شرح گیاه بادرنجبویه ، مشاوره در مورد کاشت و پرورش نعناع زنبورعسل در باغ ها ، قوانین پرورش ، مبارزه با بیماری ها و آفات در حال ظهور ، یادداشت ها و کاربردهای جالب ، انواع و اقسام.
ملیسا (ملیسا) توسط گیاه شناسان به خانواده نسبتاً وسیع Lamiaceae یا همانطور که به آن Labiatae نیز گفته می شود نسبت داده می شود. این خانواده شامل حدود 250 جنس است که به نوبه خود شامل حدود 7 ، 9 هزار گونه از نمایندگان گیاهان است. با این حال ، جنس بادرنجبویه تنها پنج گونه را ترکیب کرده است. منطقه بومی توزیع طبیعی این گیاهان در قلمروهای شمالی قاره آفریقا ، سرزمین های اروپایی (به ویژه سواحل کریمه) و مناطق آسیای مرکزی و تحتانی است. معروف ترین نوع بادرنجبویه (Melissa officinalis).
| نام خانوادگی | بره یا لیپو |
| دوره رشد | چند ساله |
| فرم پوشش گیاهی | علفی |
| روش پرورش | بذری و رویشی |
| دوره فرود | به محض گذراندن یخبندان بازگشت |
| قوانین فرود | فاصله بین نهال ها 20-40 سانتی متر است |
| آماده سازی | شل و دارای کود خوب ، مغذی ، بهترین خاک شنی یا لومی |
| مقادیر اسیدیته خاک ، pH | 6 ، 5-7 - خنثی یا 5-6 - کمی اسیدی |
| درجه روشنایی | منطقه باز و روشن |
| پارامترهای رطوبت | مقاوم به خشکی |
| قوانین مراقبت ویژه | ترس از مجاورت آبهای زیرزمینی |
| مقادیر ارتفاع | تا 1.2 متر |
| گل آذین یا نوع گل | چتر کاذب یا گرداب |
| رنگ گل | مایل به آبی یا سفید ، اما نمونه هایی با بنفش روشن ، بنفش ، صورتی یا زرد وجود دارد |
| دوره گلدهی | تمام تابستان |
| زمان تزئین | بهار تابستان |
| کاربرد در طراحی منظر | تزئین مرزها و مسیرهای باغ ، رشد در ظروف باغ ، روی تخت های دارویی |
| منطقه USDA | 4–8 |
ریشه نام این جنس در کلمه یونانی مشابه "ملیسا" است که به معنی "زنبور عسل" است. این به این دلیل است که این گیاه به دلیل داشتن شهد زیاد ، زنبورها را بسیار دوست دارد و یکی از گیاهان بی نظیر عسل است. از اینجا نام دیگری برای گیاه آمد - نعنا زنبور. در زبان یونانی اصطلاح "Melissophyllon" وجود دارد که شامل کلماتی مانند "ملیسا" و "فیلون" است که به معنای واقعی کلمه به عنوان "برگ زنبور" ترجمه می شود. در میان مردم ، می توانید بشنوید که چگونه بادرنجبویه عسل و ملکه زنبور ، ازدحام و زنبورعسل نامیده می شود. این گیاه به دلیل عطر خاص خود که شبیه لیمو است در باغ به خوبی شناخته می شود ، به همین دلیل به آن نعناع لیمو می گفتند.
همه انواع بادرنجبویه با گیاهان چند ساله با شکل علفی رشد نشان داده می شود. همه آنها دارای ریزوم بسیار شاخه ای هستند. ساقه ها همچنین دارای شاخه های قوی و خطوط چهار گوش هستند. ارتفاع ساقه ها از 120 سانتی متر تجاوز نمی کند. برگهای نعناع زنبور عسل از نظر اندازه بزرگ هستند ، آنها بر خلاف ترتیب روی ساقه ها رشد می کنند. یک دندانه کرنات در امتداد لبه صفحه برگ وجود دارد ؛ کل سطح دارای بلوغ است. این شاخ و برگ است که منبع بوی لیمو است.
هنگام گلدهی ، روی ساقه های بادرنجبویه ، جوانه ها شکوفا می شوند ، که از آنها گل آذین جمع آوری می شود ، به شکل چترهای کاذب یا گرداب. گل آذین عمدتا در قسمت فوقانی شاخه ها شکل می گیرد و از زیر بغل برگ جغد سرچشمه می گیرد. رنگ گلبرگها در گلها مایل به آبی یا سفید است ، اما نمونه هایی با رنگ بنفش روشن ، بنفش ، صورتی یا زرد وجود دارد.در داخل تاجی دو جفت پرچم و یک مسی با تخمدان فوقانی با چهار قسمت و یک ستون کشیده وجود دارد.
پس از گرده افشانی زنبورها در پاییز ، میوه های نسبتاً بزرگ شامل دو جفت آجیل روی سلول ملکه می رسد. شکل مهره ها تخم مرغی ، رنگ آن سیاه ، سطح آن براق است. اگر در مورد جرم صحبت کنیم ، وزن هزار دانه به طور متوسط 0.62 گرم است. جوانه زنی بذر 2-3 سال از بین نمی رود.
این گیاه کاملاً بی تکلف است و اگر تمایل به رشد گیاه معطر و تند با عطر منحصر به فرد در یک طرح شخصی وجود دارد ، توصیه می شود قوانین ارائه شده در زیر را نقض نکنید.
نکاتی برای کاشت و پرورش بادرنجبویه در باغ
- محل فرود نعناع زنبور عسل باید خوب روشن باشد. با این حال ، اگر منطقه در حال رشد گرم باشد ، سایه جزئی بهترین انتخاب خواهد بود. در منطقه ای که گیاه مادر رشد می کند ، رطوبت ناشی از باران و یخ زدگی نباید متوقف شود ، همچنین مطلوب است که آبهای زیرزمینی از دورتر عبور کنند. در سایه قوی ، زیر تاج درختان ، بوته ها رشد می کنند ، اما عطر شاخ و برگ به طور قابل توجهی کاهش می یابد. و شکوه بوته های نعناع لیمو آسیب خواهد دید.
- خاک برای بادرنجبویه توصیه می شود بارور و با زهکشی بالا ، به طوری که رطوبت و هوا به راحتی به سیستم ریشه جریان یابد. واکنش اسیدی بستر ترجیح داده می شود که خنثی (pH 6 ، 5-7) یا کمی اسیدی (pH 5-6) باشد. قبل از کاشت ، خاک با مقدار کمی هوموس و خاکستر چوب طعم دار می شود. بهتر است آماده سازی قبل از کاشت در پاییز انجام شود. خاک به عمق 20 سانتی متر حفر شده است ، ریشه گیاهان و بقایای آنها انتخاب شده است ، و همچنین می توانید چند کود معدنی کامل به بستر (به عنوان مثال ، کمیرو) اضافه کنید. اگر خاک سنگین و رسی است ، یا اگر کاشت در یک منطقه جلگه ای انجام می شود ، ماسه رودخانه به خاک اضافه می شود تا سبک تر شود. بهترین انتخاب خاک لومی شنی یا خاک لومی است.
- کاشت بادرنجبویه. در بهار ، هنگامی که خاک به اندازه کافی گرم می شود ، منطقه ای که برای نعناع لیمو انتخاب شده است ، شل شدن بستر و وجین آن از علف های هرز است. اگر چندین گیاه کاشته شود ، فاصله بین آنها در محدوده 20-40 سانتی متر حفظ می شود. گاهی اوقات پرورش دهندگان این پارامتر را برای زیبایی بیشتر کاشت ها به نیم متر می رسانند. هنگام کاشت در ردیف ، فاصله ردیف ها 45 سانتی متر است.
- آبیاری برای نعناع لیمو ، آنها با وجود مقاومت در برابر خشکسالی ، در دوره بهار و تابستان فراوان عمل می کنند. اگر از توده برگریز به عنوان چاشنی تند-معطر استفاده شود ، رطوبت خاک کاهش می یابد ، زیرا این امر بر افزایش عطر تأثیر می گذارد. آبیاری بهتر است هفته ای یکبار انجام شود. اگر آب زیرزمینی نزدیکی در محل وجود دارد ، توصیه می شود که بادرنجبویه در تخت های بلند کاشته شود یا در هنگام کاشت زهکشی ایجاد شود.
- کودها برای زنبور عسل ، توصیه می شود از ابتدای فعالیت رویشی یک بار در ماه استفاده کنید. بنابراین در مرحله اولیه ، می توانید از کود نیتروژن استفاده کنید ، اما در آینده ، به منظور جلوگیری از نیتروژن اضافی و احتمال بیماری ، از فسفر-پتاسیم استفاده می شود. می توانید از مواد آلی - کود یا هوموس ، اما با دقت زیاد استفاده کنید.
- هرس بادرنجبویه دو بار در طول فصل رشد انجام می شود. در همان زمان ، ساقه ها به گونه ای بریده می شوند که بیش از 10 سانتی متر باقی نماند. شما نمی توانید از از دست دادن گیاه بترسید ، زیرا نعناع زنبور عسل رشد مجدد سریع شاخه های جانبی را آغاز می کند. همچنین هرس مانعی برای رشد بوته خواهد بود.
- انتقال نعناع لیمو تنها پس از 5 تا 10 سال از زمان ریشه زایی در باغ مورد نیاز است ، در حالی که می توانید این روش را با تقسیم یک بوته رشد کرده ترکیب کنید.
- توصیه های کلی در مورد مراقبت. برای بادرنجبویه ، به طور منظم توصیه می شود خاک را پس از باران و آبیاری مالچ کنید.وجین علف های هرز نیز ضروری است ، اما در این حالت مالچ کردن خاک در کنار بوته های گیاه مادر با ذغال سنگ نارس یا کمپوست می تواند کمک کند. همچنین ، این لایه خاک را از خشک شدن سریع محافظت می کند.
- زمستان خواندن بادرنجبویه. اگر نعناع زنبور عسل در مناطقی از منطقه غیرسیاه زمین رشد می کند ، توصیه می شود برای فصل زمستان سرپناهی تهیه کنید ، بوته ها را با برگهای خشک افتاده بپاشید ، با شاخه های صنوبر یا مواد غیر بافته مانند رولپشتی بپوشانید. برخی از باغداران بوته های نعناع لیمو را برای زمستان به گلدان پیوند می زنند ، اما به دلیل اینکه گیاه فضا را دوست دارد ، در یک ظرف بسیار ضعیف رشد می کند.
- تهیه بادرنجبویه خام قبل از شروع جوانه زدن جوانه ها انجام می شود ، با این حال ، برخی از خوراکی ها ترجیح می دهند در طول دوره گلدهی ، توده برگریز گیاه مادر را ذخیره کنند. بهترین زمان برداشت اوایل تابستان (ژوئن) است ، زیرا شاخ و برگ عطر و طعم یکسانی دارد. هنگامی که روند گلدهی آغاز می شود ، توده سبز نعناع زنبور معطرتر می شود ، اما سفتی برگها افزایش می یابد. برش به گونه ای انجام می شود که بیش از 10 سانتی متر از ساقه از سطح خاک باقی نماند. روز عمل خشک و آفتابی است و برش بعد از ظهر انجام می شود. خشک شدن شاخ و برگ در سایه انجام می شود و درجه حرارت از 35 درجه تجاوز نمی کند. ساقه ها را دسته دسته می بندند و از سقف آویزان می کنند یا روی پارچه تمیز روی زمین می گذارند. وقتی برگ های بادرنجبویه خشک شوند به رنگ سبز غنی باقی می مانند. پس از خشک شدن توده سبز ، آن را در ظروف مهر و موم شده تا کرده و برای هدف مورد نظر خود استفاده می شود. برگ های بادرنجبویه را فریز نکنید ، زیرا خواص مفید آنها از بین می رود.
- استفاده از بادرنجبویه در طراحی منظر. این گیاه ، به ویژه با برگ های رنگارنگ ، در باغ گل به سبک مدیترانه ای عالی به نظر می رسد. نعناع لیمو را می توان در ظروف باغ و تخت گیاهان تند کشت کرد. بهترین همسایه های مشروب مادر پونه کوهی و نعناع ، ریحان و زوفا ، مرزنجوش و آویشن است. محصولات زراعی زیر زمینی نیز در کنار آنها ظاهر خوبی خواهند داشت.
همچنین نکات مربوط به کاشت و مراقبت از نعنا را در فضای باز مشاهده کنید.
قوانین پرورش بادرنجبویه
برای به دست آوردن بوته های جدید نعناع زنبور عسل ، توصیه می شود از هر دو روش بذر و تکثیر رویشی استفاده کنید. رویشی به خودی خود شامل ریشه زایی قلمه ها ، قلمه ها و تقسیم یک گیاه رشد می کند.
- انتشار بادرنجبویه با لایه بندی. در آغاز روزهای تابستان ، می توانید یک شاخه سالم و قوی را روی یک بوته انتخاب کرده و آن را به سطح زمین خم کنید. در این مرحله ، ساقه سنجاق شده و با مقدار کمی خاک پاشیده می شود. مراقبت از لایه بندی دقیق تر از مشروب مادر مادر خواهد بود. این به این دلیل است که برای ریشه زایی به آبیاری مکرر نیاز است. شاخه های ریشه به سرعت در برش ظاهر می شوند ، اما فقط در بهار آینده می توان آن را با دقت از بوته اصلی جدا کرد و به محل آماده شده جدیدی پیوند زد.
- تکثیر بادرنجبویه با تقسیم بوته. هنگامی که گیاه بیش از سه سال سن دارد ، اندازه آن بزرگ می شود و سپس می توانید تقسیم را شروع کنید. برای این عمل ، بهترین زمان اوایل بهار یا در موارد شدید وسط آن است ، زمانی که ساقه های جوان تازه در گیاه مادر شروع به رشد می کنند. می توانید تقسیم بندی را به آخرین هفته تابستان موکول کنید. بوته بادرنجبویه مادر را با یک چاقوی تیز به قسمتهای تقریبا مساوی برش می دهند. با این حال ، هر یک از آنها باید حداقل چهار ساقه با سیستم ریشه داشته باشند. پس از آن ، دلنکی ها در محلی که قبلاً تهیه شده کاشته شده و آبیاری می شوند.
- تکثیر بادرنجبویه از طریق قلمه زدن. در فصل بهار ، شما باید شاخه های نعناع لیمو را به طول حداقل 10 سانتی متر برش دهید. آنها در ظرفی با آب قرار می گیرند.پس از مدت کوتاهی ، شاخه های ریشه کوچک روی قلمه ها ایجاد می شود و سپس نهال ها در ظرفی با بستر ماسه و ذغال سنگ نارس کاشته می شوند. در بالای آنها می توانید یک شیشه شیشه ای یا یک بطری پلاستیکی با ته بریده قرار دهید. بهار بعدی ، هنگامی که تهدید یخبندان برطرف شد ، پیوند در خاک آماده شده در بستر گل انجام می شود.
- تکثیر بادرنجبویه توسط دانه ها. برای به دست آوردن نهال معمولی ، توصیه می شود نهال نعناع زنبور عسل را پرورش دهید. برای انجام این کار ، خاک سست و مغذی (به عنوان مثال ، نهال شنی یا خریداری شده) در جعبه های نهال ریخته می شود و می توان بذرها را در پایان فوریه یا اوایل مارس کاشت. عمق تاچ داون آنها نباید از 0.5 سانتی متر تجاوز کند ظرف در اتاقی با دمای حدود 20 درجه قرار می گیرد. از آنجا که جوانه زنی نیاز به رطوبت بالا دارد ، اما آبیاری مکرر می تواند بیماری های قارچی را تحریک کند ، جعبه های نهال را می توان با پلاستیک شفاف پوشاند. تنها پس از یک دوره دو هفته ای می توانید اولین شاخه ها را مشاهده کنید ، اما ورودی های دوستانه بعد از 20 روز خواهد بود. سپس سرپناه برداشته می شود و نهال ها نازک می شوند. نهال ها در مکانی با نور مناسب قرار می گیرند. برای اینکه جوانه های بادرنجبویه سریعتر جوانه بزنند ، سطح خوبی از نور مورد نیاز است ، بنابراین توصیه می شود در حالی که مدت زمان روشنایی روز هنوز کوتاه است ، روشنایی بیشتری انجام دهید. هنگامی که نهال ها رشد می کنند ، می توان آنها را در ظروف جداگانه با ترکیب یکسان خاک برای رشد فرو برد. برای این منظور ، ارائه شرایط گلخانه ای توصیه می شود.
پس از گذراندن یخبندان بازگشت (اواخر ماه مه یا اوایل ژوئن) ، می توان نهال ها را در محل دائمی باغ کاشت. فاصله بین گیاهان نعناع زنبور عسل در 20-40 سانتی متر حفظ می شود خاک باید با مقدار کمی هوموس و خاکستر چوب مخلوط شود.
می توانید بذرها را مستقیماً در زمین باز در پایان بهار بکارید ، اما سرعت جوانه زنی چنین محصولاتی کم خواهد بود. هنگامی که نهال ها ظاهر می شوند ، آنها نیز نازک می شوند تا قوی ترین نمونه ها را در فاصله حدود 35 سانتی متری باقی بگذارند. با این حال ، چنین زنبورهایی فقط سال آینده شکوفا می شوند.
نکات مربوط به پرورش نعناع را نیز بخوانید
مبارزه با بیماریهای در حال ظهور و آفات بادرنجبویه
با توجه به اینکه شاخ و برگ حاوی مقدار زیادی اسانس است ، نعناع زنبور اغلب مستعد ابتلا به آفات نیست و بیماریها در آن نادر است. اما اگر قوانین فناوری کشاورزی به طور مرتب نقض شود ، بادرنجبویه از مشکلات مصون نیست.
با سیل مداوم خاک ، مشروب مادر می تواند تحت تأثیر بیماریهای قارچی زیر قرار گیرد:
- فوزاریوم ، هنگامی که به دلیل سیل مداوم خاک ، پوسیدگی ریزوم رخ می دهد. درمان گیاهان با قارچ کش توصیه می شود.
- زنگ ، در دماهای پایین و پارامترهای رطوبت بالا ، بیش از حد نیتروژن در بستر ، کشت طولانی مدت در یک مکان آشکار می شود. قسمت پشتی برگها با ضخیم شدن رنگهای قهوه ای پوشیده شده است که بعداً رنگ قهوه ای تیره به خود می گیرد. تمام قسمتهای آسیب دیده برداشته می شوند و بوته ها با فوندازول اسپری می شوند.
- کپک پودری، که به آن نیز گفته می شود کتانی … در این بیماری ، پلاک روی شاخ و برگ شبیه محلول آهک یا تار عنکبوت سفید رنگ است. علائم معمولاً در نیمه دوم فصل رشد ظاهر می شوند. اگر اقدامات کنترلی انجام نشود ، پلاک با بدن میوه با اسپورهای سیاه رنگ جایگزین می شود. برای درمان ، سم پاشی با محلول گوگرد کلوئیدی در غلظت 1 انجام می شود ، و در پاییز لازم است محل را به عمق حداقل 20 سانتی متر حفر کنید. توصیه می شود کوددهی ازت را محدود کرده و فسفر را وارد کنید پتاسیم ، که مقاومت را افزایش می دهد.
- پژمرده شدن یا پژمردگی مهره ای ، که در آن 4-6 صفحه فوقانی برگ سیاه می شوند و پژمرده می شوند ، در حالی که گیاه می میرد.به منظور جلوگیری از بیماری ، توصیه می شود به تناوب محصول پایبند باشید و پس از برداشت محصول ، تمام بوته های آسیب دیده از بین می روند. در این مکان ، می توانید بادرنجبویه را تنها پس از 9 سال بکارید.
بیماریهای قارچی مشابهی که می توانند نه تنها بادرنجبویه ، بلکه نعناع را نیز تحت تأثیر قرار دهند عبارتند از: لکه برگ (سپتوریا) و رشد بیش از حد ریزوم (مایکوپلاسما).
مهم
اگر قرار است از بادرنجبویه به عنوان یک گیاه تند استفاده شود ، در صورت آسیب به بیماریها یا آفات ، فقط باید از روشهای عامیانه و غیر شیمیایی برای مبارزه استفاده کرد. در غیر این صورت ، نعناع لیمو سمی می شود.
به عنوان مثال ، در برابر کپک پودری ، می توانید از محلول های مبتنی بر خاکستر سودا و صابون ، پرمنگنات پتاسیم و جوشانده دم اسب استفاده کنید. مخلوطی از جوش شیرین ، یک شوینده ملایم ظرفشویی ، روغن نباتی و آسپرین ، حل شده در 3-4 لیتر آب به نسبت 1 قاشق غذاخوری ، در برابر زنگ زدگی کمک می کند. ل.: 1 قاشق غذاخوری ل.: 1 قاشق غذاخوری l.: 1 تن
آفات بادرنجبویه ، علیرغم مقدار زیاد اسانس ، می تواند کک نعناع ، سوسک برگ نعناع ، شته ها و برگبرها ، شپش ها و کنه های نعناع ، و همچنین پنتیک های چرکین باشد. واضح است که اگر استفاده از مشروب مادر کاملاً تزئینی باشد ، عوامل حشره کش مانند Aktara ، Fitoverm یا Karbofos نیز می توانند کمک کنند. اما اگر از شاخ و برگ و ساقه برای غذا استفاده می شود ، باید با روشهای مضر حشرات مبارزه کرد. در میان آنها ، سم پاشی با جوشانده سرلاندین (200 گرم شاخ و برگ خشک در 10 لیتر آب به مدت 24 ساعت اصرار می شود) ، شاخه های گیلاس پرنده یا تزریق روی سوزن های کاج ، که به مقدار مساوی با آب مصرف می شود.
نکات جالب در مورد بادرنجبویه و موارد استفاده از آن
یکی دیگر از کیمیاگران ، پزشکان و دانشمندان طبیعی اهل سوئیس پاراکلسوس (1493-1541) از این گیاه معطر به عنوان "شادی زندگی" یا "اکسیر زندگی" یاد کرد. این دانشمند معتقد بود که نعناع زنبور قادر است به بدن انسان نشاط ببخشد و از آن در برابر بیماری ها محافظت کند. و در سرزمین یونان ، گیاه مادر گیاهی محسوب می شد که الهه شکار ، دیانا را توصیف می کرد و خواص دارویی آن مدتهاست که توسط پزشکان شناخته شده است.
طبق نسخه دیگر ، جالب است که چنین گیاهی مانند نعناع به افتخار منتا ، محبوب خدا از پانتئون یونان باستان ، نامگذاری شده است ، اما به لطف پوره یونان باستان ملیسا ، حامی ، علف به عنوان بادرنجبویه نامیده شد. زنبورداری
بی دلیل نیست که نعناع زنبورعسل در زرادخانه غذاهای لذیذ است ، زیرا عطر آن ترکیبی از عطر مرکبات (به ویژه لیمو) و نعناع تند است. در عین حال ، رنگ خاصی از نت های عسلی وجود دارد که به سختی از طریق هر دو رایحه نسبتاً قوی قابل درک است. به همین دلیل است که از بادرنجبویه برای تعداد زیادی از شاهکارهای آشپزی استفاده می شود ، در حالی که لازم است بدون وجود ترشی ، که همیشه بسیاری از اعضای خانواده را همراهی می کند ، به یک نت مرکبات برسید. از شاخ و برگ زنبور عسل با معرفی آن به سوپ و سالاد ، مشروبات الکلی (به عنوان مثال لیکور) و چای استفاده می شود.
اتفاق می افتد که به بادرنجبویه "نعناع لیمو" می گویند ، اما در اینجا نکته اصلی این است که آن را با گونه ای مانند "نعناع" اشتباه نگیرید. این گیاه به دلیل تأثیرات آن بر سیستم قلبی مفید است ، برای بیماریهای قلبی عروقی و همچنین برای اختلالات سیستم عصبی و آتونی معده تجویز می شود. در عین حال ، آب بادرنجبویه می تواند اشتها را تحریک کرده و فعالیت دستگاه گوارش را بهبود بخشد.
روغن ضروری بادرنجبویه دارای سمیت کمی است ، همچنین توصیه می شود از آن برای تظاهرات روماتیسم ، افزایش ضربان قلب و درد در ناحیه قلب استفاده کنید. چنین دارویی به تنظیم چرخه قاعدگی و تسکین اعصاب خرد شده کمک می کند. این دارای اثر ضد اسپاسم و التیام زخم است ، به تقویت عضله قلب کمک می کند. برای بیماران مبتلا به سرگیجه ، از دست دادن انرژی و درد در دستگاه گوارش تجویز می شود.اگر به حمام ها روغن اضافه کنید ، چنین روش هایی به عادی سازی متابولیسم کمک می کند ، به درمان فورونکولوز و اشکال مختلف درماتیت و بثورات پوستی کمک می کند.
ملیسا به طور فعال در زیبایی شناسی استفاده می شود و نه تنها برای صاف کردن سطح پوست ، بلکه برای درمان طاسی نیز مورد استفاده قرار می گیرد ، زیرا می تواند به طور فعال بر فولیکول های مو تأثیر بگذارد. ممکن است ساقه هایی با شاخ و برگ را در جاروهای حمام از گونه های درختی مانند چوب کوهی و بلوط ، خاکستر کوهی و توس وارد کنید. اگر جاروها را از گزنه و بادرنجبویه ببافید و در حمام آویزان کنید ، عطر مقوی دلپذیری خواهید داشت.
گیاه مادر اغلب به عنوان یک گیاه عسل عالی رشد می کند.
انواع و اقسام بادرنجبویه
بادرنجبویه (Melissa officinalis)
- گیاه یک گونه گسترده است که به طور طبیعی در کشورهای مدیترانه ، در شمال قاره آفریقا و شرق آسیا یافت می شود. رنگ شاخ و برگ سبز مایل به سبز است و شکل آن شبیه قلب است. هنگام شکوفه دادن ، گلهای مایل به سفید ، زرد یا صورتی ظاهر می شود که از زیر بغل برگ سرچشمه می گیرد. مدت زمان گلدهی از اولین روزهای تابستان تا اوایل سپتامبر ادامه دارد. از آنجا که گلها مملو از شهد است ، تعداد زیادی زنبور عسل را به خود جذب می کند.
ریزوم چنین بوته ای با شاخه های قوی و ساقه می تواند در محدوده 45-100 سانتی متر متفاوت باشد ، اما گاهی اوقات این رقم به 125 سانتی متر می رسد. به دلیل مقدار زیاد اسانس ، شاخ و برگ عطر دلپذیر قوی را منتشر می کند که در آن نت های لیمو شنیده می شود ، که دلیل نام خاص آن بود. در عین حال ، اکثر روغنها توسط قسمت بالای ساقه ها و برگهای این قسمت حمل می شوند. طعم چمن تلخ و تند است.
انواع باغ زیر وجود دارد که نه تنها از نظر رنگ برگها بلکه از نظر مقاومت در زمستان ، قدرت عطر و ارتفاع ساقه ها و همچنین زمان باز شدن جوانه ها با یکدیگر تفاوت دارند.:
- متنوع (Variegata) یا برنده ، که در آن شاخ و برگ نه تنها با همان مقدار فیتونسید مشخص می شود ، بلکه به دلیل رنگ روشن آن می تواند به یک تزئین واقعی باغ گل تبدیل شود. روی شاخ و برگ رنگ سبز تیره ، الگویی از رنگ طلایی وجود دارد.
- طعم لیمو توصیه می شود از ساقه های خشک با شاخ و برگ استفاده کنید. گیاهی چند ساله که می تواند در یک مکان بدون تغییر مکان تا پنج سال رشد کند. شاخ و برگ دارای رنگ سبز تیره با شکوفه (به دلیل بلوغ) است ، بالا می آید. خطوط صفحه برگ بیضی شکل است. سطح شاخ و برگ صاف ، کدر و دارای موهای ریز ظریف است. ارتفاع شاخه ها از 0.6 متر تجاوز نمی کند. جرم بوته سبز در اولین فصل رشد حدود 120 گرم است. از سال دوم ، دوره جوانه زنی تا برش برای اولین بار تقریباً 40 روز خواهد بود. عطر بسیار شدید است.
- دوزی یا خواب آلود … این رقم با رسیدن زودرس متوسط مشخص می شود. یک گیاه چند ساله که نیازی به تغییر مکان خود برای پنج سال ندارد. ارتفاع بوته از 90 سانتی متر تجاوز نمی کند. صفحات برگ به صورت نیمه بلند رشد می کنند. سطح آنها نه تنها با بلوغ ، بلکه با وجود "چین و چروک" مشخص می شود. رنگ برگها سبز تیره است ، در امتداد لبه ناهموار است. هنگام شکوفایی ، جوانه هایی با گلبرگهای سفید باز می شوند. عطر لیمو ترش وجود دارد ، اما خشن بودن آن در ذائقه لیمو طعم ندارد. در سال دوم فصل رشد ، بیش از 1.5 ماه از ظاهر شدن شاخه ها تا اولین برش نمی گذرد.
- طلای جامد در رنگ زرد طلایی برگها و خطوط متراکم یک بوته متفاوت است. جوانه ها شکوفا می شوند ، گلبرگهای آنها در ابتدا مایل به سفید هستند ، اما در اواسط گلدهی رنگ بنفش کم رنگ به دست می آورند.
- مروارید با تشکیل گلاب نیمه بلند از شاخ و برگ مشخص می شود. ارتفاع گیاه 80-110 سانتی متر است. بوته می تواند تا 25-70 ساقه داشته باشد. شاخ و برگ بر روی آنها متوسط است ، با دمبرگهای کوتاه ، لبه آن دندانه دار است. سطح برگها صاف و دارای چین و چروکهای جزئی است.
- کوادریل شکل خروجی برگ بالا می رود ، صفحات برگ نیمه بسته قرار می گیرند. اندازه برگها متوسط ، رنگ سبز است. هنگام شکوفایی ، گلهای کوچکی با گلبرگهای یاس بنفش باز می شوند.
- تساریتسینکایا یک نوع دیررس است مشخصه آن ساقه های ایستاده است که می تواند به ارتفاع 50-80 سانتی متر برسد. اندازه برگها کوچک است ، خطوط آنها بیضی شکل است. رنگ شاخ و برگ از سبز غنی تا سبز کم رنگ متغیر است. بوی لیمو قوی از برگها وجود دارد. گل آذین سفید است.
ملیسا زرد (ملیسا فلاوا)
سرزمین های بومی در بوتان ، هند و نپال است. ساقه ها می توانند تا دو متر ارتفاع داشته باشند. در قسمت بالایی بلوغ وجود دارد ، در قاعده آنها کرکی است. صفحات برگ در طرح کلی تخم مرغی هستند. اندازه آن 5-7 سانتیمتر طول و 1-3.5 سانتیمتر عرض دارد. آنها بلوغ دارند ، قاعده گرد و مبهم گردیده و در راس تیز شدن وجود دارد. رنگ آبی گل بنفش ، به رنگ زنگ شکل است. کرولا زرد ، طول آن 1.1 سانتی متر است ، در قسمت بیرونی پشمالو است. گلدهی در دوره جولای-آگوست رخ می دهد.
همچنین نحوه رشد و تکثیر scutellaria در خانه را بخوانید
ویدئویی در مورد پرورش بادرنجبویه در باغ:
