ویژگی های کلی زنگ ، قوانین رشد در باغ ، مراحل پرورش DIY ، کنترل آفات و بیماری ها ، حقایق ، انواع. Bellflower (Campanula) متعلق به تیره ای از گیاهان با شکل منحصراً علفی است که دانشمندان آن را به خانواده Campanulaceae نسبت دادند. این جنس همچنین شامل 400 گونه گیاهی است که اغلب دوست دارند در سرزمینی در مناطق معتدل آب و هوایی مستقر شوند. یعنی ، در طبیعت ، می توانید این گلها را در قفقاز و سیبری ، و همچنین در مناطق آسیای مرکزی و غربی پیدا کنید ، و آنها همچنین از کشورهای اروپا دور نزده اند ، و گاهی اوقات می توان زنگ ها را در آمریکای شمالی در حال رشد مشاهده کرد. اما اگر سرزمین های روسیه و کشورهای همسایه را در نظر بگیریم ، تا 150 گونه از این گیاه وجود دارد ، اگرچه در قسمت اروپایی آن فقط 15 مورد وجود دارد.
برای رشد خود ، زنگها مکانهای متنوعی را انتخاب کرده اند که شامل مراتع ، جنگلها ، مناطق استپی است و همچنین می توانند در نیمه بیابانها و خاکهای صخره ای با موفقیت رشد کنند. برخی از انواع وجود دارد که با موفقیت در مناطق کوهستانی متعلق به کمربندهای زیرالپه ای و آلپی ساکن هستند.
این جنس از ساکنان سبز کره زمین به دلیل کلمه کوچک با ریشه های لاتین و ایتالیایی - "campana" ، که در ترجمه به معنی "زنگ" است ، نام علمی خود "Campanula" را دارد. به طور طبیعی ، نام روسی این گیاه از توصیف شکل گلها نشأت می گیرد ، که در ادبیات علمی گیاه شناسی به طور محکم ثابت شده است. و در بین مردم ، این گل ظریف و دوست داشتنی بسته به منطقه نامیده می شود: شنیل ، زنگوله ، چوبوت ، پرنده و بسیاری از اصطلاحات دیگر.
Bellflower گیاهی با چرخه زندگی چند ساله است ، اما در موارد نادر ، می تواند به عنوان یک گیاه یک ساله یا دو ساله رشد کند. ارتفاع ساقه می تواند از 50 تا 100 سانتی متر متغیر باشد. ترتیب شاخ و برگ منظم است ، صفحه برگ جامد است. هنگامی که برگ در ناحیه ریشه قرار دارد ، ممکن است دمبرگ بلندی داشته باشد ؛ در برگهای وسط ساقه ، دمبرگها در حال حاضر کوتاهتر هستند ، اما در قسمت بالا آنها بیصفحه هستند (بدون دمبرگها به طور کلی).
گلها زینت این گیاه هستند ، اغلب تاج گل دارای طرح های زنگ شکل ، قیف شکل ، لوله ای شکل است ، گلبرگها محکم جوش داده شده اند. گاهی اوقات ، می تواند یک خط صاف یا تقریباً شبیه چرخ داشته باشد. رنگبندی رنگ او به رنگهای آبی ، صورتی یا بنفش در سایه های مختلف به دست می آید ، گاهی اوقات بنفش و به ندرت سفید برفی پیدا می شود. به عنوان یک قاعده ، گل آذین وحشت زده یا گل رزمی از جوانه ها جمع آوری می شود ، به ندرت فقط یک گل در آنها وجود دارد. دوره گلدهی در آغاز و اواسط ماه های تابستان می افتد ، اما انواع چند ساله می توانند صاحبان آنها را تا روزهای سپتامبر خوشحال کنند.
پس از گلدهی در ماه اوت ، میوه ها به شکل یک جعبه می رسند ، که تعداد زیادی دانه در آن وجود دارد. اندازه آنها بسیار کوچک است ، تا 4500 واحد در هر گرم. و مواد بذر ظرف 4 سال جوانه زنی خود را از دست نمی دهد. هنگامی که کاملاً رسیده است ، کپسول با شش سوراخ به شکل شکاف باز می شود.
اگر زنگ ها برای دسته گل بریده شوند ، برخی از انواع آنها می توانند بیش از یک هفته در آب بمانند. این گیاه اغلب برای تزئین تخت گل استفاده می شود و در تخت گل ، مرغ پرنده در برش نیز استفاده می شود.
زنگ زدن در تخت باغ شما؟
مکان برای فرود باز و آفتابی انتخاب می شود ، اما شنیل در سایه جزئی به خوبی رشد می کند ، گاهی اوقات حتی در چنین شرایطی بیشتر طول می کشد. محل نباید با رطوبت راکد باشد ، آنها زنگ مناطق پست را با بستر رس و لومی دوست ندارند ، اگر سایت از آب پر شود ، آنها در آنجا نیز رشد نمی کنند. اگر مجاورت آبهای زیرزمینی وجود داشته باشد ، هنگام تخلیه ، زهکشی در سوراخ ها قرار می گیرد.
پیوند زنگ در بهار یا پاییز انجام می شود. هنگامی که برف آب می شود ، می توانید گیاهان را با یک سیستم ریشه ای قوی (انواع - پهن برگ ، شلوغ و دیگران) پیوند دهید. اگر ریزوم چندان توسعه نیافته باشد ، این عملیات در ماه مه انجام می شود ، زمانی که خاک به خوبی گرم می شود. اگر پیوند در پاییز سقوط کند ، زمان در انتهای آگوست یا ابتدای سپتامبر انتخاب می شود ، به طوری که گیاهان قبل از یخبندان ریشه می گیرند. بستر برای کاشت از قبل آماده می شود ، در حالی که علف های هرز حذف می شوند و حفاری در عمق 30-40 سانتی متر انجام می شود. اگر خاک رس یا لومی باشد ، ماسه یا ذغال سنگ نارس با آن مخلوط می شود ، همچنین یک کود کمی برای آن خاک سبوس دار ، خاک ذغال سنگ نارس و هوموس ، یا خاک حوضچه گل آلود به یک لایه سست ، اما از نظر هوموس ضعیف مخلوط می شود. اگر کود یا ذغال سنگ نارس تازه باشد ، استفاده از آنها توصیه نمی شود ، در غیر این صورت می تواند منجر به بیماری های قارچی شود.
کود بل در بهار استفاده می شود. از نیتروژن برای کمک به رشد سریع شاخ و برگ استفاده می شود. با فرارسیدن تابستان ، از فسفر و پانسمان های پیچیده استفاده می شود و با شروع پاییز ، کودهای پتاس مورد نیاز است ، که به زنده ماندن زنگ در سرما کمک می کند.
مراقبت عمومی از گیاهان زنگوله ای ظریف این است که آنها را به موقع از علف های هرز علف های هرز کنید ، آنها را در دوره های خشک آبیاری کنید و از سرما محافظت کنید. با شروع هوای سرد ، توصیه می شود تمام ساقه های چوبوت را قطع کرده و آن را با ذغال سنگ نارس بپاشید ، آن را با شاخه های صنوبر یا شاخ و برگ خشک بپوشانید.
قوانین کلی برای پرورش زنگ ها
برای به دست آوردن یک بوش جدید از "زنگ" ، سپس تقسیم بوته را انجام دهید ، بخش هایی از ریزوم یا مکنده های ریشه ، قلمه ها و کاشت بذر را بکارید. انتخاب روش بستگی مستقیم به ویژگی های نوع داده شده و شکل رشد آن دارد. بنابراین اگر زنگ یک ساله باشد ، کاشت بذر ساده ترین است ، اگر گیاه دو سال دوره رشد داشته باشد ، از روش بذر و قلمه بهاره استفاده می شود. زنگ های چند ساله به موارد زیر تقسیم می شوند:
- از نظر رویشی بی حرکت (گیاهان دارای ریشه به شکل میله یا برس) ، که فقط از روش بذر تکثیر استفاده می شود.
- از نظر رویشی غیر فعال (زنگوله ها با ریزوم کوتاه) را می توان با دانه ها ، با تقسیم بوته یا قلمه های سبز تکثیر کرد.
- از نظر رویشی متحرک (با ریزومهای بلند که استالن و مکنده های ریشه را تشکیل می دهند) ، باید از هر روش تکثیر استفاده شود (کاشت بذر ، تقسیم بوته رشد کرده ، کاشت مکنده های ریشه ای یا قطعات ریزوم ، ریشه زایی قلمه های سبز).
در طول تکثیر بذر ، غلاف میوه زنگ ها باید زمانی که رنگ آنها قهوه ای می شود ، جمع آوری شود ، اما قبل از اینکه منافذ هنوز باز نشده باشد. غلاف ها باید خشک شوند و دانه به خودی خود بیرون می ریزد. با توجه به اینکه اندازه دانه ها بسیار کوچک است ، توصیه می شود قبل از کاشت آنها را با ماسه شسته شده رودخانه یا گچ خرد شده مخلوط کنید. کاشت هم در بهار و هم در پاییز مستقیماً در زمین انجام می شود ، یا نهال هایی از آنها کاشته می شود و با رسیدن گرمای مداوم به باغ گل منتقل می شوند. تخت های نهال از قبل آماده می شوند ، اما اگر کاشت در ماه های بهار انجام شود ، آماده سازی در پاییز انجام می شود. خاک باید مغذی و نفوذپذیر در هوا و رطوبت باشد. بذرها به اندازه کافی سطحی و ریز کاشته می شوند ، سپس می توان آنها را با یک لایه نازک ماسه پاشید.اگر زمان بهار است ، کاشت در روزهای ماه مه انجام می شود ، و در پاییز ، کاشت در نیمه دوم اکتبر انجام می شود. هنگام کاشت در بهار ، جوانه ها پس از 10-12 روز ظاهر می شوند. هنگام کاشت در زمستان ، نهال زنگ ها در بهار آینده ، پس از 14 روز ، پس از خوب آب شدن و گرم شدن خاک ظاهر می شود. سپس توصیه می شود که نهال ها را نازک کنید ، و هنگامی که سومین برگ واقعی شکل می گیرد ، شیرجه به شکل تخته شطرنجی انجام می شود ، فاصله بین گیاهان 10 سانتی متر از یکدیگر حفظ می شود. همچنین می توانید مواد بذر را نه در زمین بلکه در جعبه های نهال با بستر بارور سبک بکارید. برای فصل زمستان ، این ظروف باید در باغ حفر شده و با روکش پلاستیکی پوشانده شوند. با گرمای بهار ، پناهگاه برداشته می شود و توصیه می شود جعبه ها را از جریان مستقیم خورشید سایه بزنید. در آغاز تابستان ، نهال ها باید به تخت های آماده منتقل شوند ، جایی که تا بهار آینده رشد می کنند. سپس لازم است که آنها را به محل دائمی در تخت گل پیوند دهید.
اگر نهال ها در شرایط گلخانه ای رشد می کنند ، بذرها باید در اوایل بهار در جعبه های شیرجه کاشته شوند. این ظروف با مخلوطی از خاک غلیظ با ماسه رودخانه و بستر برگ دار با افزودن ذغال سنگ نارس بسیار ریز ، که به خوبی تهویه شده است ، پر می شوند. کود آلی اعمال نمی شود. انتظار می رود ظهور نهال ها در 10-15 روز انجام شود ، و سپس چیدن انجام می شود ، سپس با رسیدن ماه ژوئن ، نهال ها به زمین باز پیوند می شوند.
با تکثیر رویشی ، تقسیم بوته برای 3-5 سال رشد انجام می شود ، اما برخی از انواع (هلو ، خالدار ، تاکشیما ، پیچ خورده و راپونزل) را می توان در اولین سال گلدهی تقسیم کرد.
تقسیم بوته ها در ابتدای ماه مه یا پایان تابستان انجام می شود ، به طوری که قبل از شروع یخبندان ، گیاهان ریشه دار می شوند. لازم است نمونه مادر از خاک خارج شود ، شاخه های واقع در بالای زمین قطع شده و با استفاده از چاقو یا بیل ، تقسیم به گونه ای انجام می شود که هر یک از قسمتها دارای چندین جوانه بازسازی کننده است. قسمتهایی از زنگ در شیارهای کم عمق آماده شده کاشته می شوند ، به طوری که جوانه های تجدید در سطح زمین قرار می گیرند. این امر در مورد انواع زنگوله های راپونسل ، قاشق برگ ، هلو برگ ، کمولاریا و امثال آن صدق می کند.
اگر لازم است مکنده های ریشه را از بوته مادر جدا کنید ، آنها باید ریشه داشته باشند و در تخت گل کاشته شوند. بنابراین ، می توان تکثیر تاکشیما و زنگ نقطه یا همان را انجام داد.
اگر قلمه ها بریده شوند ، ساقه های جوان برای این کار انتخاب می شوند ، که شروع به رشد کرده اند.
مشکلات در پرورش گل زنگ
مزیت بزرگ هنگام پرورش زنگ ، بی تکلفی و مقاومت آنها در برابر حشرات و بیماریهای مضر است. با این حال ، اگر این نماینده گیاه به عنوان یک محصول چند ساله رشد کند ، میکروارگانیسم های بیماری زا قطعاً در بستر تجمع می یابند ، در میان آنها fusarium ، sclerotinia یا botrytis متمایز می شوند. آنها می توانند گیاهان را با تأثیر خود به مرگ برسانند. برای نجات زنگ ها از چنین بدبختی ، لازم است کاشت زنگ ها را با فوندازول به صورت محلول 2 twice دو بار در فصل (یعنی در بهار و پاییز) پردازش کنید.
اگر آب و هوا برای مدت طولانی مرطوب باشد ، شنیل ممکن است تحت تاثیر پنی چرت و پرت قرار گیرد. برای از بین بردن این آفت ، از تزریق سیر استفاده می شود - 200 گرم سیر خرد شده در یک سطل آب قرار داده می شود و این مخلوط به مدت یک روز تزریق می شود. سپس محلول فیلتر شده و زنگ ها پردازش می شوند. اگر ارتفاع ساقه ها در گیاهان کم باشد ، اغلب می توانند تحت تأثیر شلاک ها قرار گیرند. در این مورد ، لازم است با جوشانده فلفل تند اسپری شود و همچنین توصیه می شود که سوپر فسفات دانه ای را زیر کاشت بریزید.
حقایق جالب بل
برخی از انواع زنگ ها به دلیل این واقعیت که در شرایط طبیعی رشد در دسته ها جمع آوری می شوند یا مکانهای توزیع آنها در اثر فعالیت انسان از بین می رود ، در آستانه انقراض هستند. تا 12 نوع از این گونه وجود دارد که در قلمرو کشورهای اروپایی واقع شده اند ، نیمی از این گیاهان بومی ایتالیا هستند ، یعنی در هیچ نقطه دیگری به جز در آن مناطق رشد نمی کنند. در میان آنها زنگ equifolia ، زنگ Transylvanian و انواع زنگ trizoid وجود دارد.
این اعتقاد وجود دارد که شما می توانید صدای زنگ گل را فقط یک بار در سال ، در شب جادویی که در تعطیلات ایوان کوپالا می آید ، بشنوید. تایوتچف درباره این گلهای ظریف نوشت: "زنگ های من ، گلهای جنگل ، به من نگاه کن ، آبی ملایم."
شرح انواع زنگ ها
انواع مختلفی از این گلهای ظریف و محبوب وجود دارد. فقط چند مورد از آنها در اینجا ارائه شده است.
زنگ پهن برگ (Campanula latifolia) متعلق به گیاهان چند ساله با ارتفاع 70-130 سانتی متر است. ساقه ها دارای خطوط راست هستند ، آنها به خوبی برگ دارند. صفحات برگ در قسمت ریشه دارای اندازه بزرگ و دارای دمبرگهای کشیده است. ابعاد آنها 12 سانتی متر طول و عرض تا 6 سانتی متر است ، لبه آن دندانه دار است. در قسمت پایینی ساقه ، برگها دمبرگهای کوتاهی دارند و آنهایی که در قسمت بالایی رشد می کنند ، بی نوسان هستند.
ناحیه بومی رشد در قلمرو چمنزارهای آلپ قرار می گیرد. گلهای به دست آمده از نظر اندازه بزرگ هستند و شکل زنگ دراز را به خود می گیرند. ساقه های آنها در زیر بغل برگ ها که در قسمت فوقانی ساقه رشد می کنند قرار دارند. آنها منفرد هستند ، اما از جوانه ها یک کانتور نسبتاً باریک ، تقریباً گل آذین مچ دست را جمع آوری می کنند. تاج گل قیفی شکل است ، طول آن حدود 6 سانتی متر ، رنگ آن آبی ، آبی یا مایل به سفید است. قبلاً فرم های باغ پرورش داده شده است که با گلهای ترشی تزئین شده است. روند گلدهی در اواسط تابستان رخ می دهد ، رسیدن میوه ها در پایان دوره تابستان رخ می دهد. تعداد مواد بذر بسیار زیاد است ، در یک شاخه می توان آنها را در 1200-2000 واحد تشکیل داد. در پایان گلدهی ، گیاه اثر تزئینی خود را کاملاً از دست می دهد.
شایع ترین گونه های واریته عبارتند از:
- "آلبا" با رنگ سفید برفی گلها متمایز می شود.
- گلبرگهای گل "بنت وود" بنفش ؛
- "Makranta" دارای گلهای بزرگ است و تاج آنها رنگ بنفش تیره را ایجاد می کند.
زنگ گلدار شیر (Campanula lactiflora) اغلب این نماینده گیاه را در کوههای قفقاز و آسیای صغیر ، در کمربند زیرآب و در همان جنگلهای رو به رشد پیدا می کند. ارتفاع ساقه ها می تواند 60-150 سانتی متر باشد. سیستم ریشه دارای طرح های گل نژاد است. ساقه در قسمت فوقانی به شدت منشعب است. از آنجا که ریشه ها گونه ای شبیه میله هستند ، بر خلاف سایر گونه ها ، گیاه به خوبی روی یک بستر سنگین لومی رشد می کند.
شکل گلها به شکل زنگوله است ، قطر آنها می تواند به 3-4 سانتی متر برسد رنگ از سفید شیری تا یاس بنفش است. از جوانه ها ، گل آذین با شکل هرمی گسترده تشکیل می شود ، که در آنها حداکثر 100 گل جمع آوری می شود. فرایند گلدهی در ژوئن-ژوئیه اتفاق می افتد ، بسیار فراوان است و با رسیدن آگوست ، چندین دانه شروع به بلوغ می کنند.
گلها دارای بوی ظریف و ظریفی هستند که برای زنبورهای گرده افشان و زنبورهای زنبورعسل به طعمه ای تبدیل می شود. آنها از سال 1814 در فرهنگ پرورش یافته اند. محبوب ترین انواع در نظر گرفته شده است:
- "آلبا" ، گلهایی که با رنگ سفید برفی متمایز می شوند.
- "Cerulea" تاج گلها آبی می دهد.
- "Loddon Anna" با گلهای کم رنگ بنفش-صورتی مایل به زرد ظاهر می شود.
- "پیچارد با" Varieti "گلهایی را باز می کند با رنگ آبی-لووندوا ، با ارتفاع کل ساقه ها یک و نیم متر.
اغلب در یک مکان آفتابی کاشته می شود ، تولید مثل بذر انجام می شود ، آنها باید بلافاصله در محل رشد آینده کاشته شوند ، و سپس هنگامی که نهال ظاهر می شود ، نازک شدن انجام می شود ، زیرا این گونه با پیوند بسیار ضعیف تحمل می شود.
نحوه رشد زنگ ها را در زیر ببینید:
[رسانه =
