شرح کلی و انواع پاکیستاچی ، شرایط نگهداری ، توصیه هایی برای انتخاب خاک ، تغذیه و تولید مثل ، مشکلات هنگام رشد بوته. Pachystachys یکی از خانواده Acanthaceae است که تقریباً 3940 گونه گیاهی متنوع و تقریباً 242 جنس دارد. جنس Pachistachis شامل حدود 12 گونه از ساکنان سبز کره زمین است. وطن این بوته دائمی همیشه سبز زیبا مناطق جنوبی و مرکزی آمریکا محسوب می شود که تحت سلطه آب و هوای گرمسیری ، مناطق نیمه گرمسیری شرق هند شرقی و مناطق ساحلی استرالیا شرقی است. این نام از دو کلمه یونانی تشکیل شده بود: یکی به معنی ضخیم - "paghys" و گوش دوم (احتمالاً به دلیل گلهای گیاه) - "staghys".
در ارتفاع ، pachistachis می تواند به علامت متر برسد ، اما هنگامی که در داخل خانه رشد می کند ، بوته به ندرت به بیش از 50 سانتی متر می رسد. شاخه های آن نازک (بیش از 1 سانتی متر در قطر) نیستند ، رشد می کنند و صفحات برگ را با نوک تیز دارند. برگها روبروی هم قرار گرفته اند و دارای یک سایه زمردی غنی از سطح زیبا و کمی براق هستند. شکل آنها کشیده-بیضوی است ، ابعاد آنها 10-12 سانتی متر طول است. رگه ها در تمام قسمت فوقانی برگ قابل مشاهده است. برگها بوته را کاملاً محکم می پوشانند و شکل توپ را تشکیل می دهند. صفحات برگ با کمی پایین آوردن انتهای آنها به سمت پایین متمایز می شوند.
گلدهی از آغاز روزهای بهار تا اواسط (یا پایان) ماههای پاییز ادامه دارد. به دلیل وجود گل آذین زیبا ، گل گلدار توسط پرورش دهندگان گل شناخته می شود. به نظر می رسد جوانه های سایه سفید از لیموهای غنی ، قرمز مایل به قرمز یا زرد نارنجی به چشم می آیند و شبیه شکل "بال" یا "منقار" است. گل آذین ، طول آن به 10 سانتی متر می رسد ، از این شکاف ها تشکیل شده است که به صورت ضربدری با یکدیگر قرار گرفته اند و یک گوش را با چهار وجه تشکیل می دهند. جوانه های گل می توانند تا 12 روز دوام بیاورند و سپس در اطراف پرواز کنند ، اما گل آذین چشم ها را با سایه های روشن و غنی به مدت طولانی در پس زمینه توده برگریز مالاکیت خوشحال می کند. یک گیاه می تواند از 10 تا 20 گل آذین تشکیل دهد.
رشد گیاه نسبتاً آسان است ، فقط برخی از ویژگی های محتوا وجود دارد. پچيستاچ اغلب براي تزيين و تزيين اتاق ها استفاده مي شود. اما در روسیه ، مناطق مرکزی آن و برخی از کشورها با شرایط آب و هوایی مشابه ، از آن در طراحی منظر با موفقیت استفاده می شود. تنها چیزی که وجود دارد این است که با رشد طولانی مدت ، قسمت پایینی گیاه زشت است و ظاهر چندان جذابی ندارد ، بنابراین هرس منظم لازم است. اما دیدنی تر pachistachis است که به مدت دو سال رشد کرده است.
مراقبت از کشت pachistachis در محیط داخلی
- روشنایی برای رشد بوته ، مکانی با نور کافی ، نور پراکنده ملایم ، عاری از نور مستقیم خورشید مورد نیاز است. برای این کار ، یک گلدان با گیاه باید روی طاقچه های پنجره های شرقی یا غربی قرار گیرد. اگر اشعه های ظهر خورشید بر روی pachistachis سقوط می کند ، پس باید سایه را با استفاده از پرده های ساخته شده از پارچه های شفاف سبک تنظیم کنید ، یا می توانید کاغذ یا کاغذ ردیابی را روی شیشه بچسبانید. با این حال ، در فصل زمستان ، لازم است که نور کافی برای گیاه وجود داشته باشد و برای این منظور با استفاده از چراغهای گیاهی یا لامپهای فلورسنت روشنایی بیشتری ترتیب دهید.
- دمای محتوای pachistachis. گیاه تغییرات شدید دما را دوست ندارد و بیشتر از همه شاخص های حرارت متوسط برای آن مناسب است.در ماه های بهار و تابستان ، لازم است 20-23 درجه حرارت را تحمل کنید ، اما اگر دماسنج بیش از 24 درجه شروع به نشان دادن کند ، لازم است رطوبت محیط اطراف گیاه را به شدت افزایش دهید. از زمان ورود پاییز تا آغاز ماه های بهار ، گرما باید در محدوده 16-19 درجه حفظ شود. اگر شاخص ها به زیر 14 درجه برسد ، ممکن است گیاه این را تحمل نکند. اگر بوش در کنار رادیاتورهای گرمایش مرکزی یا بخاری ها قرار گیرد ، به رشد و ظاهر پاکیستاکیس به میزان قابل توجهی آسیب می رساند. تامین هوای تازه به سادگی برای درختچه ها ضروری است ، اما باید از پیش نویس ها محافظت شود.
- رطوبت هوا. از آنجا که این منطقه نماینده مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری است ، بیشتر از همه او سطوح بالای رطوبت را در هوا ترجیح می دهد. سمپاشی باید تقریباً دائماً با استفاده از آب نرم و گرم انجام شود. اگر رطوبت هوا کم است ، این عملیات حداقل یک بار در روز و گاهی 2-3 بار در روز انجام می شود. برای افزایش رطوبت ، می توانید یک گلدان گل را در یک پالت عمیق و گسترده نصب کنید ، که در آن خاک رس ، سنگریزه یا خزه اسفناجوم خرد شده ریخته می شود ، سپس کمی آب در آن ریخته می شود. مهم است که پایین گلدان رطوبت را لمس نکند تا باعث پوسیدگی ریشه ها نشود.
- آبیاری "گوش طلایی". با فرا رسیدن روزهای بهاری ، تا پایان تابستان ، pachystachis باید به اندازه کافی مرطوب شود. رطوبت خوب و ثابت خاک یک پیش نیاز است ، اما نباید باتلاقی باشد - آبیاری را می توان هر سه روز انجام داد. به محض اینکه درجه حرارت شروع به کاهش کرد ، رطوبت هوا کمی کاهش می یابد و فقط پس از 1-2 روز پس از خشک شدن لایه زیرین به میزان 1-2 سانتی متر در گلدان انجام می شود. اما همچنین مهم است که اجازه ندهید توده زمین در گلدان کاملاً خشک شود ، زیرا گیاه به این امر بسیار منفی واکنش نشان می دهد. برای مرطوب کردن بستر ، از آب نرم ، کاملاً عاری از ناخالصی های آهک و نمک استفاده کنید. برای به دست آوردن چنین آبی ، لازم است آب شیر را فیلتر کرده یا بجوشانید و سپس برای چند روز ته نشین شود. دمای آبیاری نباید از 20-23 درجه سانتیگراد فراتر رود. همچنین استفاده از آب جمع آوری شده پس از آب شدن باران یا برف بسیار خوب است.
- کودهای شیمیایی pachistachis. از ابتدای دوره رشد فعال (آوریل) تا پایان پاییز ، گیاه باید با پانسمان بالا نگهداری شود. برای این کار ، کودهای مجتمع های تمام مواد معدنی یا محلول های آلی مناسب هستند (محلول های مالین ساخته می شوند). این روش با آبیاری ترکیب می شود. لازم است خاک را به خوبی با رطوبت مرطوب کنید و فقط پس از آن کودها را اعمال کنید. منظم بودن پانسمان بالا هر 2-3 هفته یکبار.
- هرس یک گیاه. برای ایجاد ظاهر جذاب pachystachis ، لازم است مرتباً بریده و خرج کنید. اگر گیاه در محیط طبیعی خود رشد می کند ، برای اینکه نور کافی دریافت کند ، باید در سنین جوانی به شدت رشد کند. و بنابراین ، انشعابات جانبی پس از رسیدن به ارتفاع 80 سانتی متر شروع می شود. تا زمانی که گیاه به این سطح برسد ، فقط یک تنه بیرون کشیده می شود ، که در شرایط آپارتمان چندان تزئینی به نظر نمی رسد. بهتر است شروع به تشکیل یک توده برگ از دوران جوانی بوته ، انجام خرج کردن و هرس کنید ، بنابراین لازم است از گلدهی در سال اول خودداری کنید. به محض رشد پاکیستاکیس تا ارتفاع 10-15 سانتی متر ، اولین هرس انجام می شود. در شاخه های جانبی ، ارزش ایجاد جفت سوم برگ را برای ایجاد جوانه های خفته دارد. و همین کار را با سطح بعدی شوت انجام می دهند. با انجام این عمل 3-4 بار دیگر ، می توانید در سال اول حداکثر 12 تاپ گیاه جدید بدست آورید. قبل از دوره فعالیت رشد ، لازم است تمام نوک شاخه ها را هرس یا خرج کنید. بنابراین در نهایت شما می توانید تا 24 قله را بدست آورید و چنین گیاهی را می توان از قبل شکوفا کرد.هنگامی که فرایند گلدهی به پایان رسید ، هر شاخه محو شده به دو قسمت تقسیم می شود و دوباره شکوفا می شود. این کار تا پایان فصل ادامه خواهد داشت. و برای بهار بعدی ، خرج کردن یا هرس جدیدی انجام دهید.
- توصیه هایی برای انتخاب خاک و کاشت مجدد pachistachis. توصیه می شود گلدان گیاه را سالانه در بهار تعویض کنید. در طول این عملیات ، بوش کمی بریده می شود. در ظرف ، لازم است که زهکشی با کیفیت بالا و قوی و همچنین سوراخ هایی برای تخلیه رطوبت اضافی فراهم شود. اگر گیاه تازه خریداری شده است ، گلدان و بستر بلافاصله به آن تغییر می یابد.
برای خاک ، لازم است شرایط شلی و نفوذپذیری خوب هوا و آب را تحمل کنید. می توانید از خاک تجاری آماده برای گیاهان زینتی و گلدار که در داخل خانه رشد می کنند استفاده کنید. برای روشن شدن بستر ، معمولاً ماسه یا آگروپرلیت (پرلیت) به آن اضافه می شود. مخلوط خاک از اجزای زیر ساخته شده است:
- خاک چمن ، ماسه رودخانه درشت (پرلیت) ، خاک ذغال سنگ نارس ، خاک هوموس (به نسبت 2: 1: 1: 1) ؛
- خاک رس ، خاک ذغال سنگ نارس ، خاک برگ ، هوموس ، ماسه درشت (به نسبتهای مشابه).
توصیه هایی برای پرورش pachistachis در خانه
این گیاه عمدتا رویشی تولید مثل می کند - با استفاده از قلمه. می توانید پس از هرس برنامه ریزی شده pachystachis ، شاخه های باقی مانده را بردارید. شاخه انتخاب شده باید سالم و تازه باشد و طول آن باید 12 سانتی متر باشد. در برش مهم است که حداقل 2-3 قطعه داخلی وجود داشته باشد. آنها را با یک چاقوی خوب تیز کرده و با یک ظرف آب قرار می دهند. آب باید روزانه تغییر کند ، تا زمانی که شاخه های ریشه حداقل 1 سانتی متر طول داشته باشند. این روند معمولاً حدود 2-3 هفته طول می کشد. دمای ریشه زایی باید بین 20-22 درجه باشد و رطوبت بسیار بالا حفظ می شود. برای انجام این کار ، می توانید قلمه ها را در یک کیسه پلاستیکی بپیچید یا با یک شیشه شیشه ای بپوشانید. مهم است که فراموش نکنید که مرتباً pachistachis های آینده را تهویه کرده و آنها را با آب گرم اسپری کنید. پس از ظاهر شدن ریشه ها ، قلمه ها در گلدان های جداگانه (با قطر بیش از 9 سانتی متر) با بستر سبک (مخلوطی از خاک ذغال سنگ نارس و ماسه به نسبت مساوی) کاشته می شوند و گیاهان اجازه می دهند تا چند هفته قوی تر رشد کنند. و شروع به رشد کنید پس از آن ، آنها را می توان در گلدانی با خاک مناسب برای نمونه های بالغ پیوند زد. توصیه می شود 3-5 گیاه را در یک ظرف بکارید ، و این باعث می شود که در آینده یک تاج برگ دار زیبا ایجاد شود.
همچنین می توانید با دور زدن رگ با آب ، قلمه ها را در گلدان های کوچک با مخلوط ماسه و ذغال سنگ نارس بکارید و آنها را با پلی اتیلن بپیچید ، منتظر شروع رشد باشید. به محض اینکه گیاهان با اطمینان در حال رشد هستند ، می توانید به یک ظرف دائمی با بستر متفاوت پیوند بزنید. اگر چنین انتقال هایی را در چندین مرحله انجام دهید و حجم خاک گلدان را کمی محدود کنید ، این می تواند محرکی برای گلدهی بیشتر باشد. به محض اینکه گیاهان از ارتفاع 10-15 سانتی متر عبور می کنند ، شروع به تشکیل تاج می کنند.
مشکلات هنگام رشد pachistachis در داخل خانه
آفات متمایز می شوند: شته ها ، مگس های سفید ، حشرات مقیاس ، کنه های عنکبوتی ، شپشک ها. هنگامی که گیاه تحت تأثیر این حشرات مضر قرار می گیرد ، صفحات برگ شروع به زرد شدن و تغییر شکل می کند ، شکوفه ای شبیه پنبه یا چسبناک ("شیرین") روی برگ ها و ساقه ها شکل می گیرد. برای مقابله با آنها در مراحل اولیه ، می توانید از محلول های صابون ، روغن یا الکل استفاده کنید - با کمک آنها ، سمپاشی انجام می شود یا آفات با خیساندن پنبه در محلول به صورت دستی حذف می شوند. اگر روش عامیانه کار نمی کند یا برای تثبیت اثر ، pachistachis باید با حشره کش های مدرن درمان شود.
از مشکلاتی که هنگام رشد "گوش طلایی" در خانه می تواند آشکار شود ، منجر شوید:
- ریختن توده برگریز در دوره زمستان و پاییز تحت تأثیر یک پیش نویس ، در دمای به اندازه کافی پایین یا بالا اتفاق می افتد.
- با قرار گرفتن قوی شاخه ها از پایین ، گیاهان نشان می دهند که pachistachis بسیار رشد کرده است و باید به زودی قطع شود.
- اگر نوک صفحات برگ شروع به خشک شدن کرد ، این نشان می دهد که گیاه باید تغذیه شود ، به اندازه کافی مرطوب نشده است ، هوا خیلی خشک است ، دمای محتوا افزایش یافته است.
- اگر قلمه ها به هیچ وجه ریشه نمی دهند ، باید برگهای بزرگ روی شاخه ها را به نصف کوتاه کنید ، و خود قلمه ها را باید به یک مکان گرم منتقل کنید و در یک کیسه پلاستیکی پیچیده کنید.
- خرد شدن صفحات برگ و کشش شدید شاخه ها نشان دهنده روشنایی ناکافی است.
گونه Pachistachis
- Pachystachis زرد (Pachystachys lutea). این گیاه عمدتاً در جنگل های گرمسیری قاره آمریکا رشد می کند. این نوع گیاه بیشتر مورد علاقه پرورش دهندگان گل است. بوته ای بزرگ ، شاخه های چندان شاخه ای ندارد و می تواند از 60 سانتی متر تا 110 سانتی متر ارتفاع داشته باشد. صفحات برگ بزرگ ، کشیده و کشیده ، دارای یک راس قوی نوک تیز هستند ، به طور متوسط طول آنها به 10-20 سانتی متر می رسد ، رنگ آمیزی شده در رنگ زمرد غنی … Pachistachis نام خود را به دلیل سایه لیمویی زیبا و غنی از شاخه ها ، که به صورت گل آذین خوشه ای شکل جمع می شوند ، می تواند به طول 10-15 سانتی متر برسد. یک گیاه بالغ حاوی حداکثر 10 گل آذین است. گلهایی که از ناحیه شکاف بیرون می زنند با رنگ مایل به سفید یا کرم رنگ آمیزی شده اند و تقریباً موازی با زمین ، دو لب ، تا حدودی یادآور منقار پرنده هستند. گلدهی از بهار تا آخرین ماههای پاییز ادامه دارد.
- Pachystachis قرمز (Pachystachys coccinea). مناطق گرمسیری آمریکا وطن محسوب می شوند. این گیاه مکرراً از گلخانه ها بازدید می کند ، اما در آپارتمانها عملاً کشت نمی شود ، زیرا ارتفاع pachistachis تقریباً به 2 متر می رسد. صفحات برگ بسیار بزرگ هستند ، با رنگ مالاکیت روشن ، طول آنها تقریباً به 40 سانتی متر می رسد. براکت ها تقریباً یک رنگ هستند و به نظر می رسد گلها کشیده شده و در سایه های بنفش رنگ آمیزی شده اند. این pachistachis به دلیل تضاد رنگ قرمز و سبز کاملاً تزئینی به نظر می رسد. دمای گیاه نباید کمتر از 20 درجه سانتیگراد باشد.
- سنبلچه Pachystachis (Pachystachys spicata). این نوع گیاه آنقدر نادر است که فقط در گلخانه ها و باغ های گیاه شناسی رشد می کند. گاهی اوقات به عنوان یک گونه جداگانه متمایز می شود یا نسبی قرمز Pachistachis نامیده می شود. براکت در توصیف ناشناخته کامل متفاوت است ، اما در مقابل گلها فوق العاده زیبا و تزئینی هستند. رنگ آنها قرمز قرمز مایل به قرمز عمیق است ، آنها روی شکاف ها به شکل کاج جمع می شوند. صفحات برگ دارای اندازه بزرگ تا 25 سانتی متر طول و رنگ زمرد غنی هستند.
- Pachystachys calyptrocalyx. همچنین Calyptrocalyx schlechterianus نامیده می شود. تنه این گونه باریک است. می تواند به دو متر ارتفاع برسد. صفحات برگ پهن هستند ، متناوبا در مقابل یکدیگر قرار گرفته اند ، فاصله زیادی از هم دارند. دراز-بیضی شکل با مخروطی بزرگ در راس. نوک برگ کاملاً نوک تیز و بسیار کشیده است. در کل سطح برگ ، رگبرگهای بیرون زده قابل مشاهده است. آنها به نگه داشتن برگ "پوسته" تقریبا عمود بر دسته کمک می کنند. برگهای در حال ظهور رنگ مایل به قرمز مایل به قرمز دارند ، اما با رشد آنها ، رنگ سبز مایل به سبز بیشتر نمایان می شود.
بقیه گونه های pachistachis کشت نمی شوند و فقط در محیط طبیعی جنگل های گرمسیری یافت می شوند.
در این ویدیو اطلاعات بیشتری در مورد pachistachis خواهید آموخت:
