باپتیسیا. از آنجا که برخی از گونه های این نماینده گیاه قادر به کاهش ستون دماسنج تا علامت -27 واحد هستند ، بدون هیچ سرپناهی (حتی مالچ اضافی دایره تنه) در خط وسط به خوبی زمستان می گیرند.
- استفاده از باپتیسیا در طراحی منظر از آنجا که گیاه روی یک بستر خشک و شل احساس خوبی می کند ، معمولاً کاشت در صخره ها و باغهای صخره ای معمول است. سایه مایل به آبی ساقه ها و توده برگریز خاکستری یا سبز مایل به سبز با سنگهای بزرگ و کوچک هماهنگی کامل دارد. همچنین برخی از گونه هایی که از نظر ارتفاع ساقه ها متفاوت هستند برای ایجاد محدوده یا پرچین استفاده می شوند. Baptisia به عنوان یک گیاه پس زمینه در تخت گل و مرزهای مخلوط خوب به نظر می رسد ، اما چنین بوته هایی را می توان نه تنها در پس زمینه ، بلکه در وسط زمین نیز کاشت. گیاهان "علف هرز نیلی" در برجستگی های کلاسیک مفید خواهند بود ، آنها به عنوان تزئین در کنار نرده ها یا دیوارها عمل می کنند. اما اگر باپتیسیا را به عنوان یک فرهنگ انفرادی بکارید ، در اینجا نیز به دلیل جرم برگریز برازنده و گل آذین تزئینی شمع ، جلوه تزئینی خود را از دست نخواهد داد. بهترین همسایه ها کاشتن زنگ و مانارد ، کورئوپسیس و آنافالیس خواهد بود.
همچنین نکات مراقبت از Strongylodone را ببینید.
نکات مربوط به پرورش باپتیسیا
برای رشد بوته های گیاه "نیلی" در محل ، توصیه می شود از روش های بذری یا رویشی استفاده کنید. اگر در مورد دومی صحبت کنیم ، بوته رشد کرده تقسیم شده و شاخه های ریشه رسوب می کنند.
تکثیر باپتیسیا با استفاده از دانه
این روش ، اگرچه ممکن است ، اما تا زمانی که نهال های رشد یافته به اثر تزئینی خود نرسند ، باید چندین سال پس از کاشت به طول انجامد. کاشت بذر بلافاصله پس از جمع آوری در یک مکان دائمی یا در یک تخت گل برای رشد نهال ، یعنی قبل از زمستان انجام می شود. سپس بذر به طور طبیعی طبقه بندی می شود. با این حال ، به دلیل متراکم بودن سطح بذرها ، توصیه می شود که ساقه زنی انجام شود - برای آسیب رساندن به سطح به منظور تسهیل جوانه زنی جوانه ها در آینده. برای انجام این کار ، می توانید مواد بذر "مار زنگی" را با کاغذ سنباده مالش دهید ، به طوری که سطح آن کمی خشن شود.
دانه های باپتیسیا حدود 3 سانتی متر در خاک دفن شده اند توصیه می شود که در ماه های زمستان محصولات را با برگهای خشک یا تراشه های ذغال سنگ نارس مالش کنید. با فرا رسیدن فصل بهار ، توصیه می شود چنین سرپناهی را بیرون بیاورید تا نهال های جدید باپتیسیا بیرون نیایند.با رشد گیاهان ، لازم است که آنها را نازک کنید.
تولید مثل باپتیسیا با تقسیم بوته
این عمل باید بلافاصله با فرا رسیدن فصل بهار ، یا بلافاصله پس از پایان فرایند گلدهی انجام شود. قسمتی از بوته با بیل تیز جدا می شود و پس از آن توصیه می شود که تمام قسمتها را با زغال فعال یا خرد شده به پودر بپاشید ، می توانید از خاکستر استفاده کنید. این از بهبود "زخم ها" محافظت می کند و به این ترتیب عفونت در آنها نفوذ نمی کند. نوارها نباید خیلی کوچک شوند ، زیرا ریشه زایی آنها سخت تر خواهد بود. برای اینکه سازگاری سریعتر بگذرد ، بخشی از بوته "نیلی کاذب" باید به طور منظم در فواصل 2-3 روز به مدت چند هفته مرطوب شود ، تا زمانی که علائم ریشه زایی موفقیت آمیز قابل مشاهده باشد.
مشکلات احتمالی هنگام رشد باپتیسیا در باغ
علیرغم مقاومت کلی گیاه "بوته منفجره" ، می تواند تحت تأثیر برخی بیماریها ، به ویژه عفونت های قارچی ، قرار گیرد که به دلیل آبیاری فراوان یا بارندگی طولانی مدت ، ناشی از غرقاب شدن خاک است. کپک پودری در بیماری Baptisia هنگامی که یک شکوفه سفید رنگ روی شاخ و برگ و ساقه شکل می گیرد ، شبیه محلول یخ زده آهک عمل می کند. این پوشش متراکم دسترسی اکسیژن به قسمتهایی از گیاه را مسدود می کند و با توقف فتوسنتز شاخ و برگ شروع به پژمرده شدن می کند. برای درمان ، توصیه می شود بوته ها را با داروهای قارچ کش مانند Fundazol ، Topaz ، Fitosporin-M یا مایع بوردو درمان کنید. قبل از سمپاشی ، تمام قسمتهای آسیب دیده گل باید برداشته شوند. همچنین ، به عنوان یک اقدام پیشگیرانه ، لازم است یکبار با گوگرد کلوئیدی یا عوامل قارچ کش مشابه اسپری شود.
اگر هوا گرم و خشک باشد ، انتهای صفحات برگ باپتیسیا شروع به خشک شدن می کند و زردی کلی توده برگریز مشاهده می شود. اغلب ، برگها جمع می شوند و شبیه پارچه های شل هستند. این نشانه این است که گیاه فاقد رطوبت است و رطوبت در هوای اطراف بسیار کم است. سپس توصیه می شود آبیاری فراوان انجام دهید ، پس از آن "علف هرز نیلی" به سرعت جلوه تزئینی سابق خود را باز می گرداند.
هنگام رشد باپتیسیا در باغ ، حشرات مضر می توانند آزار دهند ، مانند:
- شته ها - حشرات کوچک مایل به سبز که از آب گیاهان تغذیه می کنند ، علاوه بر این ، عفونت ها و اغلب عفونت های ویروسی می توانند از طریق زخم های باقی مانده حشرات نفوذ کنند ، که امروزه درمانی برای آنها وجود ندارد.
- کنه عنکبوت ، که همچنین آب سلولی قسمتهایی از "مار زنگی" را می مکد ، اما همه قسمتهای گیاه را با یک تار عنکبوت نازک می بندد ، برگها شروع به زرد شدن می کنند و در اطراف پرواز می کنند.
در صورت یافتن "مهمانان ناخوانده" در بوته های Baptisia ، توصیه می شود بلافاصله درمان را با داروهای حشره کش مانند Aktara ، Karbofos یا Actellik انجام دهید.
همچنین مشکلات مراقبت از میموزا را بخوانید
نکات جالب در مورد گل باپتیسیا
این گیاه از دیرباز به دلیل خواصی که برای پارچه ها به رنگ آبی می دهد ، برای انسان آشنا بوده است. همه به این دلیل است که در معرض هوا ، آب میوه آبی می شود. به ویژه در قاره آمریکای شمالی ، مردم بومی از این گونه استفاده می کردند و از گونه ای مانند Baptisia tinctoria استفاده می کردند. سپس بومیان این دانش و مهارت را با مهاجران اروپایی که به سرزمین خود آمده بودند به اشتراک گذاشتند. بنابراین ، "علف هرز نیلی" با موفقیت به سایر قاره های کره زمین ، مانند گیاهی مانند نیلیگرا ، معرفی شد.
توجه به این نکته ضروری است که هنگام رشد باپتیزیا باید مراقب بود ، زیرا بسیاری از گونه های جنس دارای ترکیبات سمی مانند آلکالوئیدهای مشتق شده از کینولیزیدین هستند. به عنوان مثال ، گونه ای مانند باپتیسیای سفید (Baptisia alba) قبل از مرگ دام مسمومیت محسوب می شود. شاخه های جوان ، که توسط انسان با مارچوبه اشتباه گرفته می شوند ، همچنین باعث مسمومیت جدی می شوند.هنگام رشد در باغ ، بوته های این نماینده گیاه باید دور از دسترس کودکان کوچک قرار گیرد ، زیرا دانه های لوبیا نیز سمی هستند.
در عین حال ، ذکر می شود که این گیاه یک گیاه عسل عالی است و به دلیل اثر ضد عفونی کننده آن ، مدت زیادی است که توسط درمانگران محلی مورد استفاده قرار می گیرد. تنتور باپتیسیا به عنوان ملین توصیه می شد و اگر برگ ها و ساقه های گیاه خشک می شد ، به رهایی از دندان درد کمک می کرد.
انواع باپتیزیا
باپتیسیای جنوبی (Baptisia australis)
دارای سیستم ریشه ای منشعب عمیق در خاک است ، که به آن کمک می کند تا غذا و رطوبت را در دوره های خشک دریافت کند. وقتی ریزوم ها حفر می شوند ، چوبی و سیاه رنگ هستند و برآمدگی هایی در سطح خود دارند ، شبیه برآمدگی های زگیل روی ریشه ها. با کمک ساقه ها ، یک بوته کروی شکل می شود که ارتفاع آن به یک متر می رسد. شاخه ها دارای رنگ آبی هستند. ساقه ها ضخیم و برهنه هستند. در صورت شکسته شدن ، شیره از آنها خارج می شود که در تماس با هوا به رنگ آبی تیره در می آید. ارتفاع ساقه ها از 1 تا 1.5 متر با عرض 0.6-1 متر است.
در باپتیزیای جنوبی ، برگها به سه لوب تقسیم می شوند. سطح آنها متراکم است ، شاخ و برگ به رنگ سبز مایل به آبی یا سبز خاکستری رنگ آمیزی شده است. طول برگها بین 2 تا 8 سانتی متر متغیر است. لوب های برگ بیضی شکل یا گسترده تر به سمت راس هستند. در طول گلدهی تابستانی ، گل آذین گل رزم به طول 20 تا 30 سانتی متر تشکیل می شود گلدهی حدود 3 هفته طول می کشد. گل آذین از گلهایی به قطر 2 تا 3 و 5 سانتی متر تشکیل شده است. رنگ گلبرگها در آنها از آبی روشن تا مایل به آبی یا بنفش تیره متغیر است.
پس از گلدهی در باپتیزیای جنوبی ، میوه ها به شکل غلاف تشکیل می شوند و طول آنها تا 6 سانتی متر می رسد. سطح لوبیا چوبی است. در داخل ، 3-4 جفت دانه تشکیل می شود. دانه ها به رنگ قهوه ای مایل به زرد ، به شکل کلیه ، اندازه ای در حدود 2 میلی متر دارند. زمان رسیدن در اوت-سپتامبر است. برگها حدود یک ماه قبل از گلدهی ظاهر می شوند و حدود یک ماه پس از تشکیل غلاف می ریزند. پس از رسیدن کامل دانه ها ، ساقه ها خاکستری نقره ای شده و از ریشه جدا می شوند. غلاف ها متصل می مانند و با ساقه ها به مکان دیگری منتقل می شوند.
این گیاه می تواند تا دمای 29- درجه را تحمل کند. این گونه بومی بیشتر مناطق مرکزی و شرقی آمریکای شمالی است و به ویژه در غرب میانه رایج است ، اما همچنین بسیار فراتر از محدوده طبیعی خود معرفی شده است. به طور طبیعی ، چنین بوته های جنوبی باپتیسیا را می توان در طبیعت در نزدیکی جنگل ، در امتداد نهرها یا در علفزارهای باز یافت. او غالباً به دلیل شپش های انگلی که وارد غلاف بذر می شوند ، در کاشت در مناطق بومی خود مشکل دارد و تعداد دانه های زنده را بسیار کم می کند. دانه ها می توانند سمی باشند.
باپتیسیای سفید (Baptisia alba)
یا باپتیسیا آلبا ، که در بین مردم نیلی سفید وحشی یا نیلی کاذب سفید نامیده می شود. اصالتاً از مرکز و شرق آمریکای شمالی است. این یک گیاه چند ساله است که معمولاً تا ارتفاع 60-120 سانتی متر رشد می کند و در جنگل های خشک از تنسی و کارولینای شمالی تا فلوریدا یافت می شود. دارای گلهای کوچک ، سفید و نخودی مانند (1 تا 1 ، 3 متر عرض) در کاسنهای عمودی (تا 30 تا 30 ، 5 سانتیمتر) بر روی ساقه های گل تیره که بسیار بالاتر از بوته شبدر مانند رشد می کنند ، برگهای سه برگ ، سبز مایل به آبی (برگچه تا 5 سانتی متر)
باپتیسیای سفید در بهار شکوفا می شود. گلها با غلافهای بذر متورم (تا 4 تا 4 ، طول 44 سانتی متر) جایگزین می شوند ، که بالغ می شوند و رنگ آنها از قهوه ای به سیاه تغییر می کند ، که از نظر تزئینی بسیار مورد توجه است. ساقه های گلوله افزودنی ارزشمندی برای چیدمان گل های خشک هستند.
دو نوع Baptisia alba var وجود دارد. alba وaptisia alba var. بزرگ برگ
Baptisia tinctoria
نامهای رایج شامل نیلی کاذب زرد ، نیلی وحشی یا نیلی وحشی و دم اسب است. این گیاه چند ساله علفی و بومی شرق آمریکای شمالی است. ترجیح می دهد مراتع خشک و محیط جنگلی باز. ساقه های متعدد بوته ای گیاه به ارتفاع 0.6-1.2 متر می رسد ، در حالی که عرض بوته معادل 0.9 متر است. برگها سبز نقره ای هستند. هر کدام به سه برگ به طول 1.3 سانتیمتر تقسیم می شوند.
گلهای رنگ باپتیسیا به رنگ زرد یا صورتی مایل به کرمی هستند که گل آذین های خوشه ای شکل تشکیل شده است ، طول آنها 3 ، 8-7 ، 6 سانتی متر است. قطر گلها خود 2 ، 5-3 سانتی متر است. در ماساچوست) ، این گونه یک گیاه نی است: به شکل یک شاخه کروی رشد می کند ، در پاییز از ریشه جدا می شود و تقریباً سقوط می کند.
Baptisia leucantha (Baptisia leucantha)
بزرگترین گونه از کل جنس است ، زیرا ساقه ها می توانند به ارتفاع 1.8 متر برسند. اندازه گلها ، که گل آذینهای خوشه ای شکل یا خوشه ای از آنها تشکیل شده است ، بیش از 3 سانتی متر قطر ندارد.شکل گلها بیضی شکل است. گلبرگها سفید رنگ با رنگ زرشکی رنگ شده اند. هنگام شکوفایی ، عطر جذابی در ساعات عصر پخش می شود که در آن نت های وانیلی و نارنجی وجود دارد. توده برگریز دارای رنگ زرد مایل به آبی است ، در حالی که سطح برگها براق است. توصیه می شود مکان هایی را در امتداد نرده ها با چنین بوته هایی تزئین کنید.
Bartisia bracteata
با نام های نیل وحشی با دندان بلند ، نیلی وحشی با شکم بلند یا نیلی خامه ای یافت می شود. این یک گیاه چند ساله است که بومی مناطق مرکزی و شرقی ایالات متحده است. این یکی از اولین گونه های گلدار است و در ماه مارس در مناطقی از ایالات متحده شروع به شکوفایی می کند. رنگ گلبرگها در گلها از سفید تا زرد کرمی متغیر است. از گلها ، تشکیل گل آذین گل رزمی رخ می دهد. بر روی ساقه های گلدار آنها ، برخلاف بیشتر گونه های دیگر Baptisia ، که دارای کژدم عمودی هستند ، به صورت جانبی رشد می کنند یا در امتداد زمین کشیده می شوند. گرده افشانی گلها توسط زنبورها انجام می شود. کرم های متعدد لپیدوپترها برگ می خورند ، از جمله نیلی وحشی. این گیاه برای پستانداران گیاهخوار سمی است.
Bartisia arachnifera (Baptisia arachnifera)
معمولاً به عنوان مار موش زنی مویی ، نیلی وحشی عنکبوتی ، نیلی وحشی مودار و نیلی کاذب مودار شناخته می شود. این گیاه یک گیاه گلدار در خطر انقراض از خانواده حبوبات است. زیستگاه طبیعی آن محدود به خاکهای شنی در یک جنگل کاج در امتداد دشت ساحلی ایالات متحده آمریکا ، جورجیا است. اولین توصیف در سال 1944 توسط ویلبر H. دانکن ارائه شد ، که نمونه ها را در سال 1942 در محلی در شهرستان وین ، جورجیا جمع آوری کرد.
Bartizia arachnifera
گیاهی است چند ساله که ارتفاع آن به 40-80 سانتی متر می رسد و ساقه های آن با موهای تار عنکبوت سفید مایل به خاکستری پوشیده شده است. بنابراین ، نام گونه "عنکبوت باپتیسیا" ظاهر شد. برگهای سبز-آبی و ساده روی شاخه ها متناوب هستند و به شکل قلب هستند. اندازه آنها از 2-6 سانتی متر طول تا 1.5-5 سانتی متر عرض متغیر است. گلها در خوشه های پایانی با پنج گلبرگ زرد روشن شکل می گیرند و از اواخر ژوئن یا اوایل آگوست شکوفا می شوند. میوه ها غلاف چوبی به طول 8-15 میلی متر و عرض 6-9 میلی متر با ساقه و منقار هستند که از اوت تا اکتبر تشکیل می شوند.
Baptisia nuttalliana
یک نوع گیاه گلدار با شکل رویشی چند ساله است. در مجموع به عنوان نیلی وحشی Nuttall شناخته می شود. در جنوب مرکزی ایالات متحده یافت می شود. ارتفاع ساقه ها 90-91.5 سانتیمتر است و از نظر ترتیب گل آذین با سایر گونه های خانواده خود متفاوت است: به جای برس های عمودی ، گلها با شاخ و برگ پوشیده شده اند و گلهای زرد روغنی احساس نرم تر و پیچیده تری می دهند. این دکوراسیون گیاه در این واقعیت نهفته است که شاخه های بهاری مورد انتظار آن سه هفته زودتر از بقیه افزایش می یابد. بسیار مقاوم در برابر خشکی و سخت. به ندرت در مهد کودک ها موجود است. دوره گلدهی اواخر بهار است. منطقه کشت 7-9.
مقاله مرتبط: نحوه رشد و تکثیر جارو در داخل خانه
ویدئویی در مورد رشد باپتیزیا در شرایط زمین باز:
