عایق حرارتی پایه خانه با فوم پلی استایرن ، ویژگی های عایق ، مزایا و معایب آن ، فناوری کار. عایق بندی فونداسیون با فوم فرآیندی است که با هدف بهبود کیفیت گرمایش ساختمان انجام می شود. اگر زیرزمین زیر خانه وجود داشته باشد ، به ویژه صادق است. مطالب امروز ما در مورد نحوه انجام صحیح چنین عایق حرارتی است.
ویژگی های عایق حرارتی پایه ساختمان با پلاستیک فوم
بیش از 20 درصد از دست دادن گرما از طریق سقف فضای زیر زمین اتفاق می افتد. آنها توسط دیوارهای پایه عایق بندی شده به حداقل می رسند. علاوه بر این ، عایق حرارتی پایه خانه را از تغییر شکل هایی که در نتیجه یخ زدگی و ذوب چرخه ای خاکهای سنگین واقع در منطقه ساختمانی ظاهر می شود ، محافظت می کند.
مشکل سازترین آنها خاک رس و لوم است که رایج ترین انواع خاک در منطقه آب و هوایی ما هستند. مکانیسم تغییر شکل آنها بسیار ساده است.
با شروع یخبندان ، خاک مرطوب به تدریج یخ می زند ، آب موجود در آن ، به یخ تبدیل می شود ، گسترش می یابد و در نتیجه حجم خاک را افزایش می دهد. در نتیجه این فرایند ، نیروها و نیروهای آن بوجود می آیند و بر اساس کار می کنند. با شروع گرما ، خاک ذوب می شود ، رطوبت اضافی را از بین می برد و همراه با پایه ساختمان افت می کند ، که منجر به تغییر شکل ساختار زیرزمینی و ظاهر شدن ترک بر روی آن می شود. بنابراین ، عایق حرارتی قسمت مدفون خانه ، ساخته شده در خاک مستعد ایجاد سنگ ، ضروری می شود.
در بیشتر موارد ، نصب عایق روی فونداسیون در بالای لایه ضد آب انجام می شود. در عین حال ، عایق حرارتی به طور قابل اطمینان از غشای ضد آب در برابر آسیب های مکانیکی که ممکن است در هنگام پر شدن مجدد یا حرکات زمین رخ دهد ، محافظت می کند. اگر پایه فونداسیون در زیر عمق انجماد خاک قرار داشته باشد ، نیازی به عایق کاری آن نیست.
مطمئن ترین عایق زیرزمین با کف خارج است ، زیرا "نقطه شبنم" بدنام به سطح خارجی آن نزدیک می شود و از عایق بودن مواد عایق حرارتی در برابر خیس شدن محافظت می کند و در نتیجه خواص اولیه آن را حفظ می کند.
از مواد مختلفی می توان به عنوان عایق برای فونداسیون استفاده کرد: شیشه و پشم معدنی ، رس منبسط شده و غیره. اما عایق صلب به شکل اسلب ساخته شده از پلی استایرن م mostثرترین است. این به دلیل توانایی آن در حفظ ویژگی های خود در هر شرایط آب و هوایی است.
این ماده که 98 درصد از سلول های پر از هوا را شامل می شود ، به راحتی پردازش ، نصب و نسبتاً ارزان است. برای عایق سازی سازه های زیرزمینی ایده آل است ، زیرا در محیط مرطوب بسیار عالی عمل می کند و هدایت حرارتی پایینی دارد.
نصب صفحات فوم روی سطح خارجی فونداسیون در طول فصل گرم انجام می شود. اگرچه این ماده به خودی خود می تواند دماهای پایین را تحمل کند ، اما خواص چسب که تخته ها را ثابت می کند می تواند در سرما تغییر کند. علاوه بر این ، خشک شدن بستر در زمستان زمان بیشتری طول می کشد.
مزایا و معایب عایق حرارتی فونداسیون با فوم
چسباندن پایه با صفحات فوم یکی از رایج ترین روشهای عایق بندی است. این به دلیل ویژگی های فنی مواد است.
دارای هدایت حرارتی پایین ، عایق صوتی خوب و مقاومت در برابر رطوبت است. وزن کم فوم در هنگام نصب یا حمل و نقل آن هیچ مشکل خاصی ایجاد نمی کند. بنابراین ، عایق حرارتی پایه را می توان توسط خودتان انجام داد ، علاوه بر این ، مواد به راحتی با یک چاقوی معمولی پردازش می شوند و با اره دستی بریده می شوند.
عایق حرارتی ، متشکل از صفحات فوم ، بسیار بادوام است ، که با توجه به سختی کل فرایند گرم کردن فونداسیون ، عامل مهمی است. این ماده در برابر مقدار زیادی از ترکیبات شیمیایی موجود در خاک و جو مقاوم است.
با توجه به ساختار سلولی مواد ، که 98٪ از گرانول های پر از هوا تشکیل شده است ، عایق فوم نسبت به همان شاخص عایق زیرزمینی شناخته شده کمترین هدایت حرارتی را دارد.
استفاده از فوم به عنوان عایق برای پایه خانه بسیار مقرون به صرفه است. مواد خریداری شده در برابر هر دمای هوا مقاومت می کند و هنگامی که در معرض رطوبت خاک قرار می گیرد پایدار می ماند.
تنها عایق عایق بندی فونداسیون با فوم ، نیاز به اعمال لایه محافظ روی عایق حرارتی چسبانده شده است. این به دلیل مقاومت مکانیکی پایین مواد است.
فناوری عایق بندی فونداسیون با فوم
رعایت دقیق قوانین عایق حرارتی ساختار نگهدارنده خانه باعث می شود که ضمن کاهش منابع انرژی این فرایند ، بازده گرمایش آن افزایش یابد. دنباله کار برای گرم کردن پایه با صفحات فوم چند مرحله به مرحله است.
انتخاب و محاسبه مواد
فاکتور اساسی در انتخاب فوم کیفیت آن است. بنابراین ، ارزان ترین ماده با چگالی کمتر از 25 کیلوگرم در متر3 استفاده از آن برای عایق حرارتی فونداسیون توصیه نمی شود. یک فوم مناسب باید هدایت حرارتی پایینی داشته باشد ، بارهای فشاری خوبی از خاک تحمل کند و جذب رطوبت کمی در حدود 2/0 درصد داشته باشد و مقاومت کافی در برابر سرما را برای آن فراهم کند.
هنگام انتخاب محصول ، باید نه تنها چگالی آن را در نظر گرفت. صفحات باید شکل هندسی صحیح و حداقل انحراف از ابعاد استاندارد در عرض 10 میلی متر داشته باشند. اگر آنها بزرگتر باشند ، هر عنصر در هنگام نصب باید در محل تنظیم شود ، که باعث افزایش مدت زمان کار می شود.
ضخامت صفحات فوم موجود در بازار 30-120 میلی متر است. هنگام انتخاب مواد برای این پارامتر ، باید هدف زیرزمین خانه ، ضخامت دیوارهای فونداسیون و منطقه آب و هوایی ساخت و ساز را در نظر بگیرید. در مناطق با آب و هوای معتدل ، از پلاستیک فوم با ضخامت حداقل 50 میلی متر برای عایق سازی سازه های زیرزمینی استفاده می شود. زیرزمین ، که برای چیدمان یک انبار یا حمام برنامه ریزی شده است ، توصیه می شود از بیرون با صفحات 100 میلی متری عایق بندی شود. گوشه های قسمت زیرزمینی خانه باید با پلاستیک فوم به ضخامت 60-100 میلی متر عایق بندی شوند ، زیرا در وهله اول منجمد می شوند.
محاسبه ضخامت فوم برای عایق بندی فونداسیون با استفاده از جداول خاصی انجام می شود که پارامترهای مارک های خاصی از این مواد را در نظر می گیرد. برای شفافیت ، می توان یک مثال ارائه داد: یک صفحه فوم ضخامت 50 میلی متر در حفظ حرارت با آجر کاری 250 میلی متر قابل مقایسه است.
برای تعیین مقدار کف لازم ، باید محیط خانه و ارتفاع مورد نیاز عایق حرارتی را اندازه گیری کنید. مقادیر بدست آمده باید ضرب شوند ، و سپس بر اندازه مساحت یک نمونه از مواد تقسیم شوند.
آماده سازی پایه برای عایق کاری
اگر خانه برای مدت طولانی ساخته شده است ، لازم است یک فضای کاری ایجاد شود تا پایه آن عایق بندی شود. این کار با کمک ابزارهای ساده انجام می شود: بیل و سرنیزه ، تیر برای استخراج سنگ های بزرگ از زمین و برس با موهای فلزی.
از هر یک از دیوارهای خانه ، باید 1-1 ، 2 متر عقب نشینی کنید و در حین تمیز کردن سنگر در قسمت حاصله ، حین تمیز کردن دیوارهای بیرونی فونداسیون از زمین. عمق ترانشه باید به سطح پایه فونداسیون برسد. باقی مانده های چسبندگی خاک به سطح را می توان با یک برس فلزی مو از بین برد.
پس از آن ، سطح پایه آزاد شده از خاک باید خشک شود.مدت زمان اختصاص داده شده برای این فرایند بستگی به شرایط آب و هوایی دارد.
سپس دیوارها باید به دقت بررسی شوند تا ترک ها و برجستگی های بزرگ روی آنها مشاهده شود. ترک ها باید با ملات معمولی ترمیم شوند و لبه ها باید با اسکنه سرنگون شوند. همه اینها باعث می شود که صفحات فوم به سطح فونداسیون محکم شوند.
پس از از بین بردن عیوب دیواره های پایه ، سطح بیرونی آن باید با آغازگر یا ترکیب اکریلیک آغاز شود. این امر چسبندگی عایق رطوبتی به خارج از ساختار زیرزمینی را تضمین می کند. برای انجام این کار به یک ظرف مناسب برای رقیق کردن پرایمر و یک برس رنگ بزرگ نیاز دارید.
قبل از عایق کاری زیرزمین خانه با کف ، سطح آماده شده و خشک شده دیوارهای زیرزمین باید با لایه ای ضد آب از رطوبت خاک محافظت شود. مواد ایجاد آن می تواند مواد سقف یا لاستیک مایع باشد.
برای چسباندن پایه با مواد رول ، به یک مشعل گاز و یک چاقو نیاز دارید. ابتدا لازم است یک ورق از مواد سقف با طول مورد نیاز را به صورت عمودی برش دهید ، آن را به صورت رول بچرخانید ، و سپس ، نورد و گرم کردن قسمت پشتی مواد با مشعل ، به تدریج آن را به دیوار بمالید. نوارهای باقی مانده از مواد سقف نیز به طور مشابه متصل شده اند. اتصالات بین آنها باید با ماستیک قیر بسته شود.
اگر از لاستیک مایع به عنوان ضد آب استفاده می شود ، باید آن را در یک سطل با میکسر مخلوط کنید ، و سپس با یک کاردک فلزی گسترده به سطح فونداسیون بمالید.
نصب فوم روی سطح فونداسیون
صفحات فوم در بالای لایه ضد آب با استفاده از ماستیک قیر پلیمری یا چسب مخصوص ثابت می شوند. چسباننده نباید حاوی استون ، بنزین و سایر حلالهای آلی باشد ، زیرا آنها بر روی کف تأثیر مخرب دارند و ساختار آن را از بین می برند. علاوه بر این ، برای قسمت زیرزمینی فونداسیون ، بستن صفحات عایق با استفاده از رولپلاک چتری غیرقابل قبول است ، زیرا نصب آنها یکپارچگی ضد آب را نقض می کند ، که می تواند منجر به نشت دیوارها به سمت زیرزمین شود.
نصب عایق حرارتی فونداسیون باید با نصب ردیف پایین صفحات فوم شروع شود. به یک توقف سفت و سخت از پایین نیاز دارد ، که می تواند یک برآمدگی در قاعده پایه یا یک مخزن شن و ماسه فشرده در پایین ترانشه باشد.
مخلوط چسب را باید با ماله دندانه دار به پشت تخته ها بمالید. نصب محصولات باید در حداقل فاصله نسبت به یکدیگر انجام شود. ردیف اول عایق با استفاده از سطح ساختمان به صورت افقی تراز می شود. اتصالات عمودی ردیف های پوشاننده صفحات پوششی نباید با هم منطبق باشند ، بنابراین محصولات باید به صورت تخته شطرنجی بر روی دیوار فونداسیون قرار گیرند.
اگر ضخامت پوشش عایق 100 میلی متر مورد نیاز است ، باید از عایق دو لایه استفاده کنید ، یعنی دو ورق هر کدام 50 میلی متر. به منظور جلوگیری از ظاهر شدن پل های سرد ، انجام اتصالات ورقه های فوم در لایه های پوشش توصیه نمی شود ، آنها باید کمی در رابطه با یکدیگر جابجا شوند.
اتمام کارهای عایق حرارتی فونداسیون
اگر عایق ، ثابت شده روی فونداسیون ، با لبه های آن از بالای ترانشه فراتر رود ، باید از آسیب مکانیکی محافظت شود. برای انجام این کار ، یک مش تقویت کننده باید در بالای صفحات فوم نصب شده و با چسب محکم شود. پس از آن ، عایق حرارتی را می توان با گچ ، سایدینگ یا سایر مواد تکمیل پوشش داد.
اگر زیرزمین خانه بسیار کم باشد ، و صفحات فوم به طور کامل در زمین قرار بگیرند ، نیازی به تقویت سطح عایق و اتمام آن نیست. در چنین مواردی ، ترانشه را می توان با خاک رس منبسط به عنوان عایق حرارتی اضافی برای فونداسیون پوشاند.
اگر خانه بر روی خاک با سطح بالای آب زیرزمینی ساخته شده باشد ، پس از نصب عایق حرارتی فونداسیون ، ایجاد سیستم زهکشی ضروری است.لوله های سوراخ شده آن در سنگر زیر پای فونداسیون در امتداد محیط آن قرار دارد. این سیستم بر روی یک تخت سنگریزه نصب شده است ، لوله ها از بالا با همان مواد پر می شوند. این به منظور جلوگیری از انسداد زهکشی با ورود ذرات خاک به سیستم همراه با آبهای زیرزمینی است.
پس از عایق بندی فونداسیون و بستن لوله های زهکشی ، ترانشه را می توان دوباره پر کرد. به منظور محافظت بیشتر از فوم در برابر تماس غیر ضروری با رطوبت بیش از حد و حشرات ، توصیه می شود که قبل از کاغذ پلاستیکی ، یک لایه از مواد سقف را بپوشانید یا عایق را با 1/2 آجر بنایی بین خاک و عایق کاری دیوارها بپوشانید. پر کردن سینوس ها
نحوه عایق بندی پایه با فوم - فیلم را تماشا کنید:
استفاده صحیح از فناوری گرم کردن فونداسیون با پلاستیک فوم امکان عایق حرارتی با کیفیت بالا را فراهم می کند ، که هزینه گرمایش محل را در زمستان کاهش می دهد و سطح مطلوب رطوبت را در زیرزمین تنظیم می کند.
