ویژگی های گیاه گل صدف ، توصیه هایی برای کاشت و مراقبت در باغ ، قوانین پرورش ، روش های کنترل آفات و بیماری ها ، یادداشت های جالب ، گونه ها.
سج (Carex) متعلق به تیره ای است که ترکیبی از گیاهان علفی چند ساله است که بخشی از خانواده Cyperaceae هستند. بر اساس داده های مختلف طبقه بندی گیاه شناسی ، 1500-2000 گونه در این جنس وجود دارد ، منطقه در حال رشد آنها تقریباً تمام مناطق کره زمین با آب و هوای مختلف را پوشش می دهد ، اما اکثر گونه ها زمین هایی با مناطق معتدل در نیمکره شمالی را ترجیح می دهند. سیاره. اگر در مورد اتحاد جماهیر شوروی سابق و به ویژه منطقه روسیه صحبت کنیم ، تعداد گونه های گل گلی که در آنجا رشد می کنند از 346 تا 400 واحد متغیر است.
| نام خانوادگی | سج |
| زمان رشد | چند ساله |
| فرم پوشش گیاهی | علفی |
| روشهای پرورش | با اسپور یا تقسیم بوته رشد کرده |
| تاریخهای پیاده شدن در زمین باز | پیاده شدن در بهار (اواخر آوریل-اوایل ماه مه) یا حداکثر تا سپتامبر انجام می شود |
| قوانین فرود | نهال ها نه بیشتر از 20-35 سانتی متر قرار می گیرند ، برای نمونه های بزرگ ، فاصله افزایش می یابد |
| آماده سازی | شل ، مغذی ، نفوذپذیر در رطوبت |
| مقادیر اسیدیته خاک ، pH | 5-6 (کمی اسیدی) یا 6 ، 5-7 (خنثی) |
| درجه روشنایی | موقعیت شرقی یا غربی ، چند ساعت در روز در زیر نور مستقیم خورشید |
| پارامترهای رطوبت | آبیاری فراوان 2-3 بار در هفته |
| قوانین مراقبت ویژه | برای رشد نیازی به شرایط اضافی ندارد |
| مقادیر ارتفاع | 0.05-1 متر |
| شکل گل آذین | خار |
| رنگ گلها | مایل به سبز ، قهوه ای روشن ، مشکی ارغوانی |
| دوره رسیدگی به اختلافات | پایان آوریل-ژوئن ، گاهی اوقات در ماه ژوئیه و بعد شروع می شود |
| دوره تزئینی | بهار پاییز |
| کاربرد در طراحی منظر | باغهای صخره ای و مناطق ساحلی آبهای آزاد ، تزئین مرزها ، مرزهای ترکیبی ، تشکیل گیاهان گروهی ، فرود در گلخانه ها و باغها ، برای دسته های زمستانی |
| منطقه USDA | 4–8 |
نام این جنس به لطف کلمه ای در یونان باستان "keiro" ، که به عنوان "برش" ترجمه می شود ، به دست آمد. این به این دلیل است که صفحات برگ با لبه های تیز مشخص شده توسط دندانهای اره ای نسبتاً کوچک مشخص می شوند. نام لاتین نیز از "seco" گرفته شده است که همان ترجمه را دارد. در زبان روسی ، اصطلاح "سج" ریشه در کلمه اسلاویایی "misfire" دارد که به معنی قطع کردن است. شما می توانید نام مستعار "tyrsa" را در بین مردم بشنوید ، زیرا سگ در ظاهر شبیه آتش است.
همه انواع سنج دارای ریزوم دراز یا کوتاه هستند. در جنس ، گونه ها نه تنها از نظر ویژگی های خارجی ، بلکه از نظر الزامات در زمینه اکولوژی و رشد نیز با یکدیگر تفاوت دارند. راه هایی برای رشد در مناطق قطبی و مناطق کوهستانی وجود دارد ، افرادی هستند که در باتلاق ها در مناطق پست زندگی می کنند و خاک مرطوب را در مراتع ، ماسه سنگ ها یا باتلاق ترجیح می دهند. معمولاً سمورها مطابق ساختار خارجی (مورفولوژی) به دو گروه تقسیم می شوند:
- گسترده - با ریزوم مشخص می شود ، که از آن رزت های برگ خارج می شوند و با موفقیت در مناطق اطراف ریشه می زنند. در این مورد ، امکان شکل گیری "فرش" سبز واقعی وجود دارد. در چنین گیاهانی ، توده های عظیمی ایجاد می شود که از نظر چگالی (متراکم یا شل) نیز متفاوت است.
- شکل گیری توسک - صاحبان ریزومهای کوتاه و متراکم ، که از طریق آنها تشکیل برجستگی های چمن با تراکم زیاد ، یادآور بالش ها می شود.
ساقه گیاهان از گونه های مختلف می تواند از نظر ارتفاع بسیار متفاوت باشد و این پارامترها در محدوده 5-100 سانتی متر متفاوت است. طول برگها از 30 سانتی متر تجاوز نمی کند. عرض برگها در محدوده 2 تا 15 میلی متر اندازه گیری می شود. به در عین حال ، رنگ آنها سایه های نسبتاً متفاوتی از سبز تا خاکستری مایل به آبی به خود می گیرد ، در حالی که ممکن است حاشیه ای در امتداد لبه صفحه برگ با تناژهای مختلف وجود داشته باشد. همچنین در پاییز ، ترتیب برگها روی ساقه ها متفاوت است: برخی راست می شوند ، برخی دیگر با خمیدگی قوسی مشخص می شوند.
هنگام گلدهی ، گیاه ظاهر تزئینی نیز دارد ، اما نباید آن را با نیلوفرهای یا گل رز مقایسه کنید. از گلهای یکنفره یا دوقلو ، که می توانند مونث ، نر یا دوجنسه باشند ، گل آذین به شکل سنبله شکل می گیرد. تعداد گلها در آنها کوچک است ، ارتفاع برخی از گونه ها نیز چشمگیر نیست ، برخی دیگر با شکوه و تراکم ظاهر می شوند و ساقه های بلند گل را آراسته می کنند. مورچه های دیدنی شروع به آویزان شدن از گل ها بر روی رشته های نازک می کنند. روند گلدهی معمولاً در اوایل بهار - از اواخر آوریل تا ژوئن می افتد ، اما در موارد نادر گل صدف در اواخر ژوئیه یا کمی دیرتر شروع به شکوفایی می کند. فرایند گرده افشانی از طریق باد صورت می گیرد.
پس از گرده افشانی ، تشکیل میوه تک دانه ای آغاز می شود که در زمان رسیدن باز نمی شود. دارای یک پریکارپ جامد است. طرح کلی میوه ها به صورت مقطع مثلثی یا دارای شکل دو طرفه محدب است. میوه ها می توانند بی تحرک رشد کرده و یا تاج پا ایجاد کنند. به طور کلی پذیرفته شده است که میوه گل گلی یک مهره است که به شکل کیسه ای در می آید. سطح چنین مهره ای صاف است ، گاهی اوقات براق می شود. آجیل توسط اردک پخش می شود ، اما با چسبیدن به کفش توسط حیوان یا انسان پخش می شود.
این گیاه در مراقبت از خود دمدمی مزاج نیست ، اما به زینتی از هر گوشه حیاط خلوت تبدیل می شود.
توصیه هایی برای پرورش گل گلی در فضای باز
- محل فرود این نماینده گیاه باید به گونه ای انتخاب شود که فقط چند ساعت در روز برگها با نور مستقیم خورشید روشن شوند. مکان غربی یا شرقی به بهترین وجه مناسب است. بسته به نوع ، کاشت هم در باغ های سنگی و هم در ساحل یک مخزن مصنوعی یا طبیعی امکان پذیر است. با این حال ، سایه زدن زیاد ، مانند هر نوع غلات مضر است. از آنجا که برخی از گونه های سنج تمایل به تجمع سیلیکون در صفحات برگ خود دارند ، که به عنوان محافظ در برابر خوردن نمایندگان گیاهان در طبیعت عمل می کند ، چنین بوته هایی نباید در ترکیب کاشته شوند. همچنین ، آنها را در نزدیک مسیرها قرار ندهید ، زیرا احتمال خراشیده شدن وجود دارد.
- خاک لبه دار نسبتاً شل ، غنی از مواد مغذی و نفوذپذیر در رطوبت را انتخاب کنید. بهترین انتخاب یک بستر مرطوب است که بیشتر در سواحل آبهای بزرگ و کوچک و حتی تالاب ها یافت می شود. این تفاوت اصلی بین سنجد و سایر غلات است که خاک خشک را ترجیح می دهند. با این حال ، تنها تعداد کمی از گونه ها قادر به رشد در تالاب ها هستند ، مانند سنج ساحلی (Carex riparia) و گوش برگ (Carex phyllostachys). اما برای انواع گل صدف برازنده (Carex delicata) و افتاده (Carex flacca) باتلاق راکد مضر است. بهترین شاخص های اسیدیته خاک pH 5-6- (یعنی خاک کمی اسیدی است) و pH 6-7 (خنثی) است. شما می توانید بستر را خودتان از بستر باغ ، ماسه رودخانه و تراشه های ذغال سنگ نارس مخلوط کنید ، یا می توانید ماسه سنگ و باتلاق را انتخاب کنید.
- کاشت سنج. گیاهان در بهار (اواخر آوریل یا اوایل ماه مه) یا پاییز (تا اواسط سپتامبر) کاشته می شوند. عمق سوراخ باید به اندازه ای باشد که ریزوم بتواند به راحتی در آنجا قرار گیرد و هنوز جایی برای رشد آن وجود دارد. هنگام کاشت ، نهال در همان ارتفاع قبل از پیوند قرار می گیرد. خاک در حفره کمی مرطوب است و می توان 1 سانتی متر ماسه یا ذغال سنگ نارس را در کف آن ریخت.پس از قرار دادن بوته در سوراخ کاشت ، باید بستر آماده شده را در طرفین بریزید ، کمی آن را فشار داده و به مقدار زیادی آب دهید. فاصله ای که در آن نهال های سنج قرار دارد باید مطابق با محدوده برنامه ریزی تاج و منظر آینده حفظ شود. اگر می خواهید یک فرش سبز ایجاد کنید ، کاشت بوته ها باید در فاصله بیش از 25-30 سانتی متر انجام شود ؛ برای نمایندگان بلندتر و بالغ تر جنس ، می توانید فاصله بیشتری را ترک کنید. از آنجا که گیاه مریم گلی دارای توانایی رشد تهاجمی است ، توصیه می شود هنگام کاشت ، توصیه شود بلافاصله مهارهای ساخته شده از تخته سنگ ، پلاستیک یا سایر مواد را نصب کنید که باعث رشد فرآیندهای ریشه نمی شود. اگر این کار انجام نشود ، پرده به سرعت قلمرو خود را از دیگر نمایندگان باغ پس می گیرد. برخی از باغبانان در سطل های قدیمی بدون کف کاشت را انجام می دهند ، آنها را در زمین حفر می کنند و فقط پس از آن بوته های تیرسا را در چنین مکانهای آماده می کارند.
- آبیاری هنگام مراقبت از گل گلی ، مقدار زیادی لازم است ، در حالی که دفعات مرطوب کردن خاک 2-3 بار در هفته است. مهم است که به یاد داشته باشید که با تمام عشق گیاه به رطوبت ، برخی از گونه ها رکود را تحمل نمی کنند ، ممکن است پوسیدگی ریشه شروع شود. پس از هر بار آبیاری یا باران ، توصیه می شود که خاک را در نزدیکی بوته ها و برجستگی ها و علف های هرز شل کنید. اگر رطوبت کافی برای گیاه وجود نداشته باشد ، شاخ و برگ اطراف لبه ها شروع به زرد شدن می کند.
- کودها هنگام رشد گیاه گل رز ، توصیه می شود در زمانی استفاده شود که گیاه در حال رشد است. در دوره استراحت ، تغذیه باید حداقل باشد. توصیه می شود از مواد آلی استفاده کنید ، که باعث رشد توده برگریز می شود.
- توصیه های کلی در مورد مراقبت از گل صدف. از آنجا که این گیاه در حال رشد سرد است ، فعالیت رویشی آن زمانی بیشتر است که شاخص های حرارتی در محدوده 15-23 درجه باشد ، پس از رسیدن گرمای پایدار ، ارزش هرس را دارد. همه ساقه های گلدار قدیمی باید برداشته شوند و شاخ و برگ های پژمرده باید با چنگک "شانه" شوند. این باعث رشد صفحات برگ جوان می شود و فضا را برای آنها آزاد می کند. اگر درجه حرارت از درجه نشان داده شده بیشتر شود و میزان بارندگی کمتر شود (معمولاً در تابستان) ، جوش به حالت به اصطلاح خواب می رود. در عین حال ، رشد بسیار کند می شود یا به کلی متوقف می شود. در این دوره ، با پانسمان بالا مزاحم گیاه نشوید.
- قوانین برداشت سنج. از آنجا که این گیاه دارای خواص دارویی است ، ارزش دانستن برخی از ویژگی های این فرآیند را دارد. از آنجا که ارزشمندترین مواد در Carex نه در صفحات برگ ، بلکه در ریزوم متمرکز شده است ، قسمتی که در خاک پنهان شده است برای برداشت حفر می شود. بهترین دوره برای این شروع بهار است ، در حالی که آب میوه ها هنوز شروع به حرکت نکرده اند ، یا در ماه نوامبر ، زمانی که تمام برگها و ساقه ها کاملاً پژمرده شده اند. سج نباید هر سال از همان نقطه جمع شود ، زیرا می تواند گیاهان را بکشد. این مجموعه هر دو و ترجیحاً سه سال انجام می شود. تمام قسمتهای تیرسا که از زمین استخراج می شوند با دقت از بقایای خاک آزاد شده و با یک چاقوی تیز به نوارهای بلند (هر کدام حدود 10 سانتی متر) بریده می شوند. سپس آنها را می گذاریم تا کاملاً خشک شوند ، روی یک پارچه تمیز در یک لایه در یک اتاق خشک تهویه قرار می گیرند. می توان آن را در فضای باز و زیر سایبان خشک کرد. اگر قسمت ریشه به راحتی شکسته شود ، به شرایط مطلوب رسیده است. پس از آن ، ریشه ها در کیسه های کاغذی جمع می شوند. برای بسته بندی آن عجله نکنید ، زیرا اگر ریشه های سنجاق خشک شوند ، به سرعت کپک زده و ناپدید می شوند. اگر خشک شدن ریشه ها طبق قوانین انجام شد ، می توان آنها را به مدت سه سال ذخیره کرد. تیغه های برگ در گونه مریم گلی (Carex brevicollis) ارزش زیادی دارد. هنگامی که پایان بهار یا آغاز تابستان فرا می رسد ، همه چیز با یک چاقوی تیز خوب قطع می شود (آنها می توانند از یک ابزار بلانت جدا شوند).خشک کردن در هوای آزاد انجام می شود ، اما توصیه می شود مواد را به طور مکرر برگردانید تا از پوسیدگی و خراب شدن جلوگیری شود. پس از خشک شدن برگها ، آنها را گرد کرده و به مدت یک سال به این ترتیب ذخیره می کنند.
- استفاده از گل مریم در طراحی منظر. اگر گونه کشت می شود ، می توان از آن هم در باغ ها و هم در گلخانه ها استفاده کرد ، و در مناطق ساحلی مخازن ، می توانید حفره های بین سنگ ها را در باغ های صخره ای پر کنید ، کاشت های گروهی و مرزهای گیاهی و مرزهای مخلوط ایجاد کنید. از آنجا که برگهای برخی از گونه های سنج با رنگهای زیبا و طرح های زیبا و همچنین گلهای دیدنی و سپس میوه ها در طول گل ظاهر می شوند ، می توان از چنین قسمتهایی برای تشکیل ترکیبات خشک زمستانی استفاده کرد. البته ، مقایسه این نماینده غلات با گیاهان گلدار باغی منطقی نیست ، اما می تواند با موفقیت به عنوان زمینه ای برای آنها عمل کند و بر زیبایی و درخشندگی گلها تأکید کند. چنین همسایه هایی برای گل صدف می توانند میزبان و سرآستین ، سرخس و سنگ سنگ ، شمعدانی و سست باشند. بوته های سنج همچنین می توانند کمبود توده برگریز زمین های کشاورزی را که با گلدهی زیبا متمایز می شوند ، پنهان کنند.
قوانین پرورش سج
برای به دست آوردن چنین نمای رنگی غلات در باغ خود ، آنها از روش های بذری یا رویشی استفاده می کنند (آنها ریزوم را تقسیم می کنند).
تکثیر جوش با تقسیم بوته
اگر این گونه با یک ریزوم طولانی مشخص می شود ، پس از تشکیل چندین شاخه ریشه ، می توانید در هر زمان از سال (به جز البته در اواخر پاییز و زمستان) به کاشت بپردازید. برای گونه هایی که پستانک شکل می دهند ، بهترین زمان پیوند و تولید مثل در بهار خواهد بود. بوته از خاک برداشته می شود ، از خاک پاک می شود (می توان آن را به سادگی شستشو داد) ، سپس ریزوم مورد بررسی قرار می گیرد تا از وجود پوسیدگی و زخم جلوگیری شود. سپس ، با استفاده از چاقو ، ریزوم به چندین قسمت بریده می شود ، در حالی که فرآیندهای جانبی را می توان برداشته یا به سادگی پاره کرد.
تمام برش ها با ذغال خرد شده پاشیده می شود. نوارها نباید خیلی کوچک باشند ، در غیر این صورت ممکن است پیوند را پیچیده کند. بلافاصله ، تقسیمات در مکان جدیدی کاشته می شوند تا ریشه ها خشک نشوند. برای سازگاری با چنین گیاهانی ، توصیه می شود برای اولین بار خنکی و سایه ایجاد کنید.
در اولین فصل رشد ، قلمه های گل ساقه توسعه سریع را نشان نمی دهد ، زیرا به زمان لازم برای سازگاری نیاز دارند ، اما با ورود بهار جدید ، بوته ها به حالت عادی باز می گردند و شروع به رشد فعال می کنند.
تکثیر جوش توسط بذر
معمولاً کاشت به طور مستقیم در مکانی انجام می شود که بوته ها دائماً رشد می کنند ، اما می توانید نهال ها را جداگانه مانند نهال ها پرورش دهید. پس از گرم شدن در بهار ، دانه روی بستر انتخاب شده قرار می گیرد. با این حال ، این امر در مورد گونه Carex siderosticta صدق نمی کند ؛ کاشت بذر آن در پاییز ، به اصطلاح ، قبل از زمستان انجام می شود. این امر ضروری است به طوری که مواد بذر چندین ماه را در دمای پایین گذراند ، و هنگامی که خاک در بهار کاملاً گرم می شود ، می توانید شاخه های جوان را ببینید.
در هر صورت ، شیارهای کوچکی در محل انتخاب شده ایجاد می شوند ، اما عمق آنها بستگی مستقیم به اندازه دانه ها دارد. معمولاً بیش از 3 سانتی متر به آنها اختصاص داده نمی شود. ماسه رودخانه یا تراشه های ذغال سنگ نارس باید در شیارهای کمی مرطوب قرار داده شوند تا ضخامت لایه بیش از 0.7-1 سانتی متر نباشد. سپس دانه ها را در آنجا قرار داده و با مخلوط خاک می پاشیم. پس از آن ، بستر فشرده شده و آبیاری می شود.
مهم
اکثر گونه های سنجد با تقسیم بوته تکثیر می شوند ، زیرا ممکن است ویژگی های والدین گیاه حاصل از بین برود.
هنگام کاشت نهال گل گلی ، در پایان زمستان یا در هفته اول مارس ، جعبه نهال باید با مخلوطی از خاک برگ و چمنزار پر شود ، ذغال سنگ نارس و ماسه ریز رودخانه نیز باید در آنجا مخلوط شود. در این مورد سهم اجزای تشکیل دهنده مساوی است. برای شل شدن خاک و "تنفس" کمی ذغال سنگ خرد شده در آن مخلوط می شود.قبل از کاشت آچن ها ، جوش ها آماده می شوند - به مدت 12 ساعت آنها را در آب جوش قرار می دهند ، اگر انواع آن مرداب باشد ، زمان قرار گرفتن در معرض آن دو برابر می شود. توصیه می شود هر دو ساعت یکبار آب را عوض کنید.
دانه ها در شیارها گذاشته می شوند و با لایه ای از مخلوط خاک به ضخامت 0.5 تا 0.7 سانتی متر پاشیده می شوند. ظرف حاوی محصولات در یک کیسه پلاستیکی پیچیده می شود یا یک تکه شیشه در بالای آن قرار می گیرد. برای جوانه زنی ، باید گرمایش پایین را تأمین کنید. برای این کار ، گلدان نهال را روی باتری قرار می دهید به طوری که دائما در دمای 22 درجه سانتیگراد قرار دارد. هنگام مراقبت از محصولات ، لازم است که خاک را به طور مداوم در حالت مرطوب نگه دارید - سمپاشی با استفاده از یک تفنگ اسپری بسیار پراکنده انجام می شود. روزانه 15 تا 20 دقیقه هواگیری لازم است.
پس از 1-2 ماه ، جوانه های کاه را می توان از روی زمین مشاهده کرد ، سپس سرپناه برداشته شد. جعبه به یک پنجره با نور خوب منتقل می شود ، اما دما کاهش نمی یابد. هنگامی که نهال ها بزرگ می شوند ، چیدن در گلدان های جداگانه انجام می شود. از همین آغازگر استفاده می شود. سپس ، در پایان آوریل یا اوایل ماه مه ، نهال ها برای پیوند آماده می شوند ، زیرا در حال حاضر به اندازه کافی قوی هستند.
درباره پرورش مرداب بیشتر بخوانید
روشهای کنترل آفات و بیماریها برای کشت سنج
اغلب ، چنین گیاهان غلات تحت تأثیر کپک خاکستری و کپک پودری (که کتان یا خاکستر نیز نامیده می شود) قرار می گیرند. هر دوی این بیماری ها منشأ قارچی دارند ، در اثر رطوبت زیاد همراه با دمای سرد ایجاد می شوند ، اما علائم آنها متفاوت است:
- پوسیدگی خاکستری با شکوفه خاکستری مشخص می شود ، که تا حدودی یادآور گرد و خاک کرکی است ، پس از نرم شدن بافت برگ و از بین رفتن ، یک قالب خاکستری روشن روی شاخ و برگ ظاهر می شود.
- کپک پودری به پوشش شاخ و برگ با شکوفه سفید کمک می کند ، که یادآور محلول آهک است ، با گذشت زمان ، برگها زرد می شوند و خراب می شوند.
برای مقابله با این بیماریها ، تمام قسمتهایی که آسیب دیده اند باید برداشته شوند ، و سپس بوته گل ساقه باید با داروهای قارچ کش ، به عنوان مثال ، توپاز ، سولفارید یا قارچ کش اسپری شود. برای جلوگیری از این بیماری ها ، مزارع این غلات نیز با Ferazim ، Kopfugo یا Desoral یورو درمان می شود.
شته ها ، کنه های عنکبوتی ، حشرات فلس دار و حشرات شپشک از آفات جدا شده اند. وجود حشرات مضر با تعلیق رشد گل گلی ، زرد شدن شاخ و برگ ، تشکیل تار عنکبوت نازک و پلاک چسبناک بر روی صفحات برگ مشخص می شود. توصیه می شود بلافاصله درمان را با حشره کش ها انجام دهید ، که در میان آنها Aktara ، Karbofos و Akterik متمایز هستند.
هنگام رشد گل گاو مشکلات زیر نیز وجود دارد:
- شاخ و برگ رنگ قرمز یا قهوه ای به خود گرفت ، شروع به خشک شدن کرد ، که نشان دهنده کمبود رطوبت ، مواد مغذی (پانسمان پیچیده) است.
- رنگ صفحات برگ کم رنگ شده است ، که نشان دهنده کمبود نور است.
- از دست دادن ظاهر تزئینی پرده به این دلیل است که هرس به موقع انجام نمی شود یا بوته بیش از حد رشد کرده است.
- پوسیدگی ریشه ها ، ساقه ها و شاخ و برگ باعث ایجاد بستر غرقاب یا رطوبت اضافی می شود.
نکات جالبی در مورد گیاه مریم گلی
این گیاه از قدیم برای شفا دهندگان عامی شناخته شده است ، زیرا حاوی مقدار زیادی مواد مفید است. با این حال ، پزشکی رسمی هنوز هیچ تحقیقی در این زمینه انجام نداده است.
توجه شده است که بزرگترین اسید اسکوربیک و رنگدانه زرد نارنجی (کاروتن) در انواع تیرسا وجود دارد که در مناطق کوهستانی رشد می کند ، جایی که ارتفاع مطلق از سطح دریا بیش از 3000 متر است. اجزای مفید زیر نیز در آنها و در گونه های دیگر:
- کومارین ، که باعث گشاد شدن عروق ، از بین بردن تومورها می شود و دارای خواص ضد اسپاسم است.
- ساپونین ها ، با اثرات ادرارآور ، دیافورتیک ، و همچنین کلرتیک و خلط آور مشخص می شوند و همچنین فشار خون را کاهش می دهند.
- گلیکوزیدهای تلخ ، که به حذف آب معده از روده و افزایش اشتها کمک می کند ، زیرا پرستالیز معده با سرعت بیشتری شروع به کار می کند و بنابراین غذا می تواند سریعتر توسط بدن جذب شود.
- تانن ها ، که می توانند به توقف خونریزی ، کاهش التهاب و قابض و باکتری کش کمک کنند.
همچنین می توان به وجود نشاسته (دادن انرژی) ، رزین ها (ترویج بهبود زخم) ، لثه (برای عملکرد خوب دستگاه گوارش) ، نمک های معدنی (برای بهبود متابولیسم در بدن) ، اسانس اشاره کرد.
از آنجایی که گیاه مریم حاوی مقدار زیادی از مواد مفید است ، از جمله خواص ضد باکتری ، ضد اسپاسم ، خلط آور و ضد التهابی ، ممکن است بیهوشی و عمل نرم کننده وجود داشته باشد. از این گیاه برای تقویت عمومی بدن ، دفع صفرا از بدن استفاده می شود ، همچنین یک اثر ادرارآور و دیافورتیک وجود دارد. گیاه Tyrsa برای یبوست ، نفخ و عادی سازی عملکرد روده توصیه می شود.
این گیاه با توانایی عادی سازی فرآیندهای متابولیک ، تصفیه خون ، حذف کلسترول بد و اجزای مضر از بدن مشخص می شود. اگر بیمار از سرماخوردگی مانند برونشیت یا ذات الریه رنج می برد ، یا از اختلال در سیستم گوارشی رنج می برد ، به عنوان مثال ، در آلمان ، پزشکان جوشانده های گل گلی تهیه می کردند و این بیماری ها را درمان می کردند.
جالب است که تا زمانی که آنتی بیوتیک ها اختراع نشدند ، پزشکان zemstvo برای درمان سفلیس از گل گاو استفاده می کردند. با توجه به اینکه کومارین در شاخ و برگ وجود دارد ، بیماریهای پوستی مانند درماتیت ، پسوریازیس و اگزما تحت تأثیر آن قرار می گیرند ، می توان لیکن و لوپوس اریتماتوز را درمان کرد
هنگام استفاده از ریزوم ، می توانید جوشانده یا چای تهیه کنید و از چنین دارویی برای نقرس و فرآیندهای التهابی مفاصل استفاده کنید. روغن جوش ، که از مصر یا مراکش به ما می رسد ، معمولاً به کرم ها و محصولات دپیلیشن اضافه می شود.
موارد منع مصرف برای استفاده از وجوه بر اساس بخش هایی از گل سنین ، سن کودکان (تا 14 سال) ، دوره بارداری ، شیردهی است. این اتفاق می افتد که چنین داروهایی باعث بروز واکنش های آلرژیک می شوند ؛ آنها نباید برای اسهال ، بیماریهای کلیه و مثانه استفاده شوند.
شرح گونه های سنجد
از آنجا که تعداد انواع تیرسا بسیار زیاد است ، می توانیم بر مشهورترین آنها تمرکز کنیم:
کرم آب (Carex aquatilis)
تحت نام رخ می دهد کج آب … این می تواند نه تنها کرانه های شریان رودخانه را برای رشد خود انتخاب کند ، بلکه درست در آب رشد می کند. ریزوم خزنده ، پوشیده از موهای قهوه ای کوتاه. گاهی برجستگی هایی ایجاد می شود. ساقه ها دارای خطوط زاویه دار حاد یا مثلثی هستند. ارتفاع آنها 50-150 سانتیمتر است. ساقه ها با غلافهای برگدار رنگ قرمز مایل به قرمز یا قهوه ای مایل به قرمز احاطه شده اند. شاخ و برگ دارای رنگ مایل به خاکستری ، سبز مایل به زرد یا سبز است. عرض برگها 3-5 سانتی متر اندازه گیری می شود. آنها با خطوط مسطح مشخص می شوند ، ممکن است شیار داشته باشند یا پیچ خورده باشند. سطح شاخ و برگ با زبری قوی سخت است. طول برگها می تواند برابر اندازه ساقه ها یا کمی کوتاهتر از آن باشد. طول گل آذین 7 تا 30 سانتی متر است که با سنبلچه هایی با رنگ قهوه ای روشن یا بنفش-سیاه نشان داده می شود. شکل آنها به شکل دوک ، استوانه یا خطی-نیزه ای است. در بهار شکوفا می شود و میوه ها در طول ماه مه-آگوست ظاهر می شوند.
نژاد سنج (Carex acrifolia)
همچنین می تواند تحت نام ها رخ دهد Carex stenophylla ، Carex incurvea. رشد علفی چند ساله ، ساقه های پایه با ضخیم شدن مشخص می شوند ، خطوط آنها مثلثی است ، در بالا سطح ناهموار است. طول 8-25 سانتیمتر است. در قسمت ریشه ، آنها را غلافهای برگدار قهوه ای روشن احاطه کرده اند. برگها در سایه سبز مایل به سبز رنگ آمیزی شده اند ، با طرح کلی صاف ، زبری کمی دارند.عرض به 2-3 میلی متر می رسد. آنها مستقیماً رشد می کنند ، طول آنها کوتاه شده و مخروطی سریع دارند.
تعداد زیادی سنبلچه در هنگام گلدهی از گلهای نر و ماده تشکیل شده است. گل آذین ، که توسط سنبلچه شکل می گیرد ، با فشردگی و شکل بیضی شکل بیضی شکل متمایز می شود. طول آن 2 سانتی متر و عرض حدود 7-10 میلی متر است. فلس های پوشیده به رنگ تخم مرغی ، نوک تیز و قهوه ای رنگ هستند. آنها یک فیلم در امتداد لبه دارند. یک جفت کلاله در گل ایجاد می شود. کیسه های رسیده به طول 3-4 میلی متر می رسند. طرح کلی آنها بیضی شکل کشیده است. طرف محدب با رگه های نامشخص تزئین شده است که به تدریج به یک دهانه بلند همگرا می شوند.
سنج سفید (Carex alba)
یک گیاه چند ساله با رنگ زرد کاهی است. ریزوم دراز است ، و شاخه های نازک در امتداد کناره ها پخش می شوند. ترتیب ساقه ها و برگها روی ریزوم به صورت ردیفی است. ساقه ها با سطح صاف ، راست و نازک رشد می کنند ، ارتفاع می تواند 15-30 سانتی متر باشد. عرض تیغه های برگ از 1 میلی متر تجاوز نمی کند. طرح آنها صاف یا تا شده در امتداد ورق است. سطح شاخ و برگ می تواند عملا بنایی یا دارای موهای پراکنده باشد. طول آن کوتاهتر از ساقه است.
هنگام گلدهی ، سنبلچه ها برای زنان و مردان ظاهر می شود. طول سنبلچه ها (که فقط 1-3 قطعه از آنها تشکیل شده است) با گلهای زن 6-10 میلی متر است ، در حالی که آنها شامل 3-6 جوانه هستند ، خطوط چنین سنبله هایی خطی هستند ، طول آنها به 6-10 میلی متر می رسد. سنبلچه با گلهای نر 8-15 میلی متر طول دارد. آنها می توانند 1-2 جفت را روی یک بوته تشکیل دهند ، با خطوط خطی نیزه ای. کیسه ، که پس از گرده افشانی بالغ می شود ، بیش از 3 ، 5-6 میلی متر طول ندارد. شکل آن به شکل بیضی یا بیضوی است. رنگ آنها زرد مایل به کاه است که به تدریج قهوه ای می شود.
مقاله مرتبط: پرورش علف پنبه در زمین باز
ویدئویی در مورد رشد گل گاو:
