هنگام شروع دوره AAS ، باید به طور علمی داروهای آندروژنیک و آنابولیک را در نظر بگیرید. این به شما کمک می کند بدون عوارض جانبی عضله سازی کنید. بسیاری معتقدند که گیرنده های آندروژن فقط در ماهیچه های اسکلتی قرار دارند. با این حال ، این اساساً اشتباه است و آنها در اندام ها و بافتهای مختلف بدن یافت می شوند. استروئیدها قادرند بر سطوح مختلف بر گیرنده های بافت تأثیر بگذارند. به عنوان مثال ، در عضلات تعامل آنها خوب است ، اما در پروستات بد است.
همه این تفاوت ها در قدرت عمل بر روی گیرنده ها عمدتا به آنزیم های مختلف موجود در بافت ها و در درجه اول به 5-آلفا ردوکتاز و 3 آلفا هیدروستروئید دی هیدروژناز بستگی دارد. این دو آنزیم هستند که می توانند حداکثر ساختار استروئیدها و در نتیجه خواص داروها را تغییر دهند.
اگرچه امروزه اطلاعات زیادی در مورد استروئیدها وجود دارد ، اما احتمالاً هیچ تعریف واضح و قابل درک وجود ندارد. اگر فعالیت دی هیدروتستوسترون را در نظر بگیریم ، این مفهوم شامل موارد زیر است:
- شکل گیری ویژگی های جنسی ثانویه ؛
- تشکیل دستگاه تناسلی ؛
- ظاهر آکنه ؛
- افزایش میل جنسی ؛
- تسریع فرایندهای بازیابی پس از فعالیت بدنی.
بنابراین ، وقتی صحبت از خواص آندروژنیک هر استروئید می شود ، شاید به جز مورد دوم ، این را به عنوان موارد بالا در نظر بگیریم. اگر در مورد افزایش پرخاشگری صحبت کنیم ، امروز دانشمندان این واقعیت را تأیید نکرده اند.
خواص آندروژنیک دی هیدروتستوسترون
این هورمون ابتدا باید مورد توجه قرار گیرد زیرا قوی ترین آندروژن است. این از تستوسترون تحت تأثیر آنزیم 5-آلفا ردوکتاز که قبلاً فراخوانده شده است ، تشکیل می شود. دی هیدروتستوسترون به گیرنده های مشابه هورمون مردانه متصل می شود. به طور متوسط ، سطح DHT ده درصد سطح تستوسترون در خون است. همه موارد فوق نشان می دهد که دی هیدروتستوسترون می تواند تأثیر تستوسترون را بر بدن افزایش دهد. اما در عمل ، وضعیت تا حدودی متفاوت است.
مطالعات نشان داده است که وقتی سطح هورمون مردانه افزایش می یابد ، زمان تعامل آن با گیرنده ها نیز افزایش می یابد. در نتیجه ، عملاً نمی تواند از دوره تعامل با گیرنده های دی هیدروتستوسترون پست تر باشد. این به نفع استفاده از دوزهای بالای هورمون مردانه است. باید توجه داشته باشید که دو نوع 5-آلفا ردوکتاز در بدن وجود دارد:
- نوع اول در پوست در ناحیه ای که موها رشد می کنند قرار دارد.
- نوع دوم آنزیم در بافت اندام های تناسلی یافت می شود.
این نشان می دهد که DHT مسئول رشد دستگاه تناسلی در دوران بلوغ و همچنین رشد موهای بدن است. این هورمون همچنین مسئول آکنه است. افزایش میل جنسی و رشد ماهیچه ها بیشتر وابسته به سطح تستوسترون است ، که با حضور در بافتهای ماهیچه های اسکلتی آنزیم 3-α- هیدروستروئید دی هیدروژناز در بافت ها مرتبط است ، که تحت تأثیر آن خواص آندروژنیک دی هیدروتستوسترون کاهش می یابد.
بنابراین ، ما می توانیم استدلال کنیم که همه اثرات آندروژنیک منفی هورمون با تبدیل آن همراه است. این در اصل درست است ، اما شما باید بلافاصله برای سرکوب فعالیت آنزیم 5-آلفا ردوکتاز با کمک مهار کننده ها عجله کنید.
ثابت شده است که هنگام استفاده از داروهای این گروه ، به عنوان مثال ، Proscar در ترکیب با تستوسترون ، اثر هورمون مردانه کاهش می یابد. قبلاً در بالا گفتیم که دی هیدروتستوسترون روی سیستم عصبی مرکزی عمل می کند و فرایندهای بهبود را تسریع می کند. همانطور که می بینید ، همه اثرات آندروژنیک بد نیستند.
همچنین ، دانشمندان دریافتند که دی هیدروتستوسترون دارای خواص ضد استروژن است. این هورمون نه تنها فعالیت هورمون های زنانه را در بافت ها کاهش می دهد ، بلکه آنزیم آروماتاز را نیز مهار می کند.
خواص آندروژنیک استروئیدها
تستوسترون
از آنجا که هورمون مردانه تا حدی به دی هیدروتستوسترون تبدیل می شود ، باید دارای خواص آندروژنیک باشد. این همان چیزی است که در عمل اتفاق می افتد و همه پدیده های آندروژنی هنگام استفاده از تستوسترون رخ می دهند.
مشتقات دی هیدروتستوسترون
چهار رسانه استروئیدی وجود دارد: استانوزولول ، دروستانولون ، متنولون و مسترولون. همه آنها یک چیز مشترک با ماده اولیه دارند - یک اثر ضعیف بر بافت ماهیچه ها. این به دلیل وجود 3 آلفا هیدروستروئید دی هیدروژناز در آنها است ، که قبلاً اشاره کردیم.
وضعیت با استانوزولول کمی بهتر است ، اما نه به طور قابل توجهی. متنولون در سلولهای بافت ماهیچه ای "بیشتر" احساس می شود ، اما خواص آندروژنیک ندارد.
استانوزولول و مسترولون ممکن است علائم آندروژنیک ایجاد کنند ، اما نه به طور کامل. به عنوان مثال ، Masterolon فقط می تواند میل جنسی را افزایش دهد ، اگرچه فعالیت ضد استروژنیک آن ، که در دی هیدروتستوسترون نیز ذاتی است ، باید مورد توجه قرار گیرد. شاید قوی ترین این داروها از نظر فعالیت آندروژنیک Drostanolone باشد.
سایر استروئیدها
بسیاری معتقدند که یکی از قوی ترین آندروژن ها ترنبولون است. با این حال ، این در عمل ثابت نشده است. این استروئید به جز کاهش میل جنسی هیچ اثر آندروژنیکی بر بدن ندارد. لازم به ذکر است که این به دلیل خواص پروژستوژنیک آن است و نه بیشتر.
Turinabol میل جنسی را به شدت افزایش می دهد ، اما استروئید دارای خواص آندروژنیک دیگری نیست. اکساندرولون ، اکسی متالون و ناندرولون اصلاً فعالیت آندروژنیک ندارند. Methandrostenolone تنها دارویی است که می تواند به عنوان آندروژن طبقه بندی شود.
در این زمینه ، من می خواهم چند کلمه در مورد این دارو بگویم. همه می دانند که این ارزان ترین نوع AAS امروزه است. اما این استروئید مزایای دیگری نیز دارد. ابتدا به دی هیدروتستوسترون تبدیل می شود که منجر به افزایش استقامت می شود. در مرحله دوم ، Methandrostenolone به اندازه کافی قوی معطر می شود ، که آن را در دوره های افزایش توده استروئیدهای آنابولیک م effectiveثر می کند.
برای اطلاعات بیشتر در مورد این موضوع ، این مصاحبه ویدئویی را ببینید:
