روشهای ضد آب کردن چاه ، انواع و دلایل آن که این اقدامات را ضروری می کند. فن آوری های دقیق کار هم در محل موجود و هم در محل ساخت و ساز. ضد آب چاه مجموعه ای از اقدامات با هدف افزایش استحکام آن است که به نوبه خود به دوام ساختار و حفظ سطح مایع مطلوب در آن کمک می کند. امروز ما در این مقاله به شما خواهیم گفت که چگونه می توانید همه اینها را به تنهایی انجام دهید.
نیاز به عایق کاری چاه ها و انواع آن
چاه های قطعات خانگی که نیاز به عایق رطوبتی دارند ، با توجه به هدف آنها ، می توانند برای آب آشامیدنی ، فاضلاب و فنی معمولی طبقه بندی شوند. در چاه های معمولی ، آب تمیزتر از شبکه های عمومی است. اما با گذشت زمان ، آبهای زیرزمینی سطحی حاوی نمک ، مواد شیمیایی ، فرآورده های نفتی ، مدفوع و سایر آلاینده ها دیوارهای چنین ساختمانهایی را تخریب می کنند و مایعات "غنی" از این افزودنی ها دیگر نوشیدنی محسوب نمی شوند.
در چاه های فاضلاب ، الگوی آلودگی دقیقاً عکس آن است. در اینجا ، آبهای زیرزمینی باید از نفوذ فاضلاب به دیواره های سپتیک تانک محافظت شوند.
چاههای فنی که مجهز به اتصالات و حسگرهای آب هستند ، طبق تعریف ، باید خشک باشند. اگر سطح رطوبت در معادن آنها بیشتر شود ، به زودی منجر به خوردگی دستگاه ها و رشد بیش از حد سازه ها با خزه و کپک می شود.
ضد آب بودن هر یک از چاه های ذکر شده در دو نوع وجود دارد: خارجی ، که اگرچه بیشتر کار می کند ، اما م effectiveثرترین و همچنین داخلی است.
اگر سفتی چاه با ضد آب در خارج و داخل تأمین شود ، چنین روشی آن را برای مدت طولانی از تخریب محافظت می کند و بسته به عملکرد ساختار ، کیفیت بالای آب آشامیدنی ، رطوبت مطلوب را تضمین می کند. معدن آن یا حفاظت خاک در برابر ناخالصی ها.
ضد آب خارجی چاه
هدف از عایق رطوبتی خارجی چاه جلوگیری از تأثیر آب زیرزمینی بر دیواره های آن است. انجام این کار در حین ساخت سازه ، زمانی که سینوس های گودال هنوز با خاک پر نشده اند ، منطقی ترین است. در مراحل بعدی ، لازم است کارهای حفاری به میزان قابل توجهی انجام شود تا دیوارهای سازه از زمین آزاد شوند. آب بندی خارجی چاه را می توان به سه طریق انجام داد: استفاده از عایق رول ، استفاده از اشباع عایق ، با تیراندازی.
چسباندن با عایق رول
برای کار با یک چاه عملیاتی ، ابتدا باید دیواره های آن را از خارج از خاک تا عمق 3-4 متر آزاد کنید. پس از بازرسی ، مناطق شل از سطح سازه باید با استفاده از یک سوراخ کننده برداشته شود ، و بقیه باید از خاک ، کپک ، خزه ، رسوبات شیمیایی تمیز شود و شسته شود. برای این روش ، می توانید از اسپاتول ها ، برس های فلزی ، ساندور و غیره استفاده کنید. اگر آرماتور در حین فرایند تمیز کردن نمایان شود ، فلز باید تمیز شود و با یک ترکیب ضد خوردگی پوشانده شود.
قبل از عایق بندی چاه با قیر و روکش سقف ، باید از بیرون یک آستر مانند "Betokontakt" روی دیوارهای آن اعمال شود. چسبندگی مورد نیاز بستر به مواد عایق را فراهم می کند. علاوه بر مخلوط Betokontakt ، می توانید یک سوسپانسیون قیر و لاستیک را اعمال کنید ، آن را با یک تفنگ اسپری در 3 لایه اعمال کنید. با این حال ، استفاده از این مواد مستلزم رعایت نادرست مقررات ایمنی آتش است. بنابراین ، این روش برای مبتدیان مناسب نیست.
پس از خشک شدن پرایمر ، در صورت لزوم می توانید شروع به ترمیم سطح خارجی چاه کنید. این روش شامل آب بندی چاله های بزرگ است. در این مورد ، می توانید از مخلوط غلیظ متشکل از ماسه ، سیمان و چسب PVA استفاده کنید. هنگامی که تکه ها خشک می شوند ، دیواره های چاه باید دوباره پرایمر شوند.
در آخرین مرحله کار ، قسمت بیرونی سازه باید با ماستیک قیری پوشانده شود و 3-4 لایه مواد ضد آب رول باید روی آن چسبانده شود. اتصالات بوم های وی باید کاملاً با ترکیب آب بندی چرب شود.
پوشش ضد آب با اشباع
هنگام استفاده از این روش ، به جای چسباندن دیوارها ، آنها را با آب مرطوب کنید. سپس قسمت خارجی چاه باید با یک ماستیک محافظ نفوذ عمیق پوشانده شود. اشباع ضد آب یک جزء "Penetron" یا "Elakor-PU Grunt-2K / 50" برای این منظور مناسب است. باید 2 بار استفاده شود و سپس به مدت سه روز خشک شود.
به منظور این که در حین فرآیند خشک شدن ، پوشش ضد آب چاه با ترک پوشانده نشود ، باید به طور دوره ای مرطوب شود ، از تأثیرات مکانیکی روی پوشش جلوگیری شود.
روش شاتکریت دیوارها
برای پیاده سازی این روش ، به "تفنگ" خاصی احتیاج دارید ، که با کمک آن لازم است لایه سیمان 5-7 میلی متر تحت فشار به دیواره های چاه اعمال شود. سپس از 10 تا 12 روز باید منتظر بمانید تا بگیرد.
مانند مورد قبلی ، پوشش سیمان باید از ترک خوردگی محافظت شود. برای انجام این کار ، در هوای گرم هر 4 ساعت باید آن را با آب و در هوای سرد - هر 12-14 ساعت آب دهید. به روش مشابه ، باید لایه دیگری را اعمال کنید.
ضد آب خارجی باید تا گردن چاه انجام شود. سپس فضای اطراف آن را باید با مخلوطی از ماسه با شن ، خاک پوشانده و سپس تراکم کرد. محیط یا محیط سازه باید مجهز به ناحیه کور سیمانی باشد که به آن شیب کمی به سمت خارج می دهد.
هنگام نصب ضد آب خارجی چاه ، توصیه می شود یک "قفل" سفالی در اطراف آن ایجاد کنید ، که به تخلیه رطوبت از بارش های جوی از دیوارهای سازه کمک می کند. مواد برای آن خاک رس است که حاوی بیش از 15 sand ماسه نیست. شما باید آن را از قبل آماده کنید. خوب است که مواد در تمام زمستان در خیابان قرار بگیرند و یخ بزنند. مخلوط آماده برای قلعه خاک رس باید حاوی آهک باشد که باید بلافاصله قبل از کار به میزان 20 درصد به مواد پایه اضافه شود. جرم حاصل باید پلاستیکی باشد و بتواند شکل خود را حفظ کند. با قرار دادن مقدار کمی در کف دست می توانید این را بررسی کنید - مخلوط نباید پخش شود.
عمق قلعه خاکی باید حدود 0.5 متر و عرض - 1 متر باشد. برای ساخت و ساز ، لازم است یک گودال را حفر کنید ، یک قالب پانل را در آن نصب کنید ، سپس خاک رس و آهک را در لایه های 20 سانتی متر قرار دهید. به پس از آن ، محل باید با دقت تمیز شود. از بالا ، قفل را می توان با ژئوتکستایل و روکش خارجی را با اسلب روکش پوشاند. چنین پوششی برای عملکرد چاه مناسب خواهد بود - در طول باران ، هیچ گل و لای در اطراف منبع وجود نخواهد داشت.
عایق داخلی چاه
اگر به دلایلی غیرممکن است که چاه را از بیرون با دستان خود ضد آب کنید ، این از داخل انجام می شود. برای چنین موردی ، از ترکیبات سیمان-پلیمر خاصی استفاده می شود که بهترین آنها سیستم ISOMAT است.
آن شامل:
- Megacret-40 یک ترکیب تعمیراتی است که شامل اصلاح کننده های سیمان و پلیمر است. این مخلوط چسبندگی عالی را ایجاد می کند و هیچ گونه انقباض حجمی ندارد. کار با آن حتی برای یک استاد با تجربه کمی آسان است.
- Aquamat-Elastic یک ترکیب الاستیک دو جزئی است. با روش پوشش استفاده می شود ، سازگار با محیط زیست است. پوشش سیمان-پلیمر به پایان رسیده هیچ تاثیری منفی بر کیفیت آب چاه ندارد.
- Aquafix یک ترکیب ویژه بر پایه سیمان است که وقتی وارد آب می شود فوراً سفت می شود.مورد استفاده برای ایجاد شاخه های هیدرولیک - نشت فعال در مناطق مشکل دار دیواره های چاه را از بین می برد.
توصیه می شود مراحل زیر را به ترتیب زیر انجام دهید:
- در صورت عملکرد چاه ، قبل از شروع عایق ، لازم است تمام آب را از آن پمپ کنید و در فرآیند کار مطمئن شوید که سطح آن بالا نمی رود.
- دیوارهای سازه را از پوشش گیاهی ، رسوبات و خاک پاک کنید تا بتوانید نقص های ساختاری را تشخیص دهید.
- شکاف های شناسایی شده باید تا عمق 20 میلی متر بریده شوند و با برس با موی فولادی سخت تمیز شوند ؛ قسمت های شل دیوارها باید با اسکنه یا تراش برداشته شوند و سپس باید تمیز شوند.
- اتصالات حلقه های بتنی سازه باید تا ارتفاع 30 میلی متر گسترش یابد. اگر نشتی باز شود ، می توانید بلافاصله با استفاده از Aquafix برای ایجاد یک پلاگین آن را تعمیر کنید.
- پس از تمیز کردن و برش ، همه چاله ها و شیارها باید با سطح اصلی دیوارها با سطح Megacret-40 پر شوند و منتظر بمانید تا ترکیب بچرخد.
- هنگامی که مخلوط تعمیر سخت می شود ، می توانید مستقیماً به ضد آب کردن چاه از داخل ادامه دهید. سطح دیوارهای سازه باید کمی مرطوب شده و با Aquamat-Elastic آماده شود. قوام آن باید برای استفاده از مواد عایق با یک برس پهن راحت باشد.
- ترکیب باید در 2 لایه از پایین به بالا اعمال شود. درمان دیوارهای چاه با لایه دوم تنها پس از جامد شدن لایه اول امکان پذیر است ، در حالی که دیوارها نیازی به مرطوب شدن ندارند. زمان آماده سازی کامل پوشش بیش از 24 ساعت نیست.
حفاظت از عناصر فردی چاه
آب بندی چاه نه تنها هنگام کار ، بلکه در حال ساخت امکان پذیر است. در این مورد ، تمام عناصر اصلی آن جداگانه در معرض ضد آب قرار می گیرند.
خوب عایق کف
اگر برای نصب تجهیزات در آن نیاز به ساختن یک چاه فنی دارید ، یک صفحه گرد با خط الراس در پایین سازه گذاشته شده است که مرکز حلقه اول را از پایین فراهم می کند. محل اتصال باید عایق بندی شود. راه های مختلفی برای این کار وجود دارد.
قبل از نصب حلقه پایینی در اطراف محل آن ، باید یک سیم ضد آب مخصوص قرار دهید ، به عنوان مثال ، از مارک های "Barrier" یا "Gidroizol M". ترکیب گرانولهای این طنابها باعث افزایش حجم مواد به میزان 3-4 برابر آب می شود. این منجر به پر شدن قابل اعتماد با عایق کلیه اتصالات سازه می شود.
چاه ارتباطی را می توان با استفاده از مواد رول در برابر رطوبت محافظت کرد. قسمت زیرین سازه ، که از خاک پاک شده است ، ابتدا باید با ترکیب قیری درمان شود و سپس با مواد سقف چسبانده شود و بوم های آن با همپوشانی 20 سانتی متر روی دیوارها قرار گیرد. می توان با سه لایه مواد ضد آب قابل اطمینان چاه بتنی را تهیه کرد. پس از چسباندن ، توصیه می شود که قسمت زیرین آن را با یک لایه سنگ خرد شده یا ماسه بپوشانید.
محل اتصال بین چاه و حلقه پایینی را می توان به راحتی با ملات تعمیر Megacret-40 تعمیر کرد. ابتدا ، لازم است یک لایه از ترکیب را اعمال کنید و بلافاصله کل مفصل را در اطراف محیط با نوار ضد آب بچسبانید. وقتی ملات ترمیم سخت شد ، مخلوط Aquamat-Elastic را در 2 لایه روی مفصل بمالید. پس از خشک شدن ، عایق قابل اطمینان در انتهای چاه ایجاد می شود.
عایق کاری حلقه ها و اتصالات بتنی
به منظور جلوگیری از مشکلات زیاد پس از نصب ، حلقه های چاه بتنی را می توان پیش از موعد در هر دو طرف عایق بندی کرد. روشهای چنین ضد آب مشابه روشهای ارائه شده در بالا است:
- عایق خارجی - پوشش قیر لاستیکی با قلم مو ، یا چسباندن با مواد رول ؛
- پوشش داخلی - عایق پوشش با الاستیک الاستیک.
بنابراین ، تا لحظه نصب ، تقریباً تمام سطح چاه پیش ساخته عایق بندی می شود. و می توان از سفت شدن اتصالات بین آنها در حین نصب اطمینان حاصل کرد.
درزهای بین حلقه ها بسته به عرض دیوارهای آنها ، با بند ناف بنتونیت با ضخامت مشخص بسته می شوند. در طول فرآیند نصب ، باید از اعوجاج اجتناب شود ، آنها می توانند تمام تلاش خود را بیهوده انجام دهند.
هنگام عایق کاری از خارج ، اتصالات را می توان با مخلوط لاستیک و قیر پر کرد و با مواد سقف که به صورت نوار بریده شده اند ، چسباند. از داخل ، روی مفاصل ، ابتدا باید مخلوط ترمیم را بمالید ، سپس یک نوار نفوذ ناپذیر مخصوص را در یک دایره بچسبانید و درزها را 2 بار با Aquamat-Elastic بپوشانید.
چگونه می توان چاه را ضد آب کرد - ویدیو را تماشا کنید:
پس از اتمام تمام این مراحل ، می توان با اطمینان گفت که ضد آب بودن چاه ساخته شده از حلقه های بتنی با موفقیت به پایان رسیده است.
