علائم کلی گیاه ، نکاتی برای رشد ، توصیه هایی برای انتخاب بستر و کاشت مجدد ، مشکلات رشد و راه حل آنها ، انواع ارکیده. Phalaenopsis در زبان لاتین به نام Phalenopsis به نظر می رسد و متعلق به خانواده بزرگ و زیبای ارکیده یا ارکیده (Orchidaceae) است. این خانواده بسیار قدیمی است و در دورانی به 145 میلیون سال پیش ظاهر شد. اساساً همه گیاهان موجود در آن تک لپه هستند. Phalaenopsis اغلب به صورت اپیفیتیک (گیاهی که روی شاخه ها یا تنه درختان رشد می کند) یا لیتوفیتیک (روی سطوح صخره ای رشد می کند) رشد می کند. سرزمین زیستگاه واقعی آن در این سیاره مناطق جنوبی و شرقی آسیا ، فیلیپین و مناطق شمال شرقی قاره استرالیا تلقی می شود. او بیشتر از همه ترجیح می دهد در جنگل های واقع در دشت ها یا مناطق کوهستانی مستقر شود ، جایی که آب و هوای گرمسیری مرطوب و گرم غالب است.
این ارکیده نام خود را مدیون گیاه شناس هلندی کارل لودویگ بلوم است که در قرن های 18 تا 19 زندگی می کرد. این او بود که در یکی از جزایر مجمع الجزایر در مالزی یک گل با شکوه رنگارنگ کشف کرد ، بدون در نظر گرفتن آبشار گلهای phalaenopsis برای دسته ای از پروانه ها از راه دور ، هنگامی که سرانجام به گیاه رسید ، بسیار شگفت زده شد. بنابراین ، ارکیده دارای نامی است که از ترکیب دو کلمه یونانی "پروانه" شکل گرفته است ، که شبیه "phalaina" و شباهت - "opsis" است. بنابراین ، مردم اغلب آن را "ارکیده پروانه" یا "ارکیده پروانه" می نامند.
این گلها بی تکلف ترین در بین کل خانواده رنگارنگ ارکیده ها هستند و ظاهراً به دلیل این ویژگی ها ، بسیار محبوب هستند. این جنس شامل نمایندگان بیش از 70 گونه ارکیده اپی فیتیک است. گلها مکانهایی را برای رشد انتخاب می کنند که در ارتفاع 200 تا 400 متری از سطح دریا قرار دارند. Phalaenopsis با بسیاری از ارکیده ها تفاوت دارد زیرا فاقد هر دو ریزوم (ریزوم) و pseudobulbs است. در این حالت ، گیاه فقط یک ساقه دارد که کاملاً عمودی به سمت بالا کشیده شده و فقط یک نقطه رشد دارد. این نوع رشد مانند یکپارچه (lat. monopodial) به نظر می رسد. در گیاهانی با این نوع رشد ، جوانه آپیکال در تمام طول عمر ارکیده حفظ می شود - این نشانگر این است که گیاه ساقه خود را بیشتر و بالاتر کشیده است ، هیچ رشد در عرض وجود ندارد. در ارتفاع ، ساقه می تواند به علائم 40 سانتی متر برسد.
در روند زندگی "پروانه شب" ، تخمگذار صفحات برگ در راس شاخه رخ می دهد. در همان مکان ، برگها در ترتیب بعدی قرار دارند و بین آنها - در زیر بغل ، ساقه های گلدار یا فرایندهای ریشه زیر بغل هوایی (جوی) سرچشمه می گیرد. با افزایش سن ، برگهای پایینی Phalaenopsis می میرند و باید برداشته شوند. و روی ساقه توسعه یک سیستم ریشه ارکیده جدید است. صفحات برگ در رزت برگ جمع آوری می شوند ، زیرا سرعت رشد ساقه بسیار پایین است.
برگهای این ارکیده گوشتی ، چرمی هستند ، گویی با چین و چروک پوشانده شده است. این همه به این دلیل است که ارکیده ذخایر رطوبت را در صفحات برگ خود جمع آوری می کند. این گیاه سالانه 1-2 برگ جوان دارد. آنها به تدریج از پایه (نقطه رشد) به بالا شکوفا می شوند. همچنین به تزئین گیاه کمک می کند حتی اگر گلها هنوز شکوفا نشده باشند. طول برگ را می توان به عنوان 5 سانتی متر یا تا متر اندازه گیری کرد - بستگی به نوع فالانوپسیس دارد. صفحات برگ دارای رنگ زمرد تیره و غلیظ هستند ، با این حال ، رنگ سفید مایل به سبز ، سبز روشن وجود دارد و تمام سطح برگ را می توان با لکه های قرمز مایل به قرمز ، بنفش ، قهوه ای یا تقریباً سفید ، ضربه یا خط تیره تزئین کرد.
گلهای Phalaenopsis افتخار واقعی او هستند. رنگ آنها می تواند از سفید برفی تا بنفش عمیق متغیر باشد که تقریباً سیاه به نظر می رسد. الگوها را می توان با رگه ها و رگه ها ، لکه دار و غیره مشاهده کرد. قطر گلها در دهانه نیز از نظر تنوع قابل توجه است ، گلهایی به قطر فقط 2 سانتی متر وجود دارد یا اندازه آنها به 12 سانتی متر می رسد. تعداد "پروانه های رنگی" روی پیکان گلدار بستگی مستقیم به میزان انشعاب دارد دمگل رخ داده یا وضعیت ارکیده چگونه است. از 3 تا 40 واحد وجود دارد ، اما بیش از 150 عدد از آنها وجود دارد برخی از گلها عطر و بوی ظریفی دارند.
توصیه هایی برای مراقبت از "ارکیده پروانه"
- روشنایی و مکان phalaenopsis مانند بیشتر انواع ارکیده ، این یکی نیز در شرایط روشنایی بسیار زیاد نیست. اما "ارکیده شب پره" در مکانی با اشعه های پراکنده خورشید که به برگهای آن آسیبی نمی رساند راحت تر خواهد بود - این می تواند پنجره ای از جهت شرقی یا غربی باشد. برخی از پرورش دهندگان یک گلدان با phalaenopsis در پشت اتاق نصب می کنند ، اما این بار لازم است برای افزایش طول ساعات روز به 12-15 ساعت در روز ، تنظیم نور اضافی با فیتولامپ های مخصوص انجام شود. با فرا رسیدن فصل زمستان ، روشنایی مصنوعی طولانی مدت نیز برای گیاه مفید است. اگر قسمتهای داخلی گل شروع به طولانی شدن و نازک شدن کرده و اندازه برگها کاهش یافته و رنگ پریده می شود ، این نشانه مطمئنی از روشنایی ناکافی است.
- دمای محتوا این گیاه ، به عنوان یک ساکن واقعی جنگل های مرطوب گرمسیری ، دمای هوا را حداقل 18 درجه دوست دارد ، بنابراین در دوره بهار و تابستان در خانه ، شما باید دماسنج را در فاصله 20-24 و با رسیدن پاییز حفظ کنید. و تا بهار ، مطلوب نیست کمتر از 20 باشد.
- دوره خفته برای phalaenopsis دوره خواب برای این گیاهان به عنوان مثال برای Cattels تلفظ نمی شود ، زیرا مناطقی که "ارکیده پروانه" در آنها در محیط طبیعی رشد می کند دارای آب و هوای یکنواخت تری هستند. در این گل ، دوره استراحت بستگی به وضعیت کلی گیاه دارد و پس از پایان روند طولانی گلدهی آغاز می شود. چنین دوره ای به شرایط محیطی بستگی ندارد ، دمای محتوا 16 درجه است.
- رطوبت هوا برای phalaenopsis باید زیاد باشد ، غبارپاشی صفحات برگ اغلب مورد نیاز است ، اما این باید با دقت انجام شود تا آب در خروجی برگ نریزد. اگر این اتفاق بیفتد ، لازم است بلافاصله خیس شوید ، در غیر این صورت رطوبت می تواند منجر به پوسیدگی گیاه شود. لازم است فقط با آب عاری از ناخالصی ها و نمک های آهک اسپری کنید ، در غیر این صورت یک لکه سفید و بی حس زیبا روی برگ ها ظاهر می شود. گیاه سطح رطوبت را با کمک نوک شاخه های ریشه نشان می دهد - اگر رنگ سبز آبدار داشته باشند و اندازه آن طولانی باشد - همه چیز با رطوبت مرتب است.
- آبیاری رطوبت با آب نرم در دمای اتاق اتفاق می افتد ، که در آن ناخالصی ها و نمک های مضر وجود ندارد. برای این کار ، آب مقطر ، باران یا برف گرفته می شود. در حالی که ارکیده در حال رشد و شکوفایی است ، بستر باید مرطوب باشد. با فرا رسیدن دوره استراحت ، آبیاری کاهش می یابد ، اما لازم نیست اجازه دهید بستر خشک شود. نوک ریشه ها (رنگ سبز آنها) نشان می دهد که گیاه شروع به رشد کرده است ، در غیر این صورت آنها یک رنگ قهوه ای-قرمز مایل به سبز دارند. اغلب این ارکیده با غوطه ور شدن در یک ظرف آب ، حدود نیمی از گلدان ، آبیاری می شود تا خاک به خوبی از رطوبت اشباع شود.
- کود برای Phalaenopsis. به محض ورود گل به مرحله فعال شدن رشد ، لازم است هر 20-25 روز یکبار با محلول کودهای معدنی پیچیده برای ارکیده ها تغذیه شود. این ضروری است زیرا در مخلوط ها دوز به خوبی محاسبه می شود ، که ریشه ها را نمی سوزاند. مهمترین چیز برای "ارکیده پروانه" این است که دوره رشد آن لزوماً در ماههای بهار و تابستان سقوط نمی کند.
- پیوند و انتخاب بستر. تعویض گلدان و بستر برای phalaenopsis فقط در صورت لزوم مورد نیاز است.سیگنال می تواند کند شدن رشد ارکیده باشد ، به این معنی که ظرفیت کوچک شده است. پیوند با دقت زیادی انجام می شود تا به ریشه های "جوی" آسیبی وارد نشود. گلدان قدیمی باید بریده شود و سیستم ریشه بدون از بین بردن بستر برداشته شود. ظرفیت فقط کمی بیشتر از ظرفیت قبلی گرفته شده است. توصیه می شود گلدان های پلاستیکی شفاف را برای پیوند انتخاب کنید ، زیرا سیستم ریشه ارکیده حاوی سلول های کلروفیل است و آنها در فتوسنتز نقش دارند ، بنابراین ریشه ها و همچنین قسمت هوایی به روشنایی نیاز دارند.
خاک خشن و شل گرفته می شود ، بهتر است خاک مخصوص ارکیده ها را خریداری کنید. همچنین می توانید تکه های مفصلی از پوست کاج ، ریشه سرخس ، خزه اسفناجم خرد شده و تکه های زغال را با هم مخلوط کنید.
نکات مربوط به پرورش خود برای فالانوپسیس
بیشتر اوقات ، برای به دست آوردن یک ارکیده زیبا جدید ، از روش رویشی استفاده می کنند - کاشت شاخه های جانبی. به آنها "بچه" می گویند. این "رشد جوان" عمدتا از "جوانه های خفته" ایجاد می شود ، که روی ساقه یا پیکان گلدار قرار دارد. هنگامی که شاخه های ریشه روی این سازه ظاهر می شوند و شروع به رسیدن به 3 واحد 4 تا 5 سانتی متری می کنند ، باید با دقت از ارکیده مادر جدا شده و جداگانه کاشته شوند. بستر مورد استفاده قرار می گیرد که برای نمونه ارکیده بزرگسال نیز مناسب است.
مشکلات رشد فالانوپسیس
هنگامی که شرایط نگهداری در خانه نقض می شود ، یعنی شاخص های رطوبت هوا کاهش می یابد ، گیاه می تواند تحت تأثیر کنه های عنکبوت ، شته ها ، تریپس ها ، شپشک ها یا غلاف قرار گیرد.
در حالت اول ، صفحات برگ دارای سوراخ های کوچکی هستند ، گویی با سنجاق استفاده می شود ، برگها زرد می شوند و تغییر شکل می دهند و یک تار عنکبوت شفاف نازک شروع به پوشاندن آنها و ساقه می کند.
شته ها با خزنده های کوچک سبز یا سیاه ظاهر می شوند که می توانند تمام برگها ، ساقه و ساقه را پر کنند.
تریپس ، مانند کنه عنکبوت ، که آب میوه را می مکد ، برگها را با پروبوسک خود در امتداد لبه سوراخ می کند ، که از آن صفحه تغییر شکل می یابد ، و خود برگ زرد می شود.
اگر یک قارچ خوراکی تحت تأثیر قرار گیرد ، کل گیاه شروع به پوشاندن یک پلاک می کند ، که بسیار یادآور تکه های پشم پنبه است.
در صورت آلوده شدن به پوسته ، می توان آن را از پشت برگ مشاهده کرد - نقاط کوچک مایل به قهوه ای ، پوشش چسبناک قندی که تمام قسمتهای گل را پوشانده است. اگر اقدامات موقتی برای از بین بردن حشره انجام نشود ، می تواند ظاهر یک بیماری قارچی دوده را تحریک کند.
می توانید از روشهای مردمی کم مصرف برای سمپاشی یا پاک کردن برگها - روغن ، صابون یا محلول الکل استفاده کنید. با این حال ، این مخلوط ها همیشه نتایج مثبت و دراز مدت نمی دهند. سپس انجام درمان حشره کش ضروری خواهد بود. اگر درجه حرارت کاهش یابد و سطح رطوبت به اندازه کافی بالا باشد ، در نتیجه ، ریشه ها و برگهای phalaenopsis شروع به پوسیدگی می کنند. در این مورد ، برای حل مشکل ، لازم است تمام قسمت های آسیب دیده ارکیده را بردارید ، گیاه باقی مانده را با قارچ کش درمان کنید و آن را به یک بستر جدید پیوند دهید ، و سپس رژیم آبیاری را یکنواخت کنید.
گونه Phalaenopsis
- Phalaenopsis دلپذیر (Phalenopsis amabilis). ارکیده ای که مانند اپی فیت رشد می کند و اندازه متوسطی دارد. صفحات برگ بیضی بیضی ، گوشتی و چرمی است که به طول نیم متر و عرض 10 سانتی متر می رسد.در رنگ زمرد تیره رنگ آمیزی شده است. ساقه گلدار می تواند 40-70 سانتی متر ارتفاع داشته باشد و بسیار شاخه ای باشد. تعداد گلهای روی آن به 15-20 واحد می رسد ، آنها بسیار بزرگ هستند ، قطر آنها می تواند به 10 سانتیمتر برسد. افشاء سازگار ، موج دار است. آنها برای مدت زمان طولانی روی دمگل نگه می دارند. سایه اصلی گلها سفید برفی است ، لب به رنگهای قرمز یا زرد روشن رنگ آمیزی شده است. آنها می توانند رایحه ای لطیف داشته باشند.
- Phalaenopsis Schiller (Phalenopsis Chilleriana). ساقه این نماینده ارکیده کوتاه است و رشد آن یکپارچه است. دوست دارد روی تنه یا شاخه درختان بنشیند. اندازه گیاه بزرگ است. برگهای گوشتی ، چین و چروک ها را پوشش می دهند ، طول آنها به 25 سانتی متر می رسد.رنگ آنها متنوع است - سطح بالای برگ دارای رنگ خاکستری نقره ای با لکه سبز تیره است که در نوارهایی که از روی صفحه عبور می کنند ادغام می شود. قسمت پشتی ته رنگ مایل به قرمز دارد. با یک شاخه بسیار شاخه ای که ارتفاع آن به 90 سانتی متر می رسد ، متمایز می شود. تعداد گل ها بسیار زیاد است - می تواند تا 170 واحد باشد. گل در سایه های صورتی رنگ شده است ، اندازه آن 9 سانتی متر قطر است. ارکیده عطر ظریفی دارد.
- Phalaenopsis Stuart (Phalenopsis Stuartiana). وطن این گل جزیره ماندانائو است که بخشی از مجمع الجزایر فیلیپین است. این تنوع شبیه به نوع قبلی است. تنها تفاوت در الگوگیری روی صفحات برگ است. شاخه های شاخک ، گلها متوسط هستند. آنها به رنگ سفید برفی رنگ آمیزی شده اند ، دارای یک نقطه بنفش هستند و لب پایینی ، زرد روشن با طلا ، همچنین با یک الگوی لکه هایی از رنگ قرمز مایل به قرمز پوشیده شده است. روند گلدهی از فوریه تا پایان مارس ادامه دارد.
- Phalaenopsis Lueddemanniana (Phalenopsis Lueddemanniana). ارکیده با اندازه جمع و جور. صفحات برگ به شکل بیضی کشیده است. اندازه 25 سانتی متر طول و عرض 8-10 سانتی متر رنگ آنها ظریف ، سبز روشن است. ساقه های گلدار طولانی نیستند ، تعداد گلهای روی آنها از 5 تا 7 واحد متغیر است. قطر آنها به 5 سانتی متر می رسد رنگ گلبرگ ها صورتی مایل به بنفش است. به سمت مرکز جوانه ، سایه روشن تر و غنی تر می شود. رنگ لب به رنگ سفید با لکه قرمز یا زرد است. گلها عطر بسیار مطبوعی دارند.
- غول Phalaenopsis (Phalenopsis gigantea). بزرگترین ارکیده در نوع خود. ساقه آنقدر کوتاه است که به دلیل پخش شدن تیغه های برگ قابل مشاهده نیست. سطح برگها چرمی ، براق است ، آنها به زیبایی از پایه آویزان می شوند. با طول یک متر ، عرض آنها 40 سانتی متر است. ساقه گل ، همچنین خم می شود ، به پایین آویزان می شود و به طول 40 سانتی متر می رسد. از 10 تا 30 گل روی آن رشد می کند. گلبرگهای جوانه ها هنگام باز شدن گوشتی هستند ، گل می تواند به قطر 4-7 سانتی متر برسد شکل گلبرگها گرد است ، عطر شبیه میوه های مرکبات است. گلها به رنگهای شیری ، سبز-زرد یا زرد روشن رنگ آمیزی می شوند ، روی آنها لکه ها یا رگه های قهوه ای مایل به قرمز ظاهر می شود.
- Phalaenopsis صورتی (Phalenopsis rosea). این گونه ارکیده همچنین دارای یک نوع رشد یکپارچه است و به اندازه های مینیاتوری می رسد. صفحات برگ با خطوط بیضی بیضی شکل ، به طول 15-20 سانتی متر و عرض 7-8 سانتی متر متمایز می شوند. آنها با سایه های زمرد تیره غنی رنگ آمیزی شده اند. ساقه گلدار فقط تا 20 سانتیمتر رشد می کند و نسبتاً خمیده و قرمز تیره است. دارای حداکثر 10 تا 15 رنگ می باشد. گلها دارای رنگ صورتی مایل به سفید با لب کوچکی هستند که به سه لوب تقسیم شده اند - آنهایی که در طرفین قرار دارند ، به سمت جلو هدایت شده و با رنگ صورتی تیره می شوند. با این حال ، در وسط ، این لوب ها در قاعده مایل به سفید هستند و دارای سه نوار قرمز تیره ، کوتاه کوتاه هستند. تیغه در مرکز شبیه لوزی است و دارای رنگ صورتی روشن و غنی است ، که ته قهوه ای به آن مخلوط شده است ، بهتر است در پایه دیده شود.
- فالانوپسیس سندرز (Phalenopsis Sanderiana). این گونه ارکیده بسیار نادر است. یک الگوی متنوع روی صفحات برگ سبز ظاهر می شود. ساقه های گلدار به اندازه کافی بلند هستند و به زمین افتاده اند. رنگ گلها می تواند بسیار متنوع باشد. قطر آنها معمولاً 5-7 سانتی متر اندازه گیری می شود.
- اسب Phalaenopsis (Phalenopsis equestris). گیاهی با صفحات برگ دار به رنگ سبز تیره. Peduncle - رنگ بنفش قرمز. در روند رشد دائماً طول می کشد و با گذشت زمان ، گلهای جدید با اندازه کوچک روی آن ظاهر می شود که به رنگهای صورتی روشن ظریف رنگ آمیزی شده اند. قطر گلها فقط 3 سانتی متر است. نحوه مراقبت از phalaenopsis در خانه ، اینجا را ببینید:
