شرح گیاه رودودندرون ، تکنیک های کشاورزی برای کاشت و مراقبت در یک قطعه شخصی ، قوانین پرورش ، بیماریها و آفات احتمالی هنگام کشت ، روشهای مبارزه با آنها.
رودودندرون (رودودندرون) متعلق به طبقه بندی گیاه شناسی خانواده Heather (Ericaceae) است. در جنس ، طبق منابع مختلف ، 800-1300 گونه و تقریبا 3000 گونه مختلف و فرم باغ وجود دارد. آنها عمدتا نمایندگان همیشه سبز گیاهان هستند ، اما در میان آنها نمونه های نیمه برگریز و برگریز وجود دارد. همه رودودندرون ها دارای شکل بوته ای رشد هستند ، در برخی موارد آنها به شکل درختان کوچک ظاهر می شوند. پراکندگی طبیعی در مناطقی با آب و هوای معتدل یا نیمه گرمسیری در نیمکره شمالی اتفاق می افتد. اما اکثر این گیاهان را می توان در سرزمین های مناطق جنوبی چین ، ژاپن و هیمالیا و در جنوب شرقی آسیا یافت ، در آمریکای شمالی غیر معمول نیست. اگر در مورد نیمکره جنوبی صحبت کنیم ، رودودندرون در شمال شرقی قاره استرالیا و در جزایر گینه نو رشد می کند.
| نام خانوادگی | هدر |
| دوره رشد | چند ساله |
| فرم پوشش گیاهی | بوته ای ، به ندرت سه تایی است |
| نژادها | بذر یا رویشی (پیوند ، تقسیم بوته ، لایه بندی یا پیوند) |
| زمان پیوند در زمین باز | بهار (اواسط آوریل تا اواسط ماه مه) پاییز (سپتامبر-نوامبر) |
| قوانین فرود | حداقل 1 متر با سایر گیاهان یا ساختمانها فاصله دارد |
| خاک برای رودودندرون | دارای زهکشی خوب ، شل ، مغذی - غنی از هوموس |
| مقادیر اسیدیته خاک ، pH | زیر 5 (اسیدی) |
| سطح روشنایی | Penumbra یا سایه کامل |
| سطح رطوبت | آبیاری با آب اسیدی انجام می شود تا خاک تا عمق حداقل 20-30 سانتی متر خیس شود |
| قوانین مراقبت ویژه | هرس و لقاح ، رطوبت زیاد |
| گزینه های ارتفاع | 0 ، 3-4 متر |
| دوره گلدهی | پایان آوریل آغاز ژوئن |
| نوع گل آذین یا گل | رزموز یا کوریمبوز ، گاهی گلها به صورت جفت یا منفرد رشد می کنند |
| رنگ گلها | زرد ، صورتی بنفش زرشکی |
| نوع میوه | کپسول های چند برگ چند برگ |
| رنگ میوه | آهن زنگ زده |
| زمان رسیدن میوه | سپتامبر اکتبر |
| دوره تزئینی | بهار-پاییز ، اغلب در طول سال |
| کاربرد در طراحی منظر | کاشت تک یا گروهی ، تشکیل پرچین |
| منطقه USDA | 4–8 |
نام این نماینده گیاه با ادغام دو کلمه در یونانی "رودون" و "دندرون" ، که به معنی "گل رز" و "درخت" است ، به دست می آید. به این ترتیب از قدیم به این گیاه می گویند - "درخت گل رز" یا "درخت با گل رز". این به این دلیل است که گلهای شکوفه دار ، با طرح کلی ، بسیار شبیه به "ملکه باغ" هستند - یک رز واقعی.
ارتفاع همه گونه ها بسیار متفاوت است ، برخی از شاخه ها فقط به 30 سانتی متر می رسند ، و مواردی وجود دارد که به علامت چهار متر نزدیک می شوند. اولی ها به شکل درختچه هایی با شاخه های خزنده در امتداد سطح خاک رشد می کنند ، در حالی که برخی دیگر به شکل درختان متوسط ظاهر می شوند. در میان رودودندرونها ، کاملیا و آزالیا در بین دوستداران گلهای داخلی بسیار معروف هستند ، اما عمدتا به دلیل اعتیاد به زمستان سرد ، رشد در داخل خانه دشوار است و چنین نمایندگان فلور به صورت ارگانیک در باغ ظاهر می شوند. پس از کاشت ، اولین سالهای رودودندرون نرخ رشد بالایی را نشان نمی دهند. از آنجا که سیستم ریشه شاخه های ریشه لوبولار بسیار نزدیک به سطح خاک است ، مراقبت از گیاه کمی دشوار خواهد بود ، زیرا به دقت نیاز دارد.سطح شاخه های جوان سبز رنگ است ، با پیری پوست رنگ قهوه ای مایل به خاکستری پیدا می کند.
شکل و اندازه برگهای "چوب گل رز" نیز بستگی مستقیم به گونه دارد. در اینجا برگها سالانه ، دوساله یا چند ساله متمایز می شوند. چیدمان برگها متناوب است ، آنها با دمبرگها به شاخه ها متصل می شوند ، اما در برخی از انواع شاخ و برگها بیصفحه است. اغلب ، لبه برگها کامل است ، اما در موارد نادر ، دندانه دار در انتهای آن وجود دارد. طرح کلی صفحات برگ می تواند بیضی شکل یا بیضوی باشد. سطح برگهای رودودندرون در قسمت فوقانی معمولاً براق ، به رنگ سبز تیره و برعکس است ، در قسمت پشتی موهای سفید و مایل به قرمز دیده می شود. تاج گیاه به دلیل رنگ آن و مانند رنگ مومی روی برگها حتی در غیاب گل نیز ظاهر جذابی دارد.
بیهوده نیست که "گلاب" با گل رز مقایسه می شود ، زیرا گلهای بسیار زیبا در طول گلدهی شروع به شکوفه می کنند. آنها دوجنسگرا هستند و دارای حلقه های نامنظم هستند. این اتفاق می افتد که قطر گلها قابل توجه است و با باز شدن کامل به بیست سانتی متر می رسد. گلبرگهای موجود در گلها دارای تنوع رنگی هستند: سفید برفی و زرد ، صورتی در تنهای مختلف و یاسی ، بنفش زرشکی و تنهای مختلف رنگ قرمز. انواع رودودندرون ها وجود دارند که دارای لکه ها ، رگه ها و لکه هایی در سطح گلبرگ ها هستند. تاج به شکل زنگ در می آید ، می تواند به شکل لوله یا کروی باشد. گلها در گل آذین از ساختار رزموز یا کوریمبوز جمع آوری می شوند. فقط در برخی موارد جوانه ها به صورت جفت یا تکی مرتب می شوند. گلهای برخی از گونه ها در طول گلدهی عطر دلپذیری از خود نشان می دهند ، که ممکن است بسیار قوی باشد یا نباشد. گلدهی از اواسط بهار تا ژوئن رخ می دهد.
هنگامی که گرده افشانی در رودودندرون به پایان رسید ، تشکیل میوه هایی که شبیه کپسول های چند اسپرم هستند رخ می دهد. این دوره از سپتامبر تا پایان اکتبر ادامه دارد. کپسول ها از پنج برگ تشکیل شده اند که هنگام رسیدن ، از بالا به پایین باز می شوند. وقتی کاملاً رسیده شود ، رنگ کپسول ها زنگ زده می شود. در داخل تعداد زیادی دانه کوچک وجود دارد که طول آنها 0.5-2 میلی متر است. دانه ها میله ای شکل هستند. از آنها برای تکثیر بذر استفاده می شود.
البته گیاهان نیاز به تجربه رو به رشد دارند ، اما اگر قوانین کشت زیر را نقض نکنید ، "درختان صورتی" سالها از گلدهی فوق العاده لذت می برند.
کاشت رودودندرون در زمین باز ، قوانین مراقبت
- محل فرود در عرض جغرافیایی ما ارزش دارد که مطابق با ترجیحات طبیعی این گیاه انتخاب کنیم و همچنین آب و هوایی را که در آن کشت انجام می شود در نظر بگیریم. در عرض های جغرافیایی میانی ، گونه ها و گونه هایی که با مقاومت در برابر سرما مشخص می شوند توصیه می شود. یک مکان در سایه جزئی برای "چوب گل رز" مناسب است ، اما مقدار مشخصی از نور مستقیم خورشید برای کاشت جوانه های گل مطلوب است - ترجیحاً در ساعات صبح یا عصر. بنابراین ، یک مکان غربی یا شرقی مناسب است ، می توانید چنین بوته هایی را در ضلع شمالی ساختمان ها بکارید. برای رودودندرون زیر تاج درختان ، که نور پراکنده و محافظت از آفتاب سوزان را در یک بعد از ظهر تابستانی می دهد ، خوب خواهد بود. مجاورت آبهای زیرزمینی با وجود رطوبت ، نامطلوب است. همچنین لازم است که رطوبت هوا در محل فرود افزایش یابد. هنگامی که آبهای زیرزمینی در سایت در عمق کمتر از 1 متر قرار دارد ، لازم است که یک بستر بلند برای کشت ایجاد شود. مهم است که شاه بلوط ، گل صدف و نارون در این نزدیکی کاشته نشوند ، وجود توسکا ، صنوبر یا بید بر رودودندرون تأثیر منفی می گذارد ، زیرا سیستم ریشه آنها عملاً در نزدیکی خواهد بود و "درخت گل رز" فاقد رطوبت و مواد مغذی است. اگر نمی توان از چنین محله ای اجتناب کرد ، لبه های حفره فرود باید با تخته سنگ ، پلاستیک یا نمد سقف محافظت شود. گلابی های نزدیک یا درختان سیب آسیبی نمی رسانند.
- خاک برای رودودندرون باید عاری از آهک (ترش) ، خوب مرطوب ، اما با میزان زیاد زهکشی و شلی انتخاب شود. رطوبت در خاک نباید رکود کند. همچنین توصیه می شود که بستر مغذی و اسیدی باشد. می توانید مخلوط لازم خاک را در فروشگاه های تخصصی خریداری کنید یا خودتان آن را از سوزن های کاج (صنوبر) که در جنگل از درختان مخروطی ، خاک باغ و ذغال سنگ نارس جمع آوری شده است ، مخلوط کنید. مقدار کمی کود معدنی پیچیده (به عنوان مثال Agrecol یا Fertis) در آنجا مخلوط می شود.
- کاشت رودودندرون از اواسط بهار تا نیمه دوم ماه مه برگزار می شود و زمان آن نیز در طول سپتامبر-نوامبر مناسب است. با این حال ، باغبانانی که تجربه زیادی در کشت دارند در طول فصل رشد مشغول کاشت "درختان رز" هستند ، فقط مرحله گلدهی و 1-2 هفته پس از آن را حذف می کنند. گودالها برای کاشت با عمق 40 سانتی متر با قطر 60 سانتی متر آماده می شوند. اما در اینجا آنها با این قانون راهنمایی می شوند که عمق باید دو برابر حجم ظرفی باشد که در آن نهال رودودندرون قرار دارد (یا کما خاکی اطراف سیستم ریشه) اگر خاک در محل خاک رس است ، ابتدا باید یک لایه زهکشی کافی در قسمت پایین قرار دهید. قطعاتی از آجر شکسته ، سنگ خرد شده یا خاک رس منبسط شده می توانند به عنوان چنین ماده ای عمل کنند. ضخامت زهکشی 15 سانتیمتر است. مخلوط خاک فوق در گودال قرار می گیرد ، یا آن را با یک بستر متشکل از لوم (یا خاک رس ، اما مقدار کمتر) ، ذغال سنگ نارس با نسبت 3 ، 5 پر می کنند.: 8 سطل همه چیز کاملاً مخلوط شده و پس از پر شدن فشرده می شود. سپس یک حفره در زمین ایجاد می شود که از نظر اندازه برای کما خاکی نهال مناسب است. قبل از کاشت ، نهال رودودندرون در حوضچه ای از آب غوطه ور می شود و تنها زمانی که حباب های هوا از سطح خاک متوقف می شوند ، برداشته می شود. یک نهال با خوشه خاکی در یک حفره قرار داده شده و با مخلوط خاک تا بالا پر می شود. هنگام کاشت ، خاک فشرده می شود تا هیچ حفره ای وجود نداشته باشد. نهال در سوراخ به گونه ای نصب شده است که یقه ریشه آن در همان سطح با خاک سایت قرار دارد - عمیق شدن ممنوع است! پس از کاشت ، آبیاری فراوان انجام می شود. اگر کاشت در یک بستر خشک انجام شد ، آن را مرطوب کنید تا به عمق 20 سانتی متر خیس شود. سپس دایره تنه رودودندرون مالچ می شود. مالچ شامل ذغال سنگ نارس ، شاخ و برگ بلوط خشک ، بستر کاج (سوزن) یا خزه است. ضخامت لایه مالچ 5-6 سانتی متر خواهد بود ، اگر نهال دارای تعداد زیادی جوانه باشد ، آنها را حذف می کنند تا گیاه انرژی خود را روی گل هدر ندهد ، بلکه آنها را به سازگاری هدایت می کند. هنگامی که یک بوته رودودندرون در محل قرار دارد ، توصیه می شود آن را به یک پایه محکم کنید ، که پس از پیوند برداشته می شود. اما با کاشت گروهی ، فاصله بین گیاهان یا ساختمانها کمتر از 1 متر نیست.
- رطوبت و آبیاری هنگام رشد رودودندرون از اهمیت ویژه ای برخوردار است. لازم است که این پارامترها ، چه هوا و چه خاک ، زیاد باشد ، به ویژه در دوره جوانه زدن و گلدهی بعدی. مرطوب کردن صحیح خاک کلید تخمگذار جوانه های گل است که در فصل آینده شکوفا می شود. آبیاری فقط با آب نرم انجام می شود (می توانید از آن دفاع کنید یا آب باران را جمع آوری کنید). اگر این امکان پذیر نیست ، یک کیسه گاز پر شده از چندین مشت ذغال سنگ نارس در یک سطل آب ریخته می شود. ذغال سنگ نارس به مدت یک روز در آنجا نگهداری می شود و محلول آماده استفاده است. آبیاری زمانی انجام می شود که برگ های درخت گل رز تورگور خود را از دست داده و کدر می شوند. هنگامی که مرطوب می شود ، خاک باید تا عمق حداقل 20-30 سانتی متر آغشته شود. مهم است! شما نباید خاک را به اسیدی شدن برسانید ، زیرا سیستم ریشه رودودندرون نسبت به غرقابی واکنش منفی نشان می دهد. برگهای تا شده و از دست رفته علامت آن خواهد بود. به منظور جلوگیری از غرقاب شدن بستر حتی در روزهای خشک و گرم تابستان ، رژیم آبیاری تغییر نمی کند ، اما اکثراً از یک بطری اسپری ریز پراکنده با استفاده از آب نرم اسپری می شود.
- هرس کردن هنگام رشد رودودندرون ، عملا انجام نمی شود ، زیرا طبیعتاً شکل چنین بوته هایی کم و بیش صحیح است. فقط آن دسته از شاخه هایی که بیش از حد کشیده شده اند قطع می شوند ، لازم است جوانه هایی که در فصل زمستان با فرا رسیدن فصل بهار آسیب دیده اند جوان شوند یا برداشته شوند. در بهار ، قبل از شروع جریان شیره ، هرس باید انجام شود. اگر شاخه ها بریده شوند ، ضخامت آنها در عرض 2-4 سانتی متر متغیر است ، پس همه قسمتها باید با دقت با لاک باغ پوشانده شوند. پس از حدود 4 هفته ، جوانه های خفته شروع به بیدار شدن می کنند و در همان زمان روند شروع تجدید شروع می شود ، که برای کل سال ادامه دارد. هنگامی که با ورود بهار ، پس از بازرسی ، مشخص می شود که شاخه ها در اثر سرمازدگی بسیار آسیب دیده اند یا گیاه خیلی قدیمی است ، سپس همه شاخه ها 30-40 سانتی متر کوتاه می شوند. اما در اینجا مهم است که قطع نشود کل بوته با بدلیجات - در سال اول یک نیمه باید تزئین شود ، نصف دیگر در دوم. رودودندرون دارای یک ویژگی است: اگر سال با گل و میوه های سرسبز باشد ، دومین سال کمیاب خواهد بود. با این حال ، برخی از باغبان این جنبه را با شکستن تمام گل آذین هایی که قبلاً فلفل رشد کرده اند تصحیح می کنند. سپس درخت رز تمام نیروهای باقی مانده را به تخمگذاری جوانه ها برای فصل جدید هدایت می کند.
- کودها برای رودودندرون ، اگر کاشت در سال جاری انجام شد ، باید آن را تهیه کنید. اولین بار تغذیه در ماه مارس و آخرین بار در پایان ماه ژوئیه ، هنگامی که گلدهی به پایان می رسد ، انجام می شود. آماده سازی ها به شکل مایع ، حاوی آرد شاخی و کود گاوی پوسیده به خوبی استفاده می شوند. برای تهیه چنین محلول ، کود را با آب به نسبت 1:15 مخلوط کرده و چند روز می گذاریم تا دم بکشد. سپس فیلتر شده و آماده استفاده است. آبیاری کامل قبل از کوددهی توصیه می شود. همچنین باید در نظر داشت که رودودندرون ترجیح می دهد در خاک اسیدی رشد کند ، بنابراین لازم است از محصولات معدنی استفاده شود که واکنش اسیدی محیط را تغییر ندهد. بنابراین ، توصیه می شود از داروهایی مانند: سولفات آمونیوم و منیزیم استفاده کنید. فسفات ، نیترات ، سولفات پتاسیم و کلسیم ، غلظت آنها 1 ، 2: 1000 است. اگر از پانسمان پتاس استفاده می شود ، از اشباع بسیار ضعیفی استفاده می شود. برای اینکه "درختان صورتی" با رشد و گلدهی سرسبز خوشحال شوند ، با آمدن بهار ، به محض ذوب شدن برف ، برای رودودندرون به مواد آلی یا مجتمع های معدنی کامل ، حاوی نیتروژن توصیه می شود. برای این کار ، 50 گرم سولفات منیزیم و آمونیوم در هر 1 متر مربع استفاده می شود. سپس ، در هفته اول ماه ژوئن ، هنگامی که گلدهی به پایان رسید ، سولفات پتاسیم و سوپر فسفات (هر کدام 20 گرم) و دو برابر سولفات آمونیوم به همان منطقه اضافه می شود. در حال حاضر در اواسط تابستان (حدود اواسط یا پایان ژوئیه) ، تغذیه سوم با سولفات پتاسیم و سوپر فسفات مورد نیاز است ، که در 20 گرم از هر یک در 1 متر مربع استفاده می شود.
- توصیه های کلی در مورد مراقبت. از آنجا که سیستم ریشه سطحی است ، وجین و سست شدن خاک فقط به صورت دستی انجام می شود ، آنها از کج بیل استفاده نمی کنند. اگر او در مورد اولویت های کشت ، به عنوان مثال ، در منطقه مسکو صحبت می کند ، باید اولویت را به گونه ها و گونه هایی داد که بتوانند زمستان سخت را تحمل کنند. گونه های گرمازا و فرم باغ آنها نباید کاشته شوند ، زیرا حتی با پوشش کامل آنها ، متوجه شدیم که نمی توان از یخ زدگی جلوگیری کرد. در چنین شرایط آب و هوایی ، کاشت گونه های برگریز توصیه می شود: رودودندرون ژاپنی (Rhododendron japonicum) و زرد (Rhododendron luteum) ، Schlippenbach (Rhododendron schlippenbachii) و Vazei (Rhododendron vaseyi) ، کانادایی (Rhododendronron Vaseyi) ، canachatronse Rhododendron poukhanense). از گونه های نیمه همیشه سبز ، محبوب ترین آنها رودودندرون لدبوری است. در عرض های جغرافیایی میانی برای کشت ، گونه های زیر بهترین انتخاب خواهند بود: Rhododendron catawbiense و اشکال ترکیبی آن - Alfed، Abraham Lincoln، Nova Zembla، Cunningham's White. همچنین شامل رودودندرون کوتاه مدت (Rhododendron brachicarpum) ، و همچنین طلایی (Rhododendron aureum) و بزرگترین (حداکثر Rhododendron) ، Smirnov (Rhododendron smirnovii) و اشکال ترکیبی او Gabriel ، Dorothy Swift (Dorothy Like)در فنلاند ، پرورش دهندگان گونه هایی را توسعه داده اند که کاملا مقاوم در برابر یخ زدگی هستند ، در میان آنها محبوب ترین الویرا ، لاهه و میکلی هستند. گروههای ترکیبی زیر مقاومت خاصی در برابر زمستان گذرانی در شرایط جغرافیایی میانی نشان می دهند: نورهای شمالی (نور شمال یا نور بینی) ، چراغهای صورتی یا چراغهای رز (چراغهای رز) ، چراغهای تند (چراغهای تند).
- آماده شدن برای زمستان. اگر هنگام رشد رودودندرون در پاییز بارندگی وجود نداشت ، آبیاری باید به طور منظم انجام شود ، در حالی که 10-12 لیتر آب در زیر هر بوش اضافه می شود. با بارش معمولی ، مرطوب شدن خاک مورد نیاز نیست. در ماه نوامبر ، توصیه می شود سیستم ریشه "چوب گل رز" را با مالچ کردن یک لایه تراشه ذغال سنگ نارس عایق بندی کنید. همچنین لازم است حفاظت از تاج ارائه شود ، و برای این کار ، پنجه های کاج یا صنوبر بین شاخه ها فشار داده می شوند ، و سپس تاج به طور مرتب همراه با ریسمان کشیده می شود. پس از آن ، او را در چروک می پیچند. با رسیدن بهار ، وقتی برف آب می شود ، باید چنین سرپناهی را بردارید تا گیاه از بین نرود. یک روز ابری به گونه ای انتخاب می شود که برگها و شاخه ها بلافاصله در معرض جریان مستقیم فرابنفش قرار نگیرند. اگر منطقه دارای آب و هوای گرم است ، پس برای رشد نیازی به سرپناه نیست.
- استفاده از رودودندرون در طراحی منظر از آنجا که "گلاب" در طبیعت ترجیح می دهد در خاک اسیدی رشد کند ، بهترین همسایه ها در این زمینه درختانی مانند کاج ، کاج یا بلوط هستند. این فرهنگ هم به تنهایی و هم به صورت گروهی خوب به نظر می رسد. برخی از باغداران از بوته های رودودندرون برای ایجاد پرچین استفاده می کنند.
همچنین درباره پرورش رزماری وحشی در خانه بخوانید.
قوانین پرورش رودودندرون
به منظور به دست آوردن گیاه جوان گل رز ، باید از روش های بذر یا رویشی استفاده کرد. گزینه دوم شامل پیوند ، تقسیم بوته ، ریشه زایی قلمه ها یا پیوند است.
تولید مثل رودودندرون با استفاده از دانه
برای کاشت ، خاک مغذی باید در ظرف ریخته شود ، که با خاک ذغال سنگ نارس یا گرمکن با ماسه رودخانه به نسبت 3: 1 ترکیب شده است. پس از آن ، بستر مرطوب شده و دانه بر روی سطح آن توزیع می شود. از بالا ، محصولات با ماسه خشک و از قبل شسته شده پودر می شوند. یک تکه شیشه در بالای ظروف فرود قرار می گیرد. گلدان ها را در مکانی با نور مناسب قرار دهید. هنگام مراقبت از محصولات ، توصیه می شود خاک را مرطوب کنید ، اجازه ندهید که خشک شود و همچنین روزانه هوا را تهویه کنید تا میعانات انباشته را از بین ببرید. می توانید یک ماه پس از کاشت ، اولین گیاهچه ها را انتظار داشته باشید. پس از آن ، سرپناه برداشته می شود. هنگامی که دو برگ واقعی روی گیاهان ظاهر می شود ، باید شیرجه بزنید - نهال ها را در ظروف دیگر با استفاده از مخلوط خاک یکسان بکارید. طرح کاشت نهال های رودودندرون باید در 2x3 سانتی متر نگهداری شود. هنگام کاشت نهال ، عمیق شدن در امتداد لپه انجام می شود ، به طوری که این امر به تشکیل سیستم ریشه کمک می کند. هنگام رشد نهال در سال اول ، آنها در شرایط سرد گلخانه ای نگهداری می شوند. فقط پس از یک سال دیگر ، می توانید در زمین باز در مدرسه (تخت آموزش) پیوند بزنید. روی آن ، خاک از خاک باغ تشکیل شده است ، با قسمت کوچکی از ماسه رودخانه و تراشه های ذغال سنگ نارس ترکیب شده است. با این حال ، شایان ذکر است که سرعت رشد چنین نهال ها بسیار آهسته خواهد بود و چنین "درختان صورتی" فقط 6-8 سال پس از پیوند شروع به گلدهی می کنند.
تکثیر رودودندرون با قلمه
این روش پرورش در اینجا پیچیده تر است. قسمت های بالای شاخه های نیمه چربی دار به عنوان خالی عمل می کنند. طول قلمه ها باید حدود 5-8 سانتی متر باشد تمام برگهای پایینی باید برداشته شود و بقیه باید به نصف بریده شود تا رطوبت از آنها تبخیر نشود. قلمه ها در برش های پایینی در محلول محرک ایجاد ریشه (با استفاده از کورنوین یا هتروآکسینیک اسید) قرار می گیرند. در آنجا قطعات کار به مدت 12-16 ساعت نگهداری می شوند.کاشت در ظروف پر از مخلوط ذغال سنگ نارس و ماسه به نسبت 3: 1 انجام می شود. پس از کاشت ، گلدان ها با پلاستیک پوشانده می شوند یا یک ظرف پلاستیکی یا شیشه ای در بالای آن قرار می گیرد. می توانید یک بطری پلاستیکی بردارید ، ته آن را بریده و روی قلمه ها قرار دهید. این امر به سادگی با برداشتن کلاهک از گردن ، به انجام تهویه بعدی کمک می کند. قلمه های رودودندرون بسیار دشوار و به مدت طولانی ریشه می دهند. اگر گونه همیشه سبز باشد ، مدت زمان این روند 3-4 تا 5 ماه طول می کشد ، اما قلمه از گونه های برگریز پس از 6 هفته شاخه های ریشه را آزاد می کند. نهال ها در جعبه های کاشت ، که با مخلوط خاک بر اساس خرده ذغال سنگ نارس و بستر کاج مخروطی (سوزن های افتاده) ، به نسبت 2: 1 پر می شوند. در طول ماه های زمستان ، هنگام مراقبت از قلمه ها ، توصیه می شود سطح بالایی از شاخص های روشنایی و دما را ارائه دهید که از محدوده 8-12 درجه فراتر نرود. هنگامی که بهار فرا می رسد ، این جعبه در باغ دفن می شود ، جایی که نهال ها 1-2 سال دیگر در آنجا سپری می شوند ، و تنها پس از گذراندن دوره مشخص شده به مکانی آماده در زمین باز پیوند می شود.
تولید مثل رودودندرون با لایه بندی
این روش ساده ترین است ، همیشه نتیجه مثبتی دارد. در ماه های بهار ، توصیه می شود یک شاخه جوان و انعطاف پذیر را انتخاب کنید که در انتهای بوته رشد می کند. در یک شیار از قبل حفر شده قرار می گیرد ، عمق آن بیش از 15 سانتی متر نخواهد بود. در وسط ، شاخه با یک سیم سفت یا یک گیره مو در شیار ثابت می شود. پس از آن ، لایه بندی در محل متصل شده با مخلوط خاک از خاک باغ به نصف با تراشه های پیت پاشیده می شود. بالای شاخه ، که روی سطح بستر باقی می ماند ، به میخ به صورت عمودی در کنار آن چسبانده شده است. مراقبت از لایه بندی همانند بوته والدین انجام می شود. با فرارسیدن پاییز یا هنگام آمدن بهار بعدی ، برش تعداد کافی از فرآیندهای ریشه خود را دارد و می توان جدایی از رودودندرون مادر را انجام داد. پیوند نهال به مکان جدید باید بلافاصله پس از جدایی انجام شود. این روش بیشتر برای تکثیر گونه های چوب گل رز برگریز مناسب است.
هنگام رشد رودودندرون با بیماری ها و آفات احتمالی مبارزه کنید
از بین بیماریهایی که باغبان هنگام مراقبت از "درخت با گل رز" با آن روبرو می شوند ، آنها را تشخیص می دهند: سرطان یا لکه بینی صفحات برگ. اغلب علت وقوع آنها عدم هوادهی مناسب خاک است ، در این صورت سیستم ریشه اکسیژن کافی دریافت نمی کند. با لکه بینی ، تمام برگها شروع به ایجاد نقاطی با اندازه های مختلف سایه روشن می کنند ، که به تدریج ادغام شده و برگها زرد می شوند و در اطراف پرواز می کنند. برای درمان قارچ کش ها (مانند Fundazol یا مایع بوردو) استفاده می شود.
هنگامی که رودودندرون از سرطان رنج می برد ، سپس نقاط محدب با رنگ نارنجی صورتی روشن در سطح شاخه های آن به وضوح قابل مشاهده است. سپس توصیه می شود که تمام شاخه های آسیب دیده را به بافت سالم برش داده یا آنها را به طور کامل حذف کنید. تمام قسمت ها با دقت با لاک باغ پوشانده شده اند. سولفات مس برای ضدعفونی استفاده می شود و به منظور عدم ایجاد عفونت ، درمان پیشگیرانه با مخلوط بوردو باید در بهار انجام شود.
زنگ یک بیماری قارچی است که به دلیل ظاهر تشکیلات کوچک شبیه به کوسن روی برگها به وضوح قابل مشاهده است. رطوبت زیاد و عدم هوادهی نیز می تواند دلیل آن باشد. این بیماری نه تنها منجر به ریزش شاخ و برگ می شود ، بلکه مقاومت یخ زدگی رودودندرون را نیز کاهش می دهد. مهم است که فوراً اقدامات لازم برای از بین بردن آن انجام شود. در همان زمان ، سم پاشی با آماده سازی های حاوی مس ، به عنوان مثال ، مایع بوردو ، انجام می شود.
اغلب ، بسیاری از نمایندگان هدر تحت تأثیر کلروز قرار می گیرند ، که در آن برگها رنگ سبز روشن به خود می گیرند ، در رگهای مقابل آنها به رنگ سبز تیره مشخص شده است. به تدریج شاخ و برگ زرد می شود و در اطراف پرواز می کند. دلیل این امر کمبود آهن یا آبیاری با آب بسیار سخت (اسیدی نشده) است.سپس توصیه می شود از کلات آهن یا آماده سازی با آهن در ترکیب استفاده کنید (به عنوان مثال ، آقای رنگ ضد کلروز).
آفات زیر هنگام رشد رودودندرون مشکلی ایجاد می کنند: حشرات مقیاس دار و شپشک ها ، کنه های عنکبوتی و شپشک ها ، مگس های رودودندرون نیز می توانند روی بوته ها مستقر شوند. همه این حشرات با درمان گیاه با حشره کش های وسیع مانند آکتارا یا کربوفوس از بین می روند. در این مورد ، دایره تنه نیز در معرض پردازش است.
مشکل زمانی اتفاق می افتد که حلزون یا حلزون روی بوته های چوب گل رز بنشیند. این "مهمانان ناخوانده" باید با دست انتخاب شوند یا با تیراما یا TMTD (8٪) ، و همچنین آماده سازی حاوی Groza-Meta metaldehyde اسپری شوند.
در مقاله "رودودندرون: شرح کلی گیاه ، گونه ها و گونه های محبوب" می توانید در مورد انواع و انواع محبوب رودودندرون بدانید.
ویدئویی در مورد رشد رودودندرون در خارج از منزل:
