ویژگی های شیرخشک و منشاء نام آن ، قوانین رشد گیاه ، مراحل پرورش ، مشکلات در مراقبت از سرخوشی ، حقایق ، انواع. Euphorbia (Euphorbia) یکی از بزرگترین جنس گیاهانی است که در خانواده Euphorbiaceae طبقه بندی می شوند. طبق یک داده ، دانشمندان-گیاه شناسان در آن ، تا 800 گونه وجود دارد ، و در منابع دیگر این عدد در منطقه 1600 واحد نشان داده شده است ، و دیگران تعداد آنها را تا دو هزار می دهند. در قلمرو روسیه و کشورهای همسایه ، تعداد چنین گونه های شیرخشک به 160 گونه می رسد. این گیاه در همه جا وجود دارد ، اما عمدتا آنها در مناطقی با آب و هوای گرمسیری گرم یافت می شوند ، تنها چند گونه در مناطق گرمسیری رشد می کنند و تعداد بسیار کمی از آنها در مناطق سردسیر با زندگی سازگار شده اند. برای بسیاری از euphorbia ، درجه حرارت نباید کمتر از 25-26 درجه باشد ، و همچنین قادر به تحمل خشکسالی طولانی مدت (گزروفیت) هستند.
Euphorbia نام خود را به دلیل این واقعیت که حاوی آب شیری در قسمت های آن است ، می گذارد. اغلب به عنوان euphorbia یا euphorbia نامیده می شود که یک ترجمه ساده از نام لاتین را انجام می دهد. همین نام به افتخار پزشک درباری Eforba ، که در دربار پادشاه Numidian Yuba ، که در 54 قبل از میلاد زندگی می کرد ، خدمت می کرد ، به شیرخشک داده شد. این پزشک ابتدا از خواص دارویی گیاه قدردانی کرد و از آنها در عمل خود استفاده کرد.
Euphorbia هم گیاهان یکساله است و هم گیاهانی با چرخه عمر طولانی. رشد گیاهی یا درختچه ای را می پذیرد. آنها اغلب ساکولنت هستند (گیاهانی که توانایی ذخیره آب در قسمت های خود را دارند) ، اما می توانند به عنوان درختان کوچک رشد کنند. ساقه ها در برخی گونه ها خالی از خار هستند ، اما دارای صفحات برگ دار هستند ، در حالی که در برخی دیگر با خار و برگ پوشانده شده است ، در حالی که برخی دیگر دارای ساقه های گوشتی شبیه به شاخه های کاکتوس ، با سطح وجهی هستند ، که گاهی اوقات به شکل ستون ها ظاهر می شوند ، در خارها متفاوت است. اما فاقد برگ
همچنین ساقه ها صعودی یا راست هستند. تقریباً همه euphorbias دارای انشعاب ضعیف هستند و گاهی اوقات آنها منشعب هستند. همه گونه ها دارای شیره شیری در همه بافت ها هستند ؛ آن را عروق شیری محصور کرده اند که با انشعاب قوی و عاری از سپتوم مشخص می شوند. ارتفاع بوته می تواند از چند سانتیمتر تا تقریباً دو متر متغیر باشد ، مانند شیری با شاخ بزرگ (Euphorbia grandicornis).
سیستم ریشه گیاه شیر می تواند عمودی باشد یا با خطوط خزنده یا صعودی مشخص شود. صفحات برگ به طور متناوب ، روبرو یا گردابی چیده شده اند. خطوط آنها تقسیم نشده است ، لبه آن محکم است ، اما گاهی اوقات می توان آنها را دندانه دار کرد ، هیچ گونه قطعه ای وجود ندارد یا بین دمبرگ ها قرار دارد (با این وجود اکثر گونه ها دارای بند هستند). صفحات برگ با دمبرگهای کوتاه به ساقه متصل می شوند و یا بدون گل رشد می کنند.
گلها معمولاً تک رنگ هستند ، اما می توانند دوقطبی نیز باشند. آنها عاری از هر دو گلبرگ و بند تشکیل شده اند. گلها در گل آذین چتری جمع آوری می شوند. هنگام باردهی ، "سه ریشه" با سه لوب تشکیل می شود. سطح آن صاف یا برآمدگی است. هنگامی که میوه رسیده است ، به سه آجیل تک دانه تقسیم می شود ، که در آن پریکارپ به دو فلاپ شکسته می شود.
قوانین برای پرورش شیر شیر در یک طرح شخصی
- مکانی برای کاشت در باغ گل برای euphorbia ، نور انتخاب می شود ، اگرچه سایه روشن نیز مناسب است. در سایه گیاه شیر ، توده برگریز شروع به رشد می کند ، به ضرر تشکیل جوانه ها.در سایه کامل ، فقط گونه های شیرخشک شاخ بلند و پوسته پوسته احساس فوق العاده ای دارند.
- خاک هنگام کاشت ، باید با قابلیت تخلیه عالی متمایز شود. Euphorbia یک بستر سنگین را دوست ندارد که باعث ریزش سیستم ریشه شود. در حین کاشت باید یک لایه از مواد زهکشی در سوراخ قرار داده شود. مخلوط خاک باید از قسمتهای مساوی از خاک باغ ، ذغال سنگ نارس و ماسه رودخانه تشکیل شود. لوم های سست و متوسط مناسب هستند. اگر خاک اسیدی است ، آهک خرد شده به آن اضافه می شود. توصیه می شود چند تکه زغال چوب خرد شده یا کمی تراشه آجر الک شده را به مخلوط خاک تمام شده اضافه کنید. اگر تنوع زیاد است ، توصیه می شود کمپوست پوسیده را اضافه کنید. هنگام کاشت ، فاصله بهتر است ، به طوری که کمتر از 30 سانتی متر نباشد ؛ پیاده شدن در آوریل-مه انجام می شود. یا در ابتدای پاییز ، به طوری که جوانان وقت دارند در زمستان ریشه دار شوند.
- مراقبت برای فصل زمستان ، شامل پناهگاه بوته های جوان شیرخشک با شاخه های صنوبر یا آروفایبر ، احتمالاً برگهای ریزش شده است. علف های هرز منظم و مالچ پاشی سه بار در طول فصل رشد مورد نیاز است. پس از پایان گلدهی ، ساقه های برهنه باید قطع شوند. بنابراین ، گونه های شیری مرتب تر می شوند و تحریک گلدهی مجدد رخ می دهد ، که پس از استراحت اندک euphorbia رخ می دهد. پس از کاشت ، خاک زیر بوته آبیاری می شود و با خاک اره مالچ می شود. مهم! هنگام دست زدن به شیر شیر ، دستکش را فراموش نکنید ، زیرا آب آن باعث تحریک شدید پوست می شود.
- آبیاری برای euphorbia ، یک گیاه متوسط لازم است ، زیرا گیاه به راحتی از خشکسالی کوتاه مدت جان سالم به در می برد ، اما نه از غرقاب شدن خاک. آبیاری فقط در گرم ترین روزها ، عصر یا صبح ضروری است.
- کودها شیر جوش با فعال شدن فعالیت رویشی (در ابتدای گلدهی یا قبل از آن) 2-3 بار در فصل انجام می شود. هوموس یا ذغال سنگ نارس در بهار ، تابستان و پاییز در خاک زیر بوته های euphorbia اعمال می شود. در هر 1 متر مربع نصف سطل استفاده می شود. می توانید سه بار در فصل از کودهای معدنی پیچیده استفاده کنید.
- Euphorbia در طراحی منظر این گیاه هم به صورت تک بوته ای و هم به صورت گروهی کاشته می شود. به نظر می رسد در چارچوب گلهای دیگر ، به عنوان مثال ، در ترکیب با زنبق ، لاله و زنگوله.
- گلدهی گیاه بستگی به سطح روشنایی دارد. اگر جوانه شیری جوانه ای ایجاد نمی کند ، باید به محل فرود توجه کنید. هرچه دمای محیط بالاتر باشد ، euphorbia سریعتر شکوفا می شود. طول دوره گلدهی به طور مستقیم به شرایط آب و هوا بستگی دارد. Euphorbia معمولاً در یک ماه و نیم از آغاز این روند محو می شود.
اقدامات لازم برای پرورش شیرخشک در خانه
Euphorbia با کاشت بذر ، قلمه ، تقسیم بوته رشد کرده و شاخه های ریشه تکثیر می شود.
دانه ها دارای شکل گرد به قطر 2 میلی متر هستند. و از این طریق می توان هر دو ساله و چند ساله را تکثیر کرد. بذرهای یکساله قبل از کاشت نیاز به آماده سازی دارند. شما باید آنها را برای چند ساعت در Epin-extra یا محرک دیگر خیس کنید. اگر کاشت در زمین بسته انجام شود ، بهترین زمان فوریه-مارس است ، برای کاشت گلخانه ای-مارس-آوریل ، و مواد بذر در آوریل-مه در زمین باز کاشته می شود.
بستر باید سبک باشد (چمن ، هوموس ، ماسه یا پرلیت). دانه ها به آرامی در خاک فشرده می شوند یا کمی روی زمین پاشیده می شوند. درجه حرارت در هنگام جوانه زنی در 18-22 درجه حفظ می شود ، دوره جوانه زنی 7-14 روز است. هنگامی که 2-3 صفحه برگ روی نهال ها ایجاد می شود ، می توانید در ظروف جداگانه شیرجه بزنید. در زمین باز ، پیوند در روزهای مه یا در آغاز تابستان انجام می شود ، زمانی که دیگر تهدیدی از سرمازدگی وجود ندارد. فاصله بین گیاهان در 30 سانتی متر حفظ می شود.
اگر بذر گونه های چند ساله کاشته می شود ، قبل از آن توصیه می شود که طبقه بندی سرد (14-21 روز در دمای 3-5 درجه) انجام شود ، و همچنین اسکار (بذرها را با کاغذ سنباده مالش دهید) کاشت در زمین بسته یا باز در مارس-آوریل ، بستر باید سبک باشد ، عمق کاشت 0.5 سانتی متر. دما در هنگام جوانه زنی در 18-22 درجه حفظ می شود. ظهور نهال را می توان در 7-10 روز انتظار داشت. پس از تشکیل 2-3 برگ واقعی ، نهال ها در ظروف جداگانه فرو می روند یا بلافاصله در باغ گل کاشته می شوند.
تقسیم بوته های eurphorbia بیش از حد رشد باید در اواسط بهار یا ماه مه ، یا در پایان تابستان یا سپتامبر انجام شود. هر بخش باید حداقل 2-3 جوانه تجدید داشته باشد. توصیه می شود هر 2-3 سال یکبار گیاه را تقسیم کنید ، تقسیمات نباید خیلی کوچک باشد ، در غیر این صورت می توانید کل نمونه euphorbia را از دست بدهید. نوارها را می توان بلافاصله در محل دائمی کاشت و فاصله بین آنها را 25-30 سانتی متر (در صورت کوچک بودن گونه) یا 40-50 سانتی متر برای انواع بزرگ نگه داشت.
قلمه زدن از شیری از اواسط ژوئیه تا اواخر تابستان انجام می شود. با کمک هرس تیز ، قسمت بالای ساقه ها بریده می شود به طوری که طول آنها حداقل 10-12 سانتی متر است. در این حالت ، تمام گل آذین و برگها از پایین برداشته می شوند. قلمه ها باید در ظرفی با آب قرار داده شوند تا آب شیر برای چند ساعت خارج شود. سپس قسمتها برای از بین بردن رطوبت اضافی لکه گیری شده و با یک محرک ریشه زایی پودر می شوند. کاشت در گلدان با ماسه مرطوب یا پرلیت انجام می شود. از بالا ، شما باید با یک شیشه شیشه ای ، یک بطری بریده شده یا پلاستیک را بپوشانید تا شرایط گلخانه یا مینی گلخانه ایجاد شود. در عین حال ، مهم است که در صورت شروع به خشک شدن ، تهویه روزانه و مرطوب کننده بستر را فراموش نکنید. پس از ریشه زایی قلمه ها ، آنها در محل رشد دائمی کاشته می شوند.
آفات و بیماریهای ناشی از مراقبت از شیر شیر
از جمله مشکلاتی که در حین کشت بوجود می آید عبارتند از:
- با توجه به این که شیرهای شیرین ساکولنت هستند ، پس با غرق شدن مکرر آب بستر ، پوسیدگی سیستم ریشه ممکن است رخ دهد.
- اگر خاک به اشتباه انتخاب شود ، در صورت تماس مکرر با خاک مرطوب در قسمت یقه ریشه یا کمی بالاتر ، چوب پنبه شروع می شود ، رنگ قهوه ای ساقه نشانه ای از آن می شود ، گویی با پوست پوشیده شده است.
- همچنین در حین آبیاری چوب پنبه ای ظاهر می شود ، اگر شاخص های حرارتی کاهش یابد ، راه حل در موارد اول و دوم این است که یقه ریشه گل شیر را با شن یا سنگریزه خوب بپاشید تا آب با ساقه تماس نداشته باشد.
- با افزایش شاخص های حرارتی در زمستان (بالای 12-15 درجه) ، گیاه شیر شروع به رشد می کند و ساقه ممکن است ساقه های پیچیده و زشتی پیدا کند ، به طوری که این اتفاق نیفتد ، به نور اضافی نیاز است.
از بین آفات ، euphorbia مستعد حمله توسط نماتدها و کرم ها است. لازم است درمان با داروهای خاص (به عنوان مثال ، Nematofagin) انجام شود. حشره کش ها در برابر کرم ها استفاده می شوند - Arrivo یا Nurell D.
فوزاریوم از بیماریهایی جدا می شود که در آن شاخ و برگ می افتد و مرگ اجتناب ناپذیر گیاه است. برای سم پاشی با قارچ کش ها ، به عنوان مثال ، Vitoras ، Gamair یا با اثر مشابه ، باید استفاده شود. پوسیدگی ریشه نیز مشکلاتی را برای شیرخشک ایجاد می کند ، اما در این مورد نجات وجود ندارد. هنگامی که درجه حرارت بالا می رود ، یک نقطه حلقه یا موزاییک روی گیاه ظاهر می شود. برای مبارزه ، برگها و گل آذین آسیب دیده باید برداشته شوند ، اما اساساً بیماری قابل درمان نیست. در صورت وجود علائم بیماری قارچی ، توصیه می شود از قارچ کش ها استفاده کنید - Fundazol و Agate.
حقایق جالب در مورد گل euphorbia
گونه شیرخوار Waldstein (Euphorbia waldsteinii) به عنوان یک علف هرز بدخیم شناخته می شود که محصولات کشاورزی را آزار می دهد.
توجه !!
هنگام کار با شیر شیر ، توصیه می شود دستکش بپوشید ، زیرا این نوع بسیار تیز است و بسته به نوع ، کم و بیش سمی است ، گاو از تغذیه این گیاه اجتناب می کند.هنگام فرود بر روی یک نقشه شخصی ، Euphorbia به خلاص شدن از شر حشرات و کرم هایی که در حال شاخ و برگ هستند ، کمک می کند. همچنین انواع Euphorbia lathyris در کشورهای آسیایی به ویژه در چین و ژاپن معمولاً به عنوان محصول دانه روغنی کشت می شود و از دانه های آن روغن تهیه می شود.
قسمت هایی از جلبک شیر نه تنها حاوی آب شیر ، بلکه رزین و لاستیک و همچنین آلکالوئیدها ، فلاونوئیدها و کومارین ها هستند. Spurge از دیرباز در پزشکی و شفابخش های محلی شناخته شده است ، اگرچه امروزه ترکیب آنها هنوز در حال مطالعه است. در روسیه ، euphorbia برای "فساد" استفاده می شد ، که توسط افراد بدخواه ، ترس از آب ، برای از بین بردن زگیل ها و تشکیلات بی حس روی صورت ایجاد می شد ، به عنوان ملین و ضد استفراغ تجویز می شد ، که برای تومورهای سرطانی استفاده می شد.
در قلمرو آلتایی ، مرسوم بود که از خار برای تولید جوشانده ، پودر و تنتور استفاده می شد. آنها از چنین درمان هایی برای ناتوانی جنسی ، خونریزی رحم و همچنین علائم سیفلیس ، بیماری کلیوی و خونریزی استفاده کردند.
انواع شیرخشک
انواع Euphorbia که بصورت یکساله رشد می کنند:
- خار مرزی (Euphorbia marginata) دارای شاخه های مستقیم متفاوت از نظر انشعاب است. در ارتفاع ، می تواند به 80 سانتی متر برسد. آنها با صفحات برگ متعدد با رنگ سبز روشن پوشانده شده اند ، شکل آنها بیضی شکل است. طول برگ 4 سانتی متر است ، ترتیب آنها متناوب یا گرد است. دوره گلدهی از جولای تا اوایل پاییز است. در این زمان ، شاخ و برگ گیاه ، که در بالای ساقه ها قرار دارد ، شروع به بدست آوردن مرز سفید می کند. گل آذین با شاخه های سفید برفی احاطه شده است ، و برای این نوع "مردانه برف در کوه" نامیده می شود.
- Euphorbia (Euphorbia heterophylla) ، اگرچه چرخه عمر طولانی دارد ، اما می توان آن را به صورت یکساله در باغ پرورش داد. ارتفاع آن برابر با 90 سانتی متر است. هنگام گلدهی ، صفحات و برگهای بالایی برگ قرمز می شوند. به همین دلیل ، این صدا شبیه یک پوینستتیا است. دوره گلدهی اواخر تابستان و سپتامبر است.
بسیاری از گیاهان چند ساله وجود دارد ، بگذارید در مورد محبوب ترین آنها صحبت کنیم:
- خار آلتایی (Euphorbia altaica) دارای شکل زندگی علفی ، با ارتفاع حدود 20 سانتی متر است. اگرچه شاخه های زیادی وجود دارد ، اما شاخه ای وجود ندارد. آنها به انواع رویشی و زایشی تقسیم می شوند. شکل صفحات برگ تخم مرغی یا بیضوی است ، تعداد آنها کوچک است ، طول آنها در پایه ساقه از 3 میلی متر متغیر است و در راس آنها حدود 3 سانتی متر است. گل آذین از نوع چتری ، متشکل از زرد مایل به زرد گلهای سبز ، که با یک بسته بندی به شکل یک زنگ پهن تزئین شده است.
- Euphorbia capitulata (Euphorbia capitulata) می تواند با شاخه های خود حصیری کم ارتفاع 5 تا 10 سانتیمتر ایجاد کند. ساقه ها دراز کشیده ، کمی برآمده ، فراوان با برگهای تخم مرغی پوشیده شده اند. رنگ آنها مایل به سبز مایل به آبی است. روند گلدهی ژوئن-جولای است. در همان زمان ، یک گل آذین ظاهر می شود و یک پوشش از رنگ زرد آبدار آن را پوشانده است. این گیاه به دلیل شاخه های رشته ای زیرزمینی می تواند یک علف هرز تهاجمی باشد.
- Spurge Longhorn (Euphorbia macroceras) به ارتفاع 70 سانتی متر می رسد ، دارای چرخه زندگی طولانی مدت و شاخه های شاخه ای است. ساقه ها متراکم ، صعودی هستند ، سایه آنها مایل به قرمز است ، با صفحات برگ طولانی رنگ سبز پوشانده شده است. در طول ژوئن-ژوئیه ، گل آذین پایانی رنگ صورتی یا ماهی قزل آلا با روکش ها تشکیل می شود.
- خار خار فلس دار (Euphorbia squamosa). هنگامی که رشد می کند ، این توانایی را دارد که یک بوته باز را به شکل یک توپ تشکیل دهد. ارتفاع آن 40 سانتی متر است شکل صفحه برگ بیضی شکل ، رنگ آن سبز روشن است. سایه گل آذین و نازک زرد روشن است. روند گلدهی تا ژوئن-ژوئیه تمدید می شود.
- جرقه آتش یا Griffith (Euphorbia griffithii). ارتفاع ساقه هایی که به صورت عمودی رشد می کنند 80 سانتی متر است و به دلیل فرآیندها ، توده هایی ایجاد می شود. شاخ و برگ آن نیزه ای شکل است ، رنگ آن در تابستان سبز تیره است و با رسیدن پاییز به رنگ زرد مایل به نارنجی تغییر می کند. مایع مرکزی سفید رنگ است. از ماه ژوئن ، گلدهی آغاز می شود ، گل آذین بزرگ با رنگ نارنجی قرمز روشن ظاهر می شود.
