ویژگیهای کلی یک گیاه ، مکانهای رشد طبیعی ، قوانین کشت نئومورتونی در داخل خانه ، تولید مثل ، مشکلات و راه حل آنها ، انواع. Neomortonia (Neomortonia) متعلق به گیاه شناسان از این جنس است که بخشی از خانواده گسترده Gesneriaceae است. این گیاه فقط شامل سه نوع گیاه چند ساله است که اپی فیت (نماینده گیاهان روی تنه یا شاخه درختان) یا لیتوفیت (روی سطح دامنه های سنگی یا سازندهای سنگی قرار می گیرند) است. همه نئومورتونی ها دارای شکل زندگی علفی هستند و بیشتر در محیط طبیعی خود در آمریکای مرکزی یا غرب کلمبیا و همچنین در اکوادور ، مکزیک و کاستاریکا یافت می شوند. آنها ترجیح می دهند در جنگل های واقع در کوه ها یا دشت ها رشد کنند ، جایی که این گیاهان مکان هایی را روی صخره های مرطوب و سایه دار یا تنه درختان بلند انتخاب می کنند. اگر آب و هوا معتدل باشد ، نئومورتونیا به عنوان یک محصول زینتی داخلی یا گلخانه ای رشد می کند.
جنس Neomertonium نام لاتین خود را به دلیل ترکیب کلمات یونانی "neos" ، به معنی "جدید" و "Morton" - نام گیاه شناس معروف آمریکایی کنراد ورنون مورتون ، که در 1905-1972 زندگی می کرد ، دریافت کرد.
بنابراین ، همه انواع نئومورتونیا گیاهان علفی یا نیمه درختچه ای هستند که عمدتا روی تنه یا شاخه درختان "مستقر" می شوند. ساقه ها ضعیف ، چسبیده و خزنده هستند ، به همین دلیل است که از این نماینده گیاه می توان برای رشد در اتاقها به عنوان فرهنگ آمپل استفاده کرد. قطر کل شاخه ها 2-3 میلی متر است ، شاخه ها نیز دارای انشعاب متراکم هستند.
صفحات برگ به ترتیب مخالف روی ساقه ها چیده شده اند ، یا می توانند به صورت گرد در سه قسمت جمع شوند. شکل برگها و اندازه آنها در برخی نمونهها دارای پارامترهای یکسانی هستند (یعنی ایزوفیلیا وجود دارد). سطح صفحه برگ چرمی است ، می تواند صاف یا کمی کبود باشد. دمبرگهای برگ از نظر اندازه کوچک هستند ، عمدتا خطوط شاخ و برگ به شکل بیضی شکل یا بیضوی ظاهر می شوند (شبیه سکه های کوچک هستند ، به همین دلیل نام یکی از گونه ها - Neomortonia nummulatia) ، در امتداد لبه دندانه دار شده است.
با گلدهی ، که در نئومورتونی بسیار طولانی است (از آوریل تا نوامبر طول می کشد) ، جوانه های تک در ناحیه زیر برگ ایجاد می شوند. گلها بطور مایل به گلدان آویزان شده اند. سپالها آزادانه قرار دارند ، لبه آنها جامد یا با دندانه ریز کوچک ، رنگ سبز است. همچنین ، در گلها ، تاج گل به دو نوع تقسیم می شود:
- به رنگ سفید برفی ، قیفی شکل به شکل لوله ای است که از پنج لوب با خم در بالا تشکیل شده است ، این تیغه ها به طور گسترده ای فاصله دارند ، مژک ها در امتداد لبه اجرا می شوند.
- رنگ تاج قرمز مایل به قرمز است ، تورم شدیدی وجود دارد ، از پایین آویزان می شود ، حلق بسیار تنگ شده است (شبیه یک کیسه نابرابر در شکل است).
اغلب ، رنگ تاج قرمز می تواند از بنفش مایل به سفید تا قرمز روشن ، قرمز مایل به قرمز متغیر باشد. دو جفت پرچم وجود دارد ، طول آنها برابر است ، آنها دارای ویژگی خاصی هستند که با هم رشد کرده و یک لوله کوتاه در اطراف تخمدان تشکیل می دهند. مورچه ها همچنین با اتصال و باز شدن در امتداد شیارهای سطح خود مشخص می شوند. غدد شهد مایل به سفید هستند که در قسمت پشتی لوله تاج جوانه قرار دارند. تخمدان در بالا قرار دارد ، مادگی به صورت کروی است.
پس از گرده افشانی (معمولاً توسط زنبورها انجام می شود) ، میوه های بیضی شکل شکل می گیرد که در طرفین دارای فشرده سازی است. این میوه یک توت نارنجی رنگ است که درون آن دانه های راه راه زرد یا قهوه ای وجود دارد.
در داخل خانه ، مرسوم است که در سبدهای آویزان برای گیاهان آمپل ، بیماری جدیدی ایجاد شود.
قوانین مراقبت از نئومورتونی در شرایط اتاق
- نورپردازی و انتخاب مکان مکانی با نور مناسب ، اما بدون نور مستقیم خورشید ، بیشتر برای نئومورتونی مناسب است. این را می توان در آستانه های پنجره ای که رو به شرق یا غرب هستند ، به دست آورد. در موقعیت جنوبی ، سایه زدن با پرده های روشن یا پرده گاز ضروری است. اگر از نور مصنوعی در دوره پاییز و زمستان استفاده شود (به عنوان مثال ، فلورسنت یا فیتولامپ های مخصوص) ، رشد گیاه در طول سال خواهد بود.
- دمای هوا هنگام رشد نئومورتونی باید در محدوده 19-23 درجه باشد ، یعنی شاخص های گرمای داخلی برای گیاه مطلوب است. در طول دوره خواب ، که گیاه پس از پایان گلدهی شروع می شود ، شاخص های گرما به حدود 15 درجه کاهش می یابد.
- رطوبت هوا. در صورت قرار گرفتن در معرض تابش مستقیم آفتاب ، از توده برگریز گیاه اسپری نکنید ؛ اگر در برگها بلوغ وجود داشته باشد ، سم پاشی نیز نامطلوب است. با این حال ، برای اینکه نئومورتونیا احساس راحتی کند ، سطح رطوبت باید افزایش یابد.
- آبیاری گیاه رطوبت متوسط بستر را ترجیح می دهد ، در غیر این صورت آب راکد در گلدان و غرقاب منظم خاک منجر به انتشار شاخ و برگ و جوانه می شود. هنگام آبیاری ، لازم است شرایط خاک موجود در ظرف را هدایت کنید. اگر از بالا خشک شده باشد (یعنی هنگامی که آن را کمی خرج کنید ، خرد می شود) ، پس لازم است مرطوب شود. آبیاری بهتر است در امتداد لبه گلدان انجام شود تا از ریزش رطوبت روی صفحات برگ جلوگیری شود ، که ممکن است باعث بلوغ شود. فقط از آب نرم و خوب ته نشین شده استفاده می شود. هنگامی که 5-10 دقیقه پس از آبیاری می گذرد ، آب شیشه ای در پایه زیر گلدان باید تخلیه شود ، در غیر این صورت رکود آن باعث از بین رفتن سیستم ریشه می شود.
- انتقال باید سالانه با استفاده از یک بستر بسیار سست و مغذی انجام شود و در عین حال ، باید اجازه دهد هوا و رطوبت به خوبی به سیستم ریشه نئومورتونی منتقل شود. می توانید از مخلوط خاک مخصوص Saintpaulias استفاده کنید ، جایی که پرلیت ، خزه اسفناوم خرد شده و تراشه های آهک مخلوط می شوند. توصیه می شود لایه ای از خرده شکسته یا کسری متوسط از رس منبسط شده را در انتهای گلدان قرار دهید. برای جلوگیری از آسیب به سیستم ریشه ، پیوند با روش انتقال مجدد توصیه می شود - یعنی گیاه را از ظرف قدیمی خارج می کنید ، اما ریشه های آن از خاک قدیمی پاک نمی شود ، اما در این شکل در یک گلدان جدید آماده کاشت ظرفیت کوچک و نه عمیق ، 2-3 سانتی متر بزرگتر از قبلی انتخاب شده است. برخی از پرورش دهندگان اغلب بر اساس قسمت مساوی از خاک برگ (خاک زیر توس و کمی شاخ و برگ پوسیده) ، هوموس ، ذغال سنگ نارس و ماسه درشت رودخانه ، بستری برای نئومورتونی تشکیل می دهند.
- کودها لازم است که برای نئومورتونی در طول دوره رشد آن وارد عمل شود - این زمان در ماههای بهار و تابستان می افتد. منظم باید هر 3-4 هفته یک بار باشد. برای گلدهی گیاهان سرپوشیده از پانسمان بالا به شکل مایع استفاده کنید ، اما مقدار مصرف نصف می شود.
- مراقبت های عمومی با فرا رسیدن فصل بهار ، توصیه می شود که نئومورتونی جوان شود. این کار باید با هرس ساقه های بسیار کشیده انجام شود. قلمه های باقی مانده از این روش را می توان برای ریشه زایی استفاده کرد.
توصیه هایی برای خود انتشار نئومورتونی
اگر یک گلفروش می خواهد گیاهی با چنین گلهای زیبا و ظریف را به تنهایی تکثیر کند ، باید منتظر بهار بماند. سپس ، با کاشت قلمه یا کاشت بذر ، می توانید به نئومورتونی جوان مبتلا شوید.
برای پیوند ، از قلمه های ساقه رسیده استفاده می شود که با فرا رسیدن فصل بهار بریده می شوند. طول برش باید در محدوده 8-10 سانتی متر باشد. توصیه می شود برگهای پایینی را بردارید و جوشها را در گلدانهای پر از ماسه مرطوب یا مخلوط خاک ذغال سنگ نارس کاشته کنید. برای تزئین بیشتر ، چندین قلمه در یک ظرف قرار می گیرد. برای ریشه زایی زودهنگام ، می توانید شاخه های کاشته شده را با کیسه پلاستیکی یا شیشه شیشه ای بپوشانید. سپس لازم است که در مورد تهویه روزانه قلمه ها نیز فراموش نکنید. همچنین ، هنگام خشک شدن گلدان باید خاک را مرطوب کنید ، اما خشک شدن کامل خاک مطلوب نیست.
می توانید با قرار دادن ریشه در قلمه ها در ظرفی با آب صبر کنید. هنگامی که طول ریشه ها به 2-3 سانتی متر می رسد ، قطعات کار در گلدان های پر از بستر کاشته می شوند.
هنگام کاشت بذر ، هر بستر سست (ماسه ، ذغال سنگ نارس با ماسه به نسبت مساوی یا پرلیت با ذغال سنگ نارس) در یک کاسه ریخته می شود ، همچنین می توانید خاک ورق را در آنجا مخلوط کنید. بذرها معمولاً بدون پوشش روی سطح مخلوط خاک پخش می شوند. بهتر است دمای خاک در هنگام جوانه زنی حدود 22 درجه باشد. گلدان بذر را با یک تکه شیشه یا پلاستیک می پوشانند. در عین حال ، مهم است که تهویه روزانه را فراموش نکنید و اگر خاک خشک است ، پس در مورد رطوبت.
هنگامی که نهال ها بیرون می آیند و کمی رشد می کنند ، یعنی با تشکیل یک جفت برگ واقعی جوان ، می توانید در ظروف جداگانه انتخاب کنید. لازم است که neomortonia های جوان را در یک گلدان به فاصله 2 سانتی متر از یکدیگر کاشت. از بستر مشابه کاشت بذر استفاده می شود. پس از انقضای 1-2 ماه ، پیوند دیگری انجام می شود ، اما در اینجا فاصله بین نهال ها دو برابر می شود. در عین حال ، مهم است که به طور مرتب خاک را در گلدان مرطوب کنید و گیاهان را در زیر نور مستقیم خورشید قرار ندهید. دما در حدود 20 درجه حفظ می شود.
هنگامی که پیوند بعدی انجام می شود ، اندازه گلدان نباید بیش از 5-7 سانتی متر باشد. خاک همانند نمونه های بالغ گرفته می شود. پیوند بهتر است با روش انتقال انجام شود - یعنی سیستم ریشه از خاک آزاد نشود تا فرآیندهای ریشه آسیب نبیند.
بیماریها و آفات م neثر بر نئومورتونی در کشت داخل ساختمان
بیشتر اوقات ، گیاه می تواند به دلیل نقض قوانین رشد بالا رنج ببرد ، از جمله موارد زیر:
- غرقابی طولانی مدت خاک در گلدان و خلیج های مکرر ، آب راکد در گلدان. به همین دلیل ، ترشح عظیمی از شاخ و برگ و جوانه وجود دارد.
- اگر نور کافی نباشد ، نئومورتونیا شکوفا نمی شود ، صفحات برگ آن کم رنگ می شوند و کم محل قرار می گیرند ، زیرا طول زشت ساقه ها افزایش می یابد.
از آفاتی که می توانند neomortonia را آزار دهند ، موارد زیر وجود دارد:
- کنه عنکبوت ، در حالی که یک تار عنکبوت نازک روی ساقه ها و برگها دیده می شود ، صفحات برگ با گذشت زمان به شدت تغییر شکل می دهند ، رنگ خود را از دست می دهند ، زرد می شوند و در اطراف پرواز می کنند.
- تریپس ، نقاط قهوه ای مایل به زرد در پشت برگ ها قابل مشاهده است و قسمت عقب آن با شکوفه قندی چسبناک پوشانده شده است که به آن پادیا (مواد زائد انگل) می گویند.
- مگس سفید ، که خود را به شکل نقاط سفید در قسمت پشتی برگ نشان می دهد ، اگر اقدامات لازم انجام نشود ، به زودی تعداد زیادی از میانه های کوچک سفید شکل می گیرد ، شاخ و برگ شروع به خشک شدن می کند و در اطراف پرواز می کند.
- با ایجاد توده های پنبه مانند در پشت صفحه برگ و در بین گره های داخلی به رنگ سفید از توده های پنبه مانند و رها شدن عسل عسل ، یک مگس باگ تعیین می شود.
همه این آفات در صورت حذف نشدن می توانند منجر به مرگ گیاه شوند. از پاک کردن شاخ و برگ با محلول صابون ، روغن یا الکل استفاده می شود ، و سپس می توانید توده برگ را با داروهای حشره کش و ضد قارچ اسپری کنید. علاوه بر این ، درمان با فاصله 3-5 روز تکرار می شود تا تمام آفات از بین بروند.
حقایقی که باید در مورد نئومورتونی ذکر شود
مهم این است که توجه باغبان را به این واقعیت جلب کنم که در دوره ای که نئومورتانیا شروع به خواب می کند (معمولاً پس از پایان گلدهی) ، تقریباً همه شاخ و برگ ها می توانند در اطراف پرواز کنند و این نباید یک علامت هشدار دهنده باشد. با شروع رشد گیاه ، برگهای جدیدی تشکیل می شود و روند گلدهی نیز فراوان و طولانی خواهد بود.
کمی قبلتر ، همه نئومورتونیها به نموتانتوس (به دلیل شباهت طرحهای خارجی) و همچنین به Hypocyrte و جنس Episcieae نسبت داده شدند. اما در سال 1975 گونه Neomortonia ، که کاملاً شبیه Neomortonia Wierhler است ، به یک جنس جداگانه و مستقل جدا شد.
انواع نئومورتونی
همانطور که قبلاً ذکر شد ، تنها سه گونه در جنس وجود دارد:
- Neomortania alba (Neomortonia alba) ؛
- Neomortania monetary (Neomortonia nummularia)؛
- Neomortania صورتی (Neomortonia resea).
دو مورد آخر را می توان بیشتر در مجموعه گل دوستداران گیاهان داخلی یافت. اجازه دهید نگاهی دقیق تر به این نمایندگان بیندازیم.
- Neomortania monetary (Neomortonia nummularia). قبلاً ، این گیاه به جنس Hypocyrta نسبت داده می شد. به لطف طرح کلی صفحات برگ آن ، که شبیه سکه های متراکم تقریباً دور است ، این تنوع نام خاص خود را به دست آورد. در قطر ، اندازه برگ از 2 تا 6 سانتی متر متغیر است رنگ برگ ها اشباع شده ، سبز است. آنها شبیه مهره های شرقی واقعی (monisto) هستند که روی ساقه های نازک ، مانند نخ ها ، به رنگ قهوه ای مایل به قرمز واقع شده اند. سطح شاخ و برگ مخملی ، کمی کبود است. به دلیل این ساقه ها ، که معمولاً آویزان هستند و خطوط خزنده ای دارند ، مرسوم است که neomortonia را به عنوان یک محصول آمپلوس پرورش دهیم. قطر ساقه ها می تواند بین 1 تا 3 میلی متر متغیر باشد ، اغلب یک بلوغ خفیف وجود دارد. گلهای این گونه از نظر اندازه بزرگ متفاوت نیستند ، آنها دارای شکل لوله ای با رنگ قرمز روشن یا قرمز مایل به قرمز هستند. اندام لوب های گلبرگ زرد روشن یا سبز مایل به سبز است و در مدفوع رنگ آن بسیار تیره است. تاج گل اغلب دارای یک الگوی خالدار با اندازه های کوچک زرد است. در قسمت زیرین تاجی یک افتادگی اصلی وجود دارد ، به همین دلیل گل شبیه یک کیسه اصلی است. گلبرگهای جوانه خود به صورت یک لوله کوتاه باریک فشرده شده و شبیه اسفنج های مینیاتوری هستند. این به گیاه جلوه تزئینی منحصر به فردی می بخشد. جوانه ها در زیر بغل برگها ، معمولاً به صورت مجزا قرار دارند. اندازه گل 1.5-2 سانتی متر است.
- Neomortania صورتی (Neomortonia resea) با گونه های قبلی در گلهای بزرگتر ، که همچنین به صورت جداگانه در زیر بغل برگها قرار دارند ، متفاوت است. تاج سفید سفید با سایه ی سرمه ای است. گلبرگهای جوانه شکسته شده اند ، با کمی خم شدن به عقب ، تاجی دارای یک تقسیم بندی زنگوله ای و پنج گلبرگ است که از نظر شکل به ستاره شبیه است. یک حاشیه ضخیم و کشیده در امتداد لبه لوب های گلبرگ وجود دارد که یادآور مژک های زیبا است. گلبرگها در راس تاجی باریک شده و گردن عمیقی را تشکیل می دهند. رنگ آن زرد است ، در داخل یک الگوی نقاط قهوه ای مایل به زرد تیره تر وجود دارد. صفحات برگ در رنگ سبز غنی ریخته می شوند ، شکل آنها بیضی شکل و اندازه آنها کوچک است. سطح برگها براق و صاف ، براق است. شاخه ها دارای خطوطی افتاده ، خزنده هستند ، می توانند در امتداد سطح خاک خزنده ، آبدار ، اغلب با بلوغ اندک و نسبتاً منشعب شوند. این گونه یک اپی فیت است که ترجیح می دهد روی تنه و شاخه های درختان مستقر شود ، اما می توان آن را در دامنه های سنگی در مکان های مرطوب (یعنی یک سنگ چربی نیز یافت می شود) پیدا کرد. این تنوع طبیعی بومی اکوادور است ، یعنی این گیاه دیگر در هیچ کجای کره زمین در شرایط طبیعی رشد نمی کند. از نظر ریخت شناسی ، این گونه بسیار نزدیک به گونه های جنس Episii است.
- Neomortonia alba (Neomortonia alba) یا Neomortonia white. در فرهنگ داخلی ، این گونه نسبتاً کمیاب است. دارای گلهای بزرگ از رنگ سفید برفی است.
