ویژگی های متمایز گیاه لوبلیا ، کاشت و مراقبت بیشتر در باغ ، توصیه هایی برای تولید مثل ، بیماری ها و آفات در حین کشت ، یادداشت های جالب ، گونه ها و گونه ها.
Lobelia توسط گیاهان علفی نشان داده می شود که می تواند انواع رشد چند ساله و سالانه داشته باشد. همه آنها در خانواده Campanulaceae متحد هستند. بر اساس منابع مختلف ، این جنس شامل سه تا چهارصد گونه مختلف است که تقریباً در سراسر کره زمین ، جایی که آب و هوای نیمه گرمسیری غالب است ، توزیع شده است. تعداد کمی از آنها را می توان در مناطق معتدل آب و هوایی یافت. در قلمرو روسیه ، مانند Lobelia dortmanna و Lobelia sessilifolia در طبیعت رشد می کنند.
| نام خانوادگی | گل زنگوله |
| دوره رشد | چند ساله یا یک ساله |
| فرم پوشش گیاهی | علفی ، نیمه درختچه ای ، درختچه ای و شبیه درخت |
| روش پرورش | بذر یا رویشی (قلمه) |
| دوره فرود | پایان ماه مه |
| قوانین فرود | 5-10 نهال در یک سوراخ قرار می گیرند ، فاصله بین سوراخ ها 15-25 سانتی متر است |
| آماده سازی | لوم سبک یا زیرک ، شنی یا لومی |
| مقادیر اسیدیته خاک ، pH | 6 ، 5-7 - خنثی |
| درجه روشنایی | مکان سایه دار یا برای برخی از انواع روشنایی پراکنده خوب |
| پارامترهای رطوبت | منظم و فراوان |
| قوانین مراقبت ویژه | از خشک شدن خاک جلوگیری کنید |
| مقادیر ارتفاع | در فاصله 10-50 سانتی متر |
| گل آذین یا نوع گل | گلهای تکی زیر بغل یا گل آذین گل رز یا سنبله |
| رنگ گل | سفید برفی و فیروزه ای ، به ندرت بنفش ، آبی و سرخابی |
| دوره گلدهی | از ژوئن تا جولای تا شروع هوای سرد |
| زمان تزئین | تابستان پاییز |
| کاربرد در طراحی منظر | تزئین تخت گل ، حاشیه و مرزهای ترکیبی ، محوطه سازی بالکن ها ، به عنوان فرهنگ آمپلی گلدان |
| منطقه USDA | 4–9 |
این جنس از گیاهان نام علمی خود را به لطف گیاه شناس فلاندری Matthias de L'Aubel (1616-1538) دریافت کرد ، که سرانجام به بریتانیا رفت و همچنین به عنوان پزشک ارشد پادشاه جیمز اول انگلستان خدمت می کرد. این شخصیت برجسته رئیس باغ گیاه شناسی رویال در هاکنی بود.
Lobelias نه تنها به شکل گیاهان علفی ارائه می شود ، بلکه می تواند درختچه ، درختچه یا درخت باشد. همچنین گونه های پوشش زمینی با شاخه های خزنده وجود دارد. اگر در مورد انواع علفی صحبت کنیم ، ساقه آنها تصفیه شده است ، اما دارای انشعاب خوب است. ارتفاع شاخه ها با شاخه های خزنده از 10-20 سانتی متر تجاوز نمی کند ، اگر شاخه ها راست باشند ، می توانند تا نیم متر کشیده شوند. اگر گونه آمپول باشد ، طرح کلی ساقه های آویزان از نظر زاویه ای با رنگ قرمز مایل به قرمز است. تمام سطح شاخه ها با برگ هایی تزئین شده است که در ترتیب بعدی روی آن قرار گرفته است. طرح کلی صفحات برگ دراز ، نیزه ای ، دمبرگها وجود ندارد ، شاخ و برگها بی نوسان هستند. سطح برگها براق است. آنها با رنگ زمرد تیره رنگ آمیزی شده اند. روی شاخه ها و برگها ، پوششی از پرزهای رنگی خاکستری وجود دارد ، یا ممکن است نقره ای به نظر برسد.
در دوره ژوئن-ژوئیه ، جوانه های تشکیل شده در قسمت بالای شاخه ها باز می شوند. گلهای لوبلیا ، شبیه زنگها ، به طور جداگانه در زیر بغل برگها قرار دارند. آنها با پایه های کوتاه تاج گذاری شده اند.هنگامی که کاملاً منبسط می شود ، قطر گل از 2 سانتی متر تجاوز نمی کند. این با تاج دو لبه مشخص می شود ، که در آن گلبرگهای بالایی تا حدودی کوتاه می شوند. در قسمت مرکزی گل می توانید رشته های کوتاه لک دار را مشاهده کنید که در بالای آن بساک های بزرگی تشکیل شده و یک تخمدان نیز در اعماق گل قرار دارد. رنگ گلبرگ های تاجی می تواند رنگهای سفید برفی و آبی ، به ندرت بنفش ، آبی و بنفش به خود بگیرد. گیاهانی با رنگهای زرد ، نارنجی ، قرمز و صورتی در طبیعت یافت نمی شوند. این اتفاق می افتد که گلهای لوبلیا با رنگ یکنواخت گلبرگها یا سوراخ سوراخ در پایه آنها با رنگ متضاد مشخص می شوند.
علیرغم این واقعیت که لوبلیا برای اولین بار در قلمرو آفریقا پرورش یافت و با گرما دوست بودن خود متمایز است ، از یخبندان بهاری و افت اولیه دما نمی ترسد. تا سرما می آید می توانید از گلدهی لذت ببرید. هنگام گلدهی ، عطر دلپذیری را در بالای گیاهان می شنویم ، که گرده افشان های مختلفی مانند پروانه ها ، زنبورها و سایر نمایندگان گیاه Hymenoptera را به خود جذب می کند.
پس از گرده افشانی گلها (اوت-سپتامبر) ، میوه هایی شکل می گیرند که به شکل غلاف دانه در می آیند و به دو قسمت تقسیم می شوند. آنها با دانه های بسیار کوچک قهوه ای تیره و تقریبا گرد و غبار پر شده اند. ظرفیت جوانه زنی آنها در یک دوره سه ساله از بین نمی رود.
این گیاه به مراقبت پیچیده ای احتیاج ندارد و اگر به قوانین فناوری کشاورزی پایبند باشید ، هم در کشت یک ساله و هم در طولانی مدت مشکلی ایجاد نمی کند.
پرورش لوبلیا در فضای باز - کاشت و مراقبت
- انتخاب محل فرود از آنجا که در طبیعت چنین گیاهانی در درختچه هایی در امتداد کرانه های شریان های بزرگ و کوچک رودخانه قرار می گیرند ، ارزش انتخاب مکان در باغ در زیر نور مستقیم خورشید را ندارد. مکان سایه دار بهترین حالت است ، اما گونه هایی وجود دارند که می توانند در مناطق باز رشد کنند. هنگامی که در خارج از خانه رشد می کنید ، مهم است که به یاد داشته باشید که لوبلیا مقادیر متوسط حرارت را ترجیح می دهد. اگر ستون دماسنج زیر علامت -2 افت کند ، بوته ها به سادگی می میرند. درجه حرارت بالا ، گرما و خشکی به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد. در چنین دوره ای ، توجه بیشتری به چنین گیاهان گلدار مورد نیاز خواهد بود. گونه های یکساله در سایه رشد می کنند ، که برای مکانهایی که دیگر گیاهان باغی را نمی توان کاشت ، مزیت بزرگی محسوب می شود.
- آماده سازی برای لوبلیا مطابق با ترجیحات طبیعی آن انتخاب می شود. از آنجایی که در طبیعت اغلب روی بستر سنگی رشد می کند که از نظر باروری تفاوت ندارد ، پس خاک تخلیه شده برای آن مناسب است. اگر مخلوط خاک حاصلخیز باشد ، توده برگریز ایجاد می شود ، اما گلدهی ضعیف خواهد بود یا اصلاً نیست. چنین ترکیب خاک باید سست و زهکشی خوبی داشته باشد تا هوا و رطوبت به راحتی به ریشه ها برسد. مهم است که زمین سنگین نباشد ؛ خاک لومی و شنی بهترین انتخاب برای گیاه خواهد بود. اسیدیته خاک می تواند خنثی باشد (pH 6 ، 5-7).
- کاشت لوبلیا در زمین باز فقط در پایان ماه مه یا اوایل ژوئن انجام می شود ، زمانی که یخبندان بازگشتی به نهالهای نابالغ آسیب نمی رساند. همانطور که هنگام چیدن ، یعنی 5-10 گیاه باید در سوراخ کاشت قرار گیرد. در این حالت ، فاصله بین حفره ها بین 15-25 سانتی متر حفظ می شود.هر یک از بسته های لوبلیا باید حداقل 1 متر مربع خاک داشته باشند. از آنجا که گیاه از رکود رطوبت در ریشه ها بسیار می ترسد ، می توان زهکشی را در پایین سوراخ قرار داد - خاک رس کوچک یا سنگریزه. سپس مقدار کمی از بستر را روی آن بپاشید و فقط سپس یک دسته نهال را روی آن قرار دهید.
- آبیاری برای لوبلیا به وفور انجام می شود. غیرممکن است که اجازه دهید خاک خشک شود ، اگر حتی برای مدت کوتاهی بستر خشک شود ، ظاهر قبلی را نمی توان به بوته برگرداند. اما در همان زمان ، خاک نباید غرق شود ، زیرا غرقاب شدن و اسیدی شدن آن منجر به توسعه فرآیندهای پوسیدگی در سیستم ریشه گیاهان می شود.
- کودها لوبلیا ، مانند سایر گیاهان باغی ، نه تنها برای داشتن یک توده برگریز زیبا ، بلکه برای حفظ یک گل طولانی و سرسبز ضروری است. با فرا رسیدن فصل بهار توصیه می شود بوته ها را به طور منظم با کود معدنی پیچیده مانند "Kemira Universal" و "Kemira Plus" مطابق دستورالعمل های دستورالعمل سازنده تغذیه کنید.
- هرس کردن چنین گیاهی تنها پس از پایان اولین دوره گلدهی انجام می شود. گرمای تابستان نیز برای گیاه مشکل ساز است که از لوبلیاهای رشد کرده حتی در مکان شمالی تخت گل و یا در سایه قوی پیشی می گیرد. در چنین دوره هایی ، شاخ و برگ زرد می شود و خشک می شود و ظاهر کل بوته را خراب می کند. سپس لازم است قسمتهای خشک شده را بیرون آورده یا با دقت آنها را قطع کنید. این دوره عمدتا در ژوئیه-آگوست می افتد و منجر به تضعیف لوبلیا می شود ، زیرا شاخه های آن کشیده شده و دارای رنگ زرد هستند ، در حال حاضر تعداد بسیار کمی گل روی آنها وجود دارد. طبق توصیه باغبان ، با هرس باید گیاه را به حالت طبیعی خود درآورد - بدون اینکه فقط 5-10 سانتی متر از شاخه های آن را از زمین لمس کنید. این یک تحریک عالی برای رشد شاخه های جوان و ایجاد جوانه های گل جدید و موج دوم گلدهی خواهد بود.
- استفاده از لوبلیا در طراحی منظر از آنجا که گیاهان با شاخه های خود توده های کوچکی شبیه به پد تشکیل می دهند ، تزئین شده با گل های آبی آبی ، نمایندگان گل با گل آذین سفید برفی ، مانند Iberis یا Alyssum ، بهترین شرکت خواهند بود. محله ای زیبا با بگونیا ، پلارگونیوم و مومیایی ، گلهای آنها دارای رنگ صورتی مایل به قرمز هستند. گل همیشه بهار از انواع کم رشد با گلهای لیمویی یا زرد در کنار آنها به خوبی با هم تضاد پیدا می کنند. گونه های Lobelia با شاخه های خزنده را می توان به عنوان پوشش زمین استفاده کرد و اگر ساقه ها کشیده و آویزان باشند ، می توان دسته ای از نهال ها را به عنوان یک فرهنگ آمپلی در گلدان کاشت. در مورد دوم ، خوب است که گیاهان مجاور با شاخه های مشابه مانند کلروفیتوم یا مارچوبه قرار داده شود.
توصیه هایی برای پرورش لوبلیا
برای لذت بردن از بوته های این گیاه ظریف ، می توانید از روش های بذری یا رویشی استفاده کنید ، دومی قلمه است.
انتشار بذر لوبلیا
برای رشد نهال ، بذر در فوریه یا حداکثر تا پایان مارس کاشته می شود. از آنجا که دانه ها بسیار کوچک هستند ، آنها با ماسه مخلوط می شوند ، و سپس به سادگی خاک را در جعبه نهال با این ترکیب "نمک" می کنند. خاک کاشت شل و مغذی است. می توانید از خاک مخصوص خرید نهال یا مخلوطی از ذغال سنگ نارس و ماسه رودخانه استفاده کنید. چنین بستری چند روز قبل از کاشت در ظرفی قرار داده می شود و برای ضدعفونی با فیتوسپورین اسپری می شود. هنگامی که بذرها بر روی سطح مخلوط خاک کاشته می شوند ، مهر و موم نمی شوند ، بلکه به سادگی در زمین کوبیده می شوند.
ظرف را با روکش پلاستیکی شفاف جمع کرده و نزدیک به گرما ، روی یک پنجره آفتابی یا رادیاتور قرار می دهیم. با چنین جوانه زنی ، توصیه می شود تهویه روزانه انجام شود و اگر خاک شروع به خشک شدن کرد ، سپس از یک بطری اسپری اسپری می شود. پس از ظاهر شدن شاخه ها (معمولاً پس از یک هفته) ، سرپناه برداشته می شود. سپس آنها مطمئن می شوند که نور مستقیم خورشید در هنگام ناهار روی نهال ها نمی تابد ، زیرا آنها می توانند برگهای ظریف را بسوزانند. هنگامی که لوبلیاهای جوان یک جفت پره برگ می گیرند ، غواصی انجام می شود ، معمولاً 5 هفته پس از کاشت.
می توانید از فنجان های پلاستیکی یا ذغال سنگ نارس استفاده کنید (دومی پیوند بعدی را در زمین باز تسهیل می کند). قطر ظرف نباید بیش از 5 سانتیمتر باشد.خاک همان خاک کاشت است. 5-10 گیاه در هر ظرف قرار می گیرد ، که در آینده به دست آوردن یک بوته سرسبز امکان پذیر می شود. این به این دلیل است که نهال ها بسیار کوچک هستند و به خودی خود شبیه خزه هستند ، بنابراین کاشت یک به یک فرایند بسیار پر زحمتی خواهد بود. در نتیجه ، هنگام غواصی با چاقوی پلاستیکی ، یک دسته از گیاهان جوان را به سادگی جدا کرده و به گلدان منتقل می کنند.
یک حفره در زمین ایجاد می شود ، جایی که یک دسته نهال لوبلیا قرار می گیرد ، سپس مخلوط خاک در اطراف آنها ریخته می شود و کمی فشرده می شود. کوچکترین آبیاری مورد نیاز است و پس از آن دوباره خاک. با توجه به اندازه کوچک گیاهان ، این روند کاملاً سخت است و باید صبور باشید.
گلدان هایی با نهال در یک مکان روشن با شاخص های گرما در محدوده 13-17 درجه قرار می گیرند. این اتفاق می افتد که پرورش دهندگان گل برای کاشت از کاست یا قرص ذغال سنگ نارس استفاده می کنند. سپس دانه ها را با خلال دندان در آنها قرار می دهند. نوک آن مرطوب شده و در دانه ها فرو می رود ، هنگامی که چند تکه به آن می چسبد ، آنها را در یک قرص قرار می دهند ، مرطوب کرده و منتظر جوانه می مانند. هنگامی که ارتفاع نهال ها به 3-5 سانتی متر می رسد ، برای تحریک انشعاب ، نوک آنها به هم چسبیده است.
پس از فرا رسیدن ماه مه و بازگشت مجدد یخبندان وجود نخواهد داشت ، سپس آنها را به محل آماده شده در باغ پیوند می زنند. اما قبل از آن ، توصیه می شود که نهال ها را در یک هفته شروع کنید. ظروف دارای نهال بر روی پنجره پنجره باز به مدت 10-15 دقیقه قرار می گیرند و هر روز به تدریج زمان را افزایش می دهند تا به طور شبانه روزی برسد.
در صورتی که لوبلیا برای زمستان کنده شود ، در گلدان کاشته شود و در خانه نگهداری شود ، با آمدن بهار توصیه می شود قلمه ها را انجام دهید.
تکثیر لوبلیا با قلمه زدن
در آغاز روزهای بهار ، گیاه خانه شاخه های سبز رنگی رشد می کند که معمولاً برای برداشت استفاده می شود. طول برش بیش از 8-10 سانتی متر نخواهد بود. تمام برگهای پایینی از چنین لایه هایی برداشته می شوند و در گلدانهای پر از خاک ماسه ای ذغال سنگ نارس کاشته می شوند. یک پناهگاه از یک بطری پلاستیکی بریده شده در بالا قرار می گیرد یا نهال ها در یک پلاستیک پیچیده می شوند. هنگامی که قلمه ها ریشه دار می شوند ، در پایان ماه مه به محل دائمی پیوند می زنند.
می توانید شاخه را در خاک بگذارید و در محل تماس با آن سنجاق کنید. هنگامی که قلمه ها ریشه می گیرند ، آنها را با دقت از بوته مادر جدا کرده و در تخت گل کاشته می شوند.
قوانین پرورش را برای Platicodon ببینید
چگونه می توان هنگام کشت لوبلیا در باغ از بیماری ها و آفات جلوگیری کرد؟
اگرچه این گیاه بی تکلف است ، اما اگر قوانین کشت نقض شود ، می تواند در معرض بیماری ها و حملات حشرات مضر قرار گیرد.
بیماریهای لوبلیا مشخص می شوند:
- پای سیاه در طی آن یک انقباض تیره روی گردن ریشه نهال ظاهر می شود ، در حالی که نهال دراز می کشد و می میرد. برای درمان ، توصیه می شود دانه ها را با داروهایی مانند Ridomio Gold یا Previkur درمان کنید. پس از پردازش ، پرورش دهندگان گل ماسه رودخانه یا تراشه های ذغال سنگ نارس را اضافه می کنند ، که باعث رشد شاخه های تازه ریشه می شود.
- پوسیدگی خاکستری بر برخی قسمتهای ساقه و برگ تأثیر می گذارد. لکه های قهوه ای روی آنها ظاهر می شود ، که با افزایش رطوبت ، با روکش شبیه گرد و غبار پوشانده می شود. این بیماری معمولاً توسط قارچ های بی شکل شکل می گیرد که در اثر کودهای اضافی ازت در نیتروژن ، کاهش گرما و نور و یا افزایش رطوبت فعال می شود. در طول درمان ، تمام قسمتهای آسیب دیده برداشته می شوند و سپس با مخلوط بوردو یا عوامل قارچ کش درمان می شوند.
- پژمردگی تراکئومیکوتیک ، برخورد نهال و بزرگسالان. با چنین بیماری ، شاخ و برگ پژمرده می شود و زرد می شود. درمان مشابه یک پا سیاه است. اما هنوز توصیه می شود گیاهان بیمار را بردارید و خاک را در محل آنها با گچ یا آهک بپاشید.
آفاتی که لوبلیا را آزار می دهند شناخته می شوند:
- تریپس ، منجر به تغییر شکل برگها ، کاهش دوره گلدهی می شود. درمان با داروهای حشره کش توصیه می شود ، به عنوان مثال ، Aktara ، Fitoverm یا Aktellik.
- شلاق ، شاخ و برگ نوک زدن آنها با دست برداشت می شوند یا از عوامل آلدئیدی مانند متا گروزا استفاده می شود.
هنگام مراقبت از براکن ، بیماری ها و آفات را نیز بخوانید.
نکات جالب در مورد لوبلیا و استفاده از رنگ ها
برخی از انواع این گیاه مدتهاست که برای خواص داروهای شفابخش محلی شناخته شده است.اگر در مورد Lobelia (Lobelia inflata) نفخ دار یا همانطور که نامیده می شود ، تنباکو هندی صحبت کنیم ، یک آلکالوئید به نام lobeline در آن یافت می شود. هیدروکلراید آن برای بیماریهای تنفسی با منشاء عفونی استفاده می شود. از جمله این بیماریها می توان به موارد زیر اشاره کرد: آسم برونش و سیاه سرفه ، و همچنین برای از بین بردن علائم نارسایی حاد قلبی. داروهای مبتنی بر لوبیلیا با کاهش شدید فشار خون و از دست دادن زیاد خون مفید خواهند بود. و به طور کلی ، تأثیر داروها بر بدن انسان بر اساس لوبلیا بسیار مطلوب است ، در حالی که تن افزایش می یابد.
اگر لوبلیا به ترکیب داروهای گیاهی وارد شود ، این خاصیت را دارد که تأثیر خود را به آن قسمت از بدن انسان منتقل کند که بیشتر به اثرات دارویی نیاز دارد. چنین ترکیباتی بر سیستم عصبی مرکزی نیز تأثیر می گذارد. پس از کار طولانی مدت بر روی مطالعه عملکرد گیاه ، دانشمندان حدود چهل جزء را در لوبلیا پیدا کرده اند که با کارایی زیادی روی بدن تأثیر می گذارد و علل و تظاهرات فرآیندهای ویروسی و التهابی را مهار می کند ، به عنوان مثال ، آبسه ، تظاهرات استافیلوکوک اورئوس
سالهاست که کارهایی برای شناسایی تاثیر مثبت روی بدن لوبلیا در صرع و جلوگیری از تشنج انجام شده است.
انواع و اقسام لوبلیا
انواع یکساله
با وجود این واقعیت که تعداد زیادی از این گونه ها وجود دارد ، مرسوم است که از حدود بیست در باغبانی استفاده شود. در این مورد ، بهترین ها در نظر گرفته می شوند:
لوبلیا ارینوس (Lobelia erinus)
ممکن است تحت نام ها رخ دهد باغ لوبلیا یا لوبلیای سیاه … این نوع برای پرورش تعداد زیادی از انواع مختلف که به طعم پرورش دهندگان گل رسیده است ، اساسی است. منطقه بومی رشد در قلمرو آفریقای جنوبی قرار می گیرد ، جایی که گیاه را می توان در بستر مرطوب در میان سنگ های درختچه ای یافت. در پایان قرن 18 ، این گونه به اروپا آورده شد ، جایی که هنوز به طور فعال کشت می شود. یکساله با اندازه کوچک با شاخه های شکننده با انشعابات فراوان. با کمک شاخه ها ، یک بوته کروی شکل می گیرد. طول شلیک 0.1-0.4 متر است ، گره های داخلی در آنها بسیار نزدیک است. شاخه ها صفحات برگ کوچک با طرح های بیضی شکل ساده را می پوشانند ، لبه آنها پهن یا دندانه دار است. طول برگ در محدوده 3-6 سانتی متر با عرض 1.5 سانتی متر است.
هنگام شکوفایی ، گلهای کوچکی باز می شوند که قطر آنها به 1.5 تا 2 سانتی متر می رسد. تاج گل از پنج گلبرگ تشکیل شده است که از این تعداد 3 گلبرگ پایین تر از نظر اندازه با سایز پنکه بزرگتر و بقیه کوچک و از نظر شکل باریک شده اند. تنوع طبیعی از رنگ آبی خالص بسیار چشم نواز. همه انواع پرورش یافته تا به امروز دارای گلهایی با رنگهای متنوع هستند. بهترین انواع عبارتند از:
- ریویرا رز ، با رنگ سرمه ای غنی از گلبرگها و چشم کرم رنگ.
- آسمان آبی (اسکای بلو) یا آبی آبی گلهای این تنوع با طرح رنگی تک رنگ آبی آسمانی مشخص می شوند.
- آبی رگاتا آنها با گلهایی با گلبرگهای بنفش آبی متمایز می شوند که در قسمت پایین چشم زرد دارند.
لوبلیا آمپلنایا
همچنین به نام کوهنوردی لوبلیا … یک ساله با شاخه های بسیار نازک ، اما بسیار برگدار ، با رنگ سبز روشن مشخص می شود. ارتفاع آنها می تواند در عرض 10-15 سانتی متر متغیر باشد ، شاخه ها معمولاً متمایل به خاک هستند. در این حالت ، طول ساقه ها به نیم متر می رسد. برگهای کوچک به صورت ظاهری ابریشمی سبز رنگ به گیاه می بخشد. شکل صفحه برگ مستطیل است. با فرارسیدن تابستان جوانه هایی در قسمت بالای ساقه ها باز می شود که تاج آن دو لبه است. لب بالا از یک جفت گلبرگ چسبانده شده تشکیل شده است ، لب پایین از سه گل باقیمانده جمع شده است. رنگ بسیار روشن ، آبی مایل به آبی است.
محبوب ترین انواع باغ عبارتند از:
- یاقوت کبود ، قادر به تشکیل شاخه هایی از شاخه های دراز افتاده و پوشیده از گل با رنگ آبی روشن با چشم سفید در قسمت مرکزی است.
- آبشار قرمز ، با ساقه در حدود 35 سانتی متر طول. با گذشت زمان ، آنها به سمت خاک خم می شوند و در تابستان با تعداد زیادی گل با تمشک یا صورتی روشن پوشانده می شود.
Lobelia strong (Lobelia alida)
دارای ساقه های بزرگ با خطوط خشن است. گلها به رنگ آبی یا بنفش رنگ آمیزی شده اند ، در داخل آن یک نقطه سفید برفی وجود دارد.
Lobelia tenuior
از نظر اندازه جمع و جور و برازنده است ، اما صاحب اندازه گلهای بزرگ است. بهترین تنوع آن است بال آبی یا ونگ های آبی ، بیش از 20-25 سانتی متر در ارتفاع با گلهای تک آبی روشن.
گونه های چند ساله لوبلیا نسبت به نمایندگان سالیانه آنها گسترده تر هستند. تعداد زیادی از آنها نیز وجود دارد ، اما اجازه دهید م effectiveثرترین آنها را برجسته کنیم:
Lobelia cardinalis
ممکن است تحت نامهای مترادف رخ دهد بنفش لوبلیا یا Lobelia قرمز خون … صاحب اندازه غول پیکر در مقایسه با انواع دیگر. شاخه های راست شاخه آن می تواند در ارتفاع و عرض به حدود یک متر برسد. شاخه ها با شاخ و برگ زمرد تیره پوشانده شده اند ، در حالی که آنها و سطح برگها با موهای کوتاه مایل به آبی پوشانده شده است. از ابتدای ماه ژوئن ، جوانه ها شروع به شکوفایی می کنند و به گلهایی تبدیل می شوند که گل آذین شکل یا گل رزمی شکل می دهند. رنگ گلبرگها جزر و مدی خونین غنی است.
گیاهان معمولاً ترجیح می دهند گروه هایی تشکیل دهند و مناطق مرطوب را در نزدیکی مخازن طبیعی یا مصنوعی ، مرداب ها ، در آب کم عمق بپوشانند. می تواند در باغبانی برای تزئین مناطق ساحلی استفاده شود. دارای مقاومت در برابر یخ زدگی است.
لوبلیای آتش (Lobelia fulgens)
ممکن است نامگذاری شود لوبلیا درخشان است. ارتفاع شاخه ها 0.75 متر یا بیشتر است. شاخ و برگ معمولاً هم رنگ سبز مایل به سبز دارد و هم با رنگ قرمز مایل به قرمز ظاهر می شود. گل آذین به شکل سنبلچه ای شکل گرفته از گلهای قرمز روشن ارائه شده است. محبوب ترین گونه است ملکه ویکتوریا شاخه های آن می توانند به شاخص های ارتفاع یک و نیم متر نزدیک شوند. اگر بوته مالچ شود ، می توان بی سر و صدا در زمین باز زمستان کرد.
لوبلیا دورتمانا
ممکن است نامگذاری شود لوبلیا آب است. شاخه ها راست هستند ، تا حدی در آب غوطه ور می شوند. آنها با انشعابات ضعیف مشخص می شوند ، اما در پایه آنها گل رز برگ دارند. طول شاخ و برگ آن 7-8 سانتی متر است ، خطوط برگ از نظر عرض (خطی) یکسان هستند. این خروجی کاملاً در آب است. در آخرین هفته ماه ژوئیه ، ساقه ها بر فراز آب بالا می آیند و تاج گلهای سفید برفی را نشان می دهند. اتفاق می افتد که گلبرگها با رنگ صورتی یا مایل به آبی ریخته می شوند.
Lobelia fine (Lobelia x speciosa)
در ساقه های راست با انشعاب متفاوت است. ارتفاع آنها 60-90 سانتی متر است. برگها روی شاخه ها زمرد تیره ، خطی هستند. پایان ماه ژوئن با افشای گل آذین گل رزم ، با طرح های شل مشخص می شود. آنها از گلهای لوله ای تشکیل شده اند. هنگام باز شدن ، تاج گل 3 سانتی متر قطر دارد. شکل آن نامتقارن است ، رنگ آن روشن است ، می تواند صورتی یا قرمز کارمینی باشد. بهترین گونه های اصلاح شده:
- فن اسکارلت در ارتفاع ، چنین بوته ای بیش از 0.6 متر رشد نمی کند گلهای قرمز آتشین در گل آذین جمع آوری می شوند.
- تعارف قرمز عمیق ساقه ها ، که می توانند تا ارتفاع 0.7 متر گسترش یابند ، رنگ آنها قهوه ای بورگوندی است. کل سطح با شاخ و برگ سبز پوشانده شده است. برگها باریک هستند. در بالای شاخه ها ، گل آذین با رنگ بنفش شکل می گیرد.
- شاهزاده خانم روسی با ارتفاع 0.9 متر مشخص می شود. شاخه های راست. آنها و برگها دارای رنگ بنفش-برنز هستند. گل آذین شامل گلهایی با گلبرگهای صورتی روشن است.
نکات مربوط به کاشت و مراقبت از یک قایق زمین باز را مشاهده کنید.
ویدئویی در مورد رشد لوبلیا در باغ:
