هنگامی که شروع به ایجاد ورید قوی در هنگام خشک شدن می کنید و آیا ارزش نگرانی در مورد آن را دارد ، مضرات و مزایای آن را دریابید. مسلماً وریدی در بدنسازی یک موضوع بحث برانگیز است. این مفهوم خود وجود رگهای بیرون زده در سطح پوست را فرض می کند. البته ، عروق نه تنها در ورزشکاران ، بلکه در افراد با اندام لاغر نیز مشاهده می شود. پاسخ به این س whyال که چرا ورزشکاران وریدهای برآمده دارند بسیار ساده است - مقدار کمی چربی زیر جلدی.
اکثر سازندگان در حین آماده شدن برای یک مسابقات تلاش زیادی می کنند تا عروق خود را افزایش دهند. برای آنها ، این یک نقص زیبایی نیست ، بلکه یک ویژگی اجباری است که نشان دهنده وجود یک شکل عالی است. داوران همچنین به عروقی بودن توجه می کنند و این یکی از اجزای نمرات بالا است.
وقتی رگ های ورزشکار بیرون زده ، بدن او عضلانی تر به نظر می رسد و وجود چربی اضافی زیر جلدی ارزش وریدی را به میزان چشمگیری کاهش می دهد. با این حال ، این به هیچ وجه نشان نمی دهد که ورزشکار با ورید وریدی بالا حداقل چربی بدن را در بدن دارد. این امر عمدتاً در سطح ژنتیکی با عمق عروق تعیین می شود. گاهی اوقات در ورزشکارانی با ماهیچه های کاملاً پمپ شده ، وریدی آنقدرها مشخص نیست. با این حال ، حتی در این شرایط ، شما به راحتی می توانید تشخیص دهید که آنها در حالت عالی هستند ، زیرا فیبرهای عضلانی می توانند از طریق پوست ظاهر شوند.
وریدی در بدنسازی
امروز ما در مورد علت ورید ورزشکاران صحبت می کنیم ، زیرا این می تواند نشانه ای از بیماری باشد. با این حال ، ابتدا ما به شما خواهیم گفت که چگونه می توانید قبل از مسابقه قدرت وریدی خود را افزایش دهید. ما قبلاً اشاره کرده ایم که سازندگان سعی می کنند عروق را قبل از شروع در مسابقات افزایش دهند ، اما برای بسیاری این نشان دهنده استفاده از استروئیدها توسط ورزشکاران است. با کمک این آماده سازی های هورمونی ، شما نه تنها می توانید ماهیچه ها را پمپ کنید ، بلکه در مدت کوتاهی از شر چربی های زیر پوستی خلاص می شوید.
بحث با این واقعیت دشوار است ، کافی است دو ورزشکار را مقایسه کنید و یکی که استروئیدهای آنابولیک مصرف می کند ، ورید وریدی بالاتری خواهد داشت ، اگرچه عامل ژنتیکی نیز در این مورد تأثیر دارد. برخی از بدنسازانی که به طور طبیعی تمام مدت تمرین می کنند نیز می توانند وریدی شدید داشته باشند ، زیرا رگ های خونی آنها در نزدیکی سطح پوست قرار دارند. علاوه بر این ، داروهایی وجود دارد که به گروه AAS تعلق ندارند ، اما می توانند عروق را افزایش دهند ، به عنوان مثال ، هورمون رشد یا کلنبوترول.
این در درجه اول به دلیل توانایی آنها در سوزاندن موثر چربی زیر جلدی است. با اطمینان می توان دریافت که گاهی اوقات ورزشکاران به طور خاص برای افزایش فشار خون دارو مصرف می کردند و مطمئن بودند که این امر به آنها در رسیدن به اثر رگ های بیرون زده کمک می کند. با این حال ، چنین تلاش هایی از قبل محکوم به شکست بود و استفاده از این داروها می تواند باعث حمله قلبی شود.
به منظور دستیابی به حداکثر عروق ، برخی از بدنسازان قبل از روی صحنه مقدار کمی شراب مصرف می کنند. از نظر تئوری ، الکل عروق خونی را گشاد می کند ، اما فقط روی رگ های کوچک تأثیر می گذارد. به همین دلیل است که پس از نوشیدن مشروبات الکلی ، گرما در بدن پخش می شود. به طور مشابه ، وضعیت در مورد نیاسین است ، که دارای اثر گشاد کننده عروق است ، اما قادر به افزایش عروق نیست.
ناامیدکننده ترین و حتی احمقانه ترین راه برای افزایش وریدی استفاده از اریتروپویتین یا آنالوگهای این دارو است. این منابع برای افزایش سطح گلبول های قرمز در خون طراحی شده است.اگر به دوچرخه سوارانی نگاه کنید که اغلب از اریتروپویتین برای افزایش استقامت استفاده می کنند ، نامناسب بودن این مرحله را می توان به راحتی مشاهده کرد. آیا حداقل یک دوچرخه سوار را به خاطر دارید که رگهایش به شدت بیرون زده باشد؟
ما قبلاً اشاره کردیم که وریدی در ورزش موضوعی بحث برانگیز است و این عمدتا به دلیل نگرش مردم عادی نسبت به آن است. بسیاری از افرادی که ارتباط مستقیمی با بدنسازی ندارند زیبایی زیبایی را در رگهای بیرون زده قوی درک نمی کنند. اگر ورزشکاران به وریدی زیاد خود افتخار می کنند و مطمئن هستند که این یکی از ویژگی های اصلی وجود درصد کمی چربی در بدن است ، پس برای افراد عادی رگهای بیرون زده یک عامل غیر طبیعی و حتی زشت است.
در اینجا باید توجه داشت که ورزشکاران قبلی اهمیت زیادی به وریدی نداشتند. به تصاویری از سازندگان گذشته نگاه کنید ، و تقریباً همه آنها فقط چند رگ در عضلات خود ، معمولاً در عضلات دوسر ، داشتند. این واقعیت دوباره ما را به موضوع استفاده از استروئید توسط بدنسازان ارجاع می دهد. وینس ژیروند ، که می توان او را یکی از بزرگترین بدنسازان تاریخ بدنسازی دانست ، در یکی از مصاحبه های خود این موضوع را نیز مطرح کرد که چرا ورزشکاران وریدهای برآمده دارند. او گفت که او اغلب در مقابل ورزشکارانی که به خوبی پمپاژ نشده بودند شکست می خورد ، اما در عین حال ، رگها عملاً روی بدن آنها برجسته نمی شد.
مشکلات مشابهی باب هندز را گرفتار کرده بود که ورزشکاران مدرن به آن حسادت می کردند. در اوج ، رگهای او بسیار قوی برجسته شده و ماهیچه هایش به خوبی رشد کرده بودند. با این حال ، در مسابقات "آقای آمریکا" در سال 1959 ، او تنها مقام 8 را به دست آورد و پس از آن به اندازه کافی سریع به پایان رسید.
ما قبلاً درک کرده ایم که چرا ورزشکاران وریدهای برآمده دارند و چرا سازندگان برای افزایش وریدی تلاش می کنند. با این حال ، لازم است در مورد یک نوع ورید ورزی نیز همین را بگوییم ، که قطعاً از نظر زیبایی خوشایند نیست و در بسیاری از ورزشکاران نخبه مشاهده می شود. ما در حال حاضر در مورد رگهای مخدوش و متورم به نام واریس صحبت می کنیم. حتی طرفداران بدنسازی نیز با این امر موافق هستند ، که در آنها وریدی معمولی باعث احساس انزجار نمی شود.
دلایل ایجاد وریدهای واریسی در ورزشکاران
ما می دانیم که رگ ها رگ های خونی هستند که از طریق آنها خون به سمت ماهیچه قلب جریان می یابد. به طوری که حرکت خون در جهت مخالف شروع نشود ، زیرا هیچ کس گرانش را لغو نکرده است ، دریچه های خاصی در رگها وجود دارد.
ماهیچه ها در حین کار را می توان با پمپ هایی مقایسه کرد که کار رگ ها را برای رساندن خون به قلب تسهیل می کند. رگهای واریسی به نوبه خود نتیجه نقص دریچه هستند. به محض این که این اتفاق افتاد ، خون شروع به حرکت در جهت مخالف می کند و این باعث افزایش فشار بر دیواره رگ ها می شود. در نتیجه ، اندازه آنها به طور چشمگیری افزایش می یابد ، و اغلب این فرایند در آن عروق رخ می دهد که در مجاورت سطح پوست قرار دارند.
علاوه بر این که رگ های واریسی از نظر زیبایی به هیچ وجه به نظر نمی رسند ، اغلب آسیب می بینند ، و به ویژه در حین حرکت ، یا هنگامی که فرد ایستاده است. پس از اعمال فیزیکی با وریدهای واریسی ، احساس ضعف ظاهر می شود و حتی ممکن است تشنج ایجاد شود ، که می تواند منجر به اختلال در الگوی خواب و واکنش های متابولیکی شود. بیشتر اوقات واریس در زنان ، از جمله در دوران بارداری رخ می دهد. در مورد دوم ، هورمون ها مقصر هستند. گروه خطر همچنین افرادی را شامل می شود که کارشان شامل ایستادن طولانی مدت روی پای خود است.
اگرچه واریس در نیمه عادی بشر شایع تر است ، اما مردان نیز مستعد ابتلا به این بیماری هستند. بدنسازان مثال خوبی در این زمینه هستند. دانشمندان ثابت کرده اند که عدم تعادل در سیستم هورمونی به ایجاد این بیماری کمک می کند.غلظت بالای استروژن عاملی است که حساسیت بیشتر زنان را نسبت به مردان به واریس توضیح می دهد.
با افزایش سن ، میزان تولید تستوسترون کاهش می یابد و تعادل هورمونی در بدن مردان می تواند به سمت استروژن تغییر کند. این امر وجود این بیماری را در مردان مسن توضیح می دهد. علاوه بر همه موارد فوق ، در مردان نیز واریس می تواند به دلیل وجود بیماری ژنتیکی به نام سندرم کلینفلتر ایجاد شود که در آن تعادل هورمون ها به سمت استرادیول تغییر می کند. شاید برای برخی ، تأثیر هورمون ها روی کار رگ ها وحی باشد ، اما این چنین است. واقعیت این است که گیرنده های انواع آندروژنیک و استروژنیک در رگ های خونی وجود دارد. به تازگی ، مطالعه ای انجام شد که تأثیر استروژن ها را در ایجاد واریس اثبات کرد. در گروهی از افراد ، غلظت هورمون های زنانه در مقایسه با تستوسترون بیشتر بود. علاوه بر این ، در بدن آنها ، گیرنده های نوع آندروژن به اندازه مردان سالم فعال نبودند.
بنابراین ، پاسخ به این س ofال که چرا ورید ورزشکاران دچار برجستگی است ، عدم تعادل در سطح هورمونی است. با این حال ، هر ورزشکاری نمی تواند مستعد ابتلا به این بیماری باشد ، زیرا عوامل زیادی در توسعه آن دخیل هستند. اگر یک ورزشکار به طور فعال از استروئیدها استفاده می کند ، باید از توانایی تبدیل برخی از این داروها به استروژن آگاه باشد.
به دلیل تغییرات مرتبط با افزایش سن در بدن ، مردان به تدریج توده عضلانی خود را از دست می دهند ، اما درصد چربی زیر جلدی افزایش می یابد. امروزه ثابت شده است که غلظت بالای استروژن همچنین به افزایش تعداد بافت های چربی کمک می کند. همه اینها نشان می دهد که خطرات ایجاد واریس در چنین شرایطی به طور چشمگیری افزایش می یابد. این مورد برای ورزشکارانی نیز شناخته شده است که به لطف داروهای خاص سعی می کنند غلظت هورمون های زنانه را در بدن کاهش دهند.
همچنین ممکن است شیوه آموزش سازندگان بر احتمال ابتلا به این بیماری تأثیر بگذارد. این نظریه در پزشکی نیز وجود دارد ، اما به نظر ما این بعید است ، زیرا فعالیت بدنی برای کاهش خطرات ایجاد رگ های واریسی طراحی شده است. در پایان ، می خواهم بگویم که تنها راه کاهش خطرات ایجاد واریس ورزشکاران ، کنترل تعادل بین استروژن و تستوسترون است.
دلایل وریدی ورزشکاران را در زیر ببینید:
