شرح فوکسیا ، حقایق جالب ، شرایط رشد فوشیا در خانه ، پیوند ، انتخاب خاک و کود ، تولید مثل گل ، گونه ها. Fuchsia (Fuchsia) متعلق به خانواده گیاهان با نام قبرسی (Onagraceae) است که با مدت طولانی رشد متمایز می شوند. سرزمین این زیبایی گل را قلمرو مرکز و جنوب قاره آمریکا و سرزمین های جزیره ای نیوزلند می دانند. حدود 100 گونه از این گیاهان غیر معمول ملایم وجود دارد و بسیاری از آنها برای اهداف تزئینی کشت می شوند و تعداد زیادی بوته هیبریدی جدید بر اساس آنها پرورش داده شده است.
برای اولین بار ، فوکسیا توسط گیاه شناس فرانسوی چارلز پلومیر ، که نویسنده تعداد زیادی از آثار علمی در زمینه گیاه شناسی بود ، و همچنین نویسنده ، نقاش و مردی در جهان کشف شد. زمان عنوان افتخاری "پادشاه گیاه شناسی" نامیده شد.
هنگامی که در پایان قرن 17 ، یعنی در 1696 ، چارلز پلومیر در سومین سفر به هند غربی شرکت کرد ، گیاهی با گلهای زیبا در نزدیکی شهر سانتو دومینگو ، که امروزه پایتخت جمهوری دومینیکن است ، پیدا شد ، که قبلاً توسط اروپایی ها دیده نشده بود. تصمیم گرفته شد که این بوته با چنین جوانه های درخشان نام "پدر گیاه شناسی" لئونارت فون فوکس آلمانی را که در 1501-1566 زندگی می کرد ، و در مطالعه جهان گیاهی کره زمین و شفا مشغول بود ، قرار دهد. نام کامل fuchsia در زبان لاتین شبیه Fuchsia Triphylla Flore Coccinea به نظر می رسد.
بعداً ، کارل لیناین ، که در طبقه بندی گیاهان و جانوران زمین مشغول بود ، از این نام استفاده کرد ، زیرا سالی که اولین بار نامگذاری گیاه شناسی در سال 1753 ظاهر شد. و اکنون به طور کلی پذیرفته شده است که این نویسنده Linnaeus است. از نام این جنس از گیاهان.
برای زیبایی منحصر به فرد جوانه ها ، مردم فوشیا را "بالرینا" یا "زیبایی دخترانه" می نامند. در مردمان تاتار ، نام این گل "گل با گوشواره" گذاشته شد ، اما آلمانی ها فوشیا را با نام "عزیز جهان" به رسمیت شناختند.
فوچسی یک درختچه یا درخت کوچک است ، با شاخه های نسبتاً انعطاف پذیر ، ارتفاع آن بین 30-50 سانتی متر است. سیستم ریشه شکل فیبری دارد. ساقه ها با صفحات برگ کوچک مایل به سبز یا کمی مایل به قرمز پوشانده شده اند. آنها در مقابل قرار گرفته اند ، آنها یک شکل بیضی کشیده و با کمی تیز شدن در راس دارند ، در امتداد لبه یک دندانه کوچک وجود دارد. متصل به دمبرگهای کوتاه ، رنگ آمیزی شده با رنگ مایل به قرمز. طول برگ می تواند تا 4-5 سانتی متر و عرض 2-3 سانتی متر باشد.
خاصیت واقعی این گیاه گلهای بی نظیر آن است. معمولاً محل آنها در جوانه های برگ زیر بغل است. جوانه ها به پایه های نازک و نسبتاً بلند متصل شده اند. آنها را می توان به صورت جداگانه قرار داد و در گل آذین گل رزم جمع آوری شد. گلها دارای شکل ساده یا دوتایی ، افتاده هستند. روند گلدهی در طول یک دوره طولانی از اوایل تابستان تا روزهای پاییز ادامه دارد. جوانه فوچیا از دو قسمت تشکیل شده است: کاسه که دارای طرح کلی تاجی شکل است که به رنگ روشن رنگ آمیزی شده است و خود تاجی به شکل لوله ای با چهار گلبرگ خم شده در بالای آن است. طول گلبرگها معمولاً کوتاهتر از لوبهای کاسه گل است. رنگ گلبرگهای کاسه گل سرخ و تاج قرمز بسیار متغیر است از سفید تا بنفش تیره ، دو رنگ و با تن های رنگین کمانی که به یکدیگر منتقل می شوند. با این حال ، هیچ فوشیای زرد و آبی وجود ندارد.
پرچم های واقع در مرکز گلدان همیشه بلندتر از آن هستند و به زیبایی از بساک به زمین آویزان می شوند. مورچه ها به رنگهای تیره رنگ آمیزی شده اند ، اما وقتی بالغ می شوند ، گرده سفید رنگ از آنها خرد می شود.پس از گلدهی ، میوه ای به شکل یک توت شکل می گیرد که در همان ابتدا دارای رنگ مایل به قرمز است و با بلوغ ، رنگهای قرمز یا قرمز تا سیاه به دست می آورد. توت خوراکی است.
حقایق جالب در مورد فوچسیا
چه چیز غیر عادی دیگری با این نماینده مجلل و ملایم از دنیای سبز کره زمین در ارتباط است؟
پادشاه اسپانیا اولین فردی بود که در اروپا گل فوشیا به او اهدا شد. بنابراین فاتحانی که سرزمین های آمریکا را فتح کردند سعی کردند برای او هدیه ای دلپذیر ارائه دهند.
رنگ بنفش ، که از زمان ما به خوبی می شناسیم ، از گلهای فوچسیا نامگذاری شده است.
عنصر شیمیایی به نام فوکسین نیز نام خود را از شباهت محلول های آبی آن با رنگ جوانه های فوشیا گرفته است.
اما سمس ریورز ، ساکسفونیست ، که در آمریکا زندگی می کند ، اولین آلبوم خود را "Fuchsia Swing Song" نامید. میوه توت دارای طعم شیرین و ترش دلپذیری است و نه تنها در آشپزی ، بلکه در کل دارویی نیز استفاده می شود. توت های فوشیا در بین سرخپوستان آمریکای جنوبی مهمان مکرر روی میز هستند ، زیرا به عنوان چاشنی به غذاهای گوشتی اضافه شده اند.
نیروها بر هاله مثبت ویژه ای که فوشیا حمل می کند تأکید می کند و بنابراین بدن انسان را تحت تأثیر قرار می دهد و روابط بین اعضای خانواده را تقویت می کند. همچنین توصیه می شود برای افرادی که مشغول خلاقیت هستند یک بوته فوشیا داشته باشید ، زیرا این گیاه به توسعه توانایی های مرتبط با شهود و انرژی فضا برای هماهنگی کمک می کند. اگر لازم است که افکار خلاق و خلاق متولد شوند ، معمولاً باید فوچسیای شکوفه را در محل نگهداری کرد. همچنین تصفیه کننده همه افکار و احساسات منفی خواهد بود.
به طور طبیعی ، چنین گل غیر معمول حماسه عامیانه را دور نمی زند ؛ افسانه های زیادی در مورد فوچسیا وجود دارد. در اینجا یکی از آنها وجود دارد: در دوران باستان هفت خواهر زندگی می کردند که به دلیل زیبایی رقص مشهور بودند. و یک روز ، هنگام رقصیدن ، جادوگر شیطانی خواهران را دید و خواست یکی از آنها را همسر خود و بقیه را صیغه خود قرار دهد. با آگاهی از این موضوع ، خواهران با عصبانیت او را نپذیرفتند و جادوگر از عصبانیت تمام دختران را به گل هایی تبدیل کرد که هنوز زیبایی رقصندگان سرکش را به یاد مردم می اندازد.
چوب فوشیا که در نیوزلند تا ارتفاع 10 متر رشد می کند ، از گونه های خاص چوب محسوب می شود و در ساخت و ساز استفاده می شود.
این گیاه بسیار بی تکلف است و نیاز به دانش و تجربه خاصی در پرورش گل ندارد ، شرایط کشت و تکثیر آن را در نظر بگیرید. با مراقبت مناسب ، بوته می تواند از 20 تا 50 سال با گلهای خود لذت ببرد!
راهنمایی های مربوط به رشد فوشیا ، مراقبت
- روشنایی و مکان. گیاه عاشق نور خوب است ، اما در زیر تابش مستقیم خورشید برگها به سرعت پژمرده می شوند ، بنابراین باید سعی کنید گلدان فوچسیا را روی پنجره محل شرق یا غرب قرار دهید. در گل شمالی ، ممکن است نور کافی وجود نداشته باشد و برگها زرد شده و در اطراف پرواز کنند. با این حال ، باید به خاطر داشت که اگر گلبرگهای فوشیا به رنگهای تیره رنگ آمیزی شوند ، نور زیادی لازم است ، در غیر این صورت سایه محو می شود و برای گل با رنگ ظریف گلبرگ ، می توانید مکانی را انتخاب کنید سایه روباز با رسیدن گرمای بهار ، گلدان با گیاه باید به هوای تازه برده شود ، اما مراقب سایه زدن از جریانهای سوزاننده اشعه ماوراء بنفش از ساعت 12 تا 16 ظهر باشید.
- دمای محتوا Fuchsia در شاخص های گرمای اتاق ، که در محدوده 18-23 درجه هستند ، به خوبی رشد می کند. اما با فرا رسیدن پاییز ، توصیه می شود درجه حرارت را به 6-10 درجه کاهش دهید ، این کلید رشد و گلدهی فراوان گیاه خواهد بود. با افزایش شاخص های گرما (بیش از 25 درجه) ، گیاه شروع به ریزش جوانه می کند و بیماری ها تحریک می شوند.
- رطوبت هوا. از آنجا که این درختچه از مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری می آید ، بیشتر از همه مقادیر رطوبت بالای آن را می پسندد. در طول فصل رشد بهار ، تا زمانی که ظاهر شود گلها و جوانه ها لازم است که به طور منظم از شاخ و برگ با آب نرم گرم بپاشند. این امر با شروع گرمای تابستان نیز ضروری خواهد بود.ظروف آب یا مرطوب کننده را می توان در کنار گلدان نصب کرد. آنها همچنین یک گلدان را در ظرفی نصب می کنند ، جایی که مواد زهکشی (خاک رس یا سنگریزه) در پایین آن ریخته می شود و کمی آب ریخته می شود. قابلمه را روی بشقابی قرار دهید تا قسمت پایینی به سطح مایع برخورد نکند.
- آبیاری فوشیا گیاه به مرطوب کردن منظم و فراوان خاک احتیاج خواهد داشت ، اما ارزش ندارد به خلیج اجازه دهید یا کما خاکی را خشک کنید - این برای گل مخرب است. پس از آبیاری ، پس از حدود 15 دقیقه ، لازم است مایع باقی مانده از نگهدارنده گلدان تخلیه شود تا سیستم ریشه در آب نباشد. در فصل پاییز ، مرطوب سازی فقط 1-2 بار در ماه انجام می شود و با رسیدن زمستان ، آبیاری به طور کامل متوقف می شود ، به خصوص اگر فوشیا در دمای پایین نگهداری شود. بهتر است از آب نرم و گرم استفاده کنید.
- کود دهی به گل. برای حفظ فوچسی ، لازم است هر 2-3 هفته در آغاز فصل رشد ، کمی کود معدنی پیچیده به آب اضافه کنید و به محض فرا رسیدن زمان گلدهی ، کوددهی برای گلدهی گیاهان داخل ساختمان استفاده می شود. کودهای مخصوصی برای فوشیا در فروش وجود دارد که حتی می توان آنها را تا زمان باز شدن جوانه ها در آب اسپری مخلوط کرد. در زمستان نیازی به تغذیه نیست.
- انتقال و انتخاب خاک فوشیا باید سالانه پیوند داده شود ، اما نباید فضای زیادی به سیستم ریشه بدهید ، زیرا شاخ و برگ رشد می کند ، اما نمی توانید منتظر گل باشید. ظرف جدید باید فقط 2-3 سانتی متر بزرگتر از ظرف قبلی باشد. بهتر است پیوند را با روش انتقال مجدد انجام دهید ، زمانی که توده خاکی فرو نمی ریزد ، اما فقط کمی خاک را تکان می دهد. در گیاهان قدیمی ، می توانید سیستم ریشه را کمی تمیز کنید. یا به جای پیوند ، آنها فقط به تغییر 3 سانتی متر خاک از بالا در یک گلدان محدود می شوند.
برای پیوند فوچسی ، هر خاک حاصلخیز را با هوای خوب و رسانایی رطوبت شل کنید. واکنش بستر باید خنثی باشد و کمی ذغال سنگ نارس یا پرلیت در آن مخلوط شود و گاهی مقدار کمی خاک رس اضافه می شود که رطوبت را حفظ می کند. مخلوطی از اجزای زیر را تشکیل دهید:
- بستر چمن ، خاک هوموس ، ذغال سنگ نارس و کمپوست (به نسبت 2: 1: 1: 1) ؛
- خاک برگ ، خاک ذغال سنگ نارس ، ماسه رودخانه (به نسبت 3: 2: 1).
توصیه هایی برای پرورش فوشیا در خانه
با قلمه زدن یا کاشت بذر می توانید یک بوته گلدار جدید بدست آورید.
در فوریه-مارس یا اواخر تابستان و اوایل پاییز ، قلمه ها را می توان برش داد. برای این کار ، شاخه های جوان انتخاب می شوند. در اصل ، حتی شاخه های کمی چروکیده می توانند ریشه دار شوند ، اما این بیشتر طول می کشد. طول برش باید بین 7-15 سانتی متر متغیر باشد. شاخه ها به راحتی در آب ، ماسه یا هر بستر سست دیگر ریشه می گیرند. اگر شاخه ها در ظرفی با آب قرار داده شوند ، بهتر است برگهای پایینی قلمه را بردارید ، به طوری که در تماس با آب ، آنها شروع به پوسیدگی می کنند و عفونت به سرعت در سراسر برش گسترش می یابد. ریشه ها پس از 20-25 روز در دمای اتاق تشکیل می شوند. وقتی برش ریشه دار شد (یا شاخه های ریشه ای به طول حداقل 1 تا 2 سانتی متر آزاد شد) ، سپس به یک گلدان به قطر 7 تا 9 سانتی متر با بستری از چمن ، خاک برگ و ماسه رودخانه پیوند بزنید (همه قسمتها برابر است) به برای اینکه بوته آینده سرسبز شود ، باید چندین شاخه را در یک ظرف بکارید. برای شروع انشعاب ، به محض اینکه گیاه به ارتفاع 15-20 سانتی متر می رسد ، لازم است در طول تابستان چندین بار قسمت بالای آن را سنجاق کنید.
شما می توانید بذرهای فوشیا را بکارید ، اما این فرایند بسیار پر زحمت است و توسط آن دسته از پرورش دهندگان که می خواهند به سایه جدیدی از گلهای گیاه برسند استفاده می شود. در این مورد ، خواص مادری فوچسی از بین می رود. تمام پیچیدگی این فرآیند در این واقعیت نهفته است که شما باید سعی کنید گرده افشانی خود را حذف کنید و به این ترتیب گیاه توسط حشرات گرده افشانی نشود. مواد بذر در اوایل تا اواسط پاییز در خاک مرطوب کاشته می شود و در یک ظرف گذاشته می شود. بذرها کاشته نمی شوند.شما همچنین می توانید قرص ذغال سنگ نارس مصرف کنید ، و در صورت نیاز به پیوند جوانه ، ریشه آنها آسیب نمی بیند. ظرف با بذرها در پلی اتیلن پیچیده شده یا زیر شیشه قرار می گیرد ، ظرف در مکانی با نور کافی و شاخص های گرمای اتاق (16-18 درجه) قرار می گیرد. پس از حدود 2-3 هفته ، می توانید منتظر شاخه ها باشید. وقتی یک و نیم تا دو ماه گذشت و یک جفت برگ واقعی روی جوانه ها ظاهر شد ، باید در گلدان های جداگانه با قطر 7-9 سانتی متر شیرجه بزنید. آنها همچنین در یک کیسه پلاستیکی پیچیده شده یا قرار داده می شوند. زیر شیشه ای نهال ها به تدریج سفت می شوند ، کیسه را باز می کنند یا ظرف را برای 15-20 دقیقه در روز برمی دارند ، به تدریج زمان را افزایش می دهند ، در غیر این صورت ممکن است نهال ها بمیرند.
مشکلات احتمالی در پرورش "بالرین"
فوچیا بسیار مستعد بیماری ها نیست ، اما ممکن است کپک پودری در رطوبت بالا ظاهر شود. برای درمان ، از داروی "Fundazol" استفاده کنید.
شته ها ، مگس های سفید و کنه های عنکبوتی نیز به گیاه آسیب می رسانند. ممکن است مستعمرات حشرات سبز یا سیاه در خارج ظاهر شوند ، نقاط مایل به سفید (تخم های مگس سفید) در قسمت عقب ظاهر می شوند و سپس یک میش کوچک در اطراف بوته بریده می شود ، ممکن است یک تار عنکبوت نازک ظاهر شود ، که برگها و ساقه های آن را می پیچد. گیاه. صفحات برگ تحت تأثیر آفات رنگ پریده ، تغییر شکل داده و می افتند و جوانه ها باز نمی شوند. برای همه چنین علائمی ، لازم است درمان با صابون ، روغن یا الکل (پاک کردن برگها یا پاشیدن کل بوته) انجام شود. اگر چنین روش هایی نتایج مثبتی به همراه نداشته باشد ، درمان حشره کش مورد نیاز است.
هنگامی که شاخ و برگ شروع به پرواز می کند ، این می تواند توسط عوامل زیر ایجاد شود:
- غرقاب شدن یا خشک شدن از بستر ؛
- عدم روشنایی ؛
- دمای بالای هوا ؛
- تغییر موقعیت گلدان نسبت به منبع نور.
اگر گلدهی خیلی سریع به پایان می رسد ، دلیل آن این بود:
- در زمستان ، گیاه در دمای بالا نگهداری می شود.
- نقض عوارض خاک ؛
- آبیاری ، رطوبت و نور کافی در طول دوره رشد.
گونه های فوشیا
انواع زیادی از این گیاه وجود دارد ، در اینجا تنها تعدادی از آنها ذکر شده است:
- فوشیا درخشان (Fuchsia fulgens). ارتفاع این گیاه 1 تا 2 متر و همیشه سبز است. ساقه ها دارای انشعابات متراکم ، کرک ، رنگی در سایه های قرمز روشن هستند. صفحات برگ در مقابل ، بیضی شکل یا بیضی شکل کشیده واقع شده اند ، لبه آن دارای دندانه های ریز ، بدون بلوغ است. اندازه آنها بزرگ است ، 15-20 سانتی متر طول و 8-12 سانتی متر عرض دارد. گل آذین آپیکال به شکل برس از گلها ، به زمین آویزان شده ، با رنگ قرمز روشن جمع آوری می شود. تاج گل به طول لوله ای تا 10 سانتی متر است ، در قسمت باریک شده ، گلبرگهایی به طول یک سانتی متر دارد. کاسبرگ ها کوتاه ، با رنگ مایل به سفید یا بالای سبز مایل به سبز هستند. پرچم ها در زیر کاسه آویزان هستند. میوه هایی با انواع توت های خوراکی. دوره گلدهی از ژوئن تا آگوست طولانی و فراوان است. این واریته مولد گونه های ترکیبی با گل آذین گل رزموز است.
- Fuchsia bolivian (Fuchsia boliviana Carriere). گیاه بوته ای با ارتفاع 1-1 ، 2 متر ، با شاخ و برگ همیشه سبز. برگهایی با شکل بیضوی ، طول آنها 10-15 سانتی متر و عرض آن 6 سانتی متر است. قسمت های بالای آن مشخص است ، لبه آن دندانه دار است. برس های شاخه ای از گلها در بالای شاخه ها جمع آوری می شوند ، جوانه ها بزرگ ، به رنگ قرمز تیره هستند. طول لوله تاجی به 6 سانتی متر می رسد ، خم های کاسبرگ به طول 2 سانتی متر و گلبرگ ها به طول سانتی متر است. در مارس-آوریل شکوفا می شود.
- Fuchsia magellan (Fuchsia magellanica). ارتفاع بوته 2-3 متر است. شاخه های جوان کاملاً کبود ، بنفش هستند. رگبرگ روی برگها بنفش است. لوله تاجی گل قرمز مایل به قرمز و گلبرگهای آن بنفش آبی است.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد پرورش ، مراقبت و پرورش فوچسی ، اینجا را ببینید:
[رسانه =
