هنگام تنظیم دوره های استروئیدی و در طول PCT ، ورزشکاران اغلب اشتباه می کنند. با اشتباهات رایج بدنسازان و وزنه برداران برای اجتناب از آنها آشنا شوید. امروز ما در مورد چرخه های استروئیدی که به اشتباه ترکیب شده اند صحبت خواهیم کرد. این یک مشکل رایج است. بیشتر اوقات ، قبل از شروع دوره ها ، ورزشکاران مطمئن هستند که استروئیدها بی خطر هستند و در صورت اشتباه ، به عنوان مثال ، با دوز آنها ، هیچ چیز وحشتناکی رخ نخواهد داد. با این حال، این درست نیست. بیایید نگاهی به اشتباهات اصلی در دوره های استروئیدی برای بدنسازان و وزنه برداران بیندازیم.
اگر دوره AAS به اشتباه تنظیم شده باشد یا در مرحله درمان توانبخشی اشتباهاتی رخ داده باشد (گاهی اوقات اصلاً انجام نمی شود) ، این می تواند منجر به عواقب جدی شود.
عدم PCT بعد از چرخه استروئید
این شاید رایج ترین اشتباه ورزشکاران باشد. بسیاری مطمئن هستند که بدن به تنهایی با اثرات استروئیدی کنار می آید. اساساً ورزشکاران مبتدی این کار را مرتکب می شوند. درک این نکته ضروری است که تحت تأثیر استروئیدها در بدن ، سنتز هورمون طبیعی مرد متوقف می شود. برخی AAS محور HHP را به میزان کمتری تحت تأثیر قرار می دهند ، در حالی که برخی دیگر به شدت. اما به هر حال این اتفاق می افتد.
اگر آزمایشات بعد از چرخه انجام شود ، سطح تستوسترون طبیعی بسیار پایین خواهد بود ، و این در حال حاضر نقض جدی تعادل هورمونی است. اگر به بدن کمک نشود ، بهبودی بسیار طولانی طول می کشد. البته بستگی به ویژگی های فردی دارد ، اما بدن به کمک نیاز دارد.
حقیقت موارد فوق را می توان با کمک ساده ترین و در نگاه اول مطمئن ترین مسیر تأیید کرد. به مدت شش هفته فقط 30 تا 40 میلی گرم متان مصرف کنید و سپس آزمایش دهید.
لازم است سطح هورمون تستوسترون ، لوتئینیزه کننده و تحریک کننده فولیکول را بررسی کنید. مطمئناً نتایج را دوست نخواهید داشت. بنابراین ، ما نتیجه می گیریم که درمان توانبخشی مورد نیاز است.
عدم انجام اقدامات برای کاهش سطح استروژن در دوره
همچنین یک اشتباه بسیار "محبوب". سطح پرولاکتین و استرادیول می تواند در طول چرخه AAS به طور چشمگیری افزایش یابد. استرادیول یک هورمون زنانه است که مسئول احتباس مقدار زیادی مایعات در بدن ، افزایش فشار خون ، ژنیکوماستی و غیره است.
پرولاکتین همچنین یک هورمون زنانه است و در سطوح بالا ، می تواند عوارض جانبی مشابه استرادیول ایجاد کند. با این حال ، بزرگترین خطر برای بدن مردان با اختلال نعوظ نشان داده می شود. ورزشکارانی که از دکو استفاده می کنند ممکن است این عارضه جانبی را تجربه کنند. باید گفت که استرادیول می تواند اختلال مشابهی ایجاد کند ، اما پرولاکتین این کار را بیشتر انجام می دهد. مطمئناً می توان از این امر جلوگیری کرد. در طول دوره ، شما باید آزمایشات را انجام دهید و سطح هورمون های فوق را کنترل کنید. اگر محتوای پرولاکتین و استرادیول زیاد است ، باید از بازدارنده های آروماتاز و داروهایی که تولید پرولاکتین را کاهش می دهند ، استفاده کرد. بیشتر اوقات در بدنسازی ، Cabergoline برای این مورد استفاده می شود.
به عبارت دیگر ، تنها زمانی می توان این دوره را صحیح در نظر گرفت که برای انجام آزمایش وقت بگذارید و در صورت لزوم مکانی برای مصرف این داروها پیدا کنید. انتخاب دوز مناسب AAS کافی نیست ، آمادگی برای عوارض جانبی نیز مهم است.
زمان شروع PCT
یکی دیگر از اشتباهات رایج در دوره های استروئیدی برای بدنسازان و وزنه برداران ، زمان بندی اشتباه برای درمان ریکاوری است.این به خاطر این واقعیت است که ورزشکاران ، با شروع به استفاده از استروئیدها ، با مفهومی مانند "نیمه عمر" AAS ناآشنا هستند.
به همین دلیل ، زمان شروع دوره بهبودی به اشتباه انتخاب شده است. علاوه بر این ، گاهی اوقات می توانید بشنوید که زمان شروع PCT اصلا مهم نیست ، فقط باید انجام شود. این یک نظر بسیار اشتباه است. هدف اصلی درمان ترمیمی از سرگیری تولید هورمون های طبیعی است. با این حال ، اگر استروئیدها هنوز در بدن باقی بمانند ، این اتفاق نمی افتد.
هر استروئید در مدت زمان معینی از بدن دفع می شود و شما باید این اصطلاحات را بدانید. تنها زمانی که اثری از استروئیدها در بدن وجود ندارد ، باید PCT را شروع کرد.
خطاهای طراحی دوره
در این بخش ، شما باید در مورد چندین اشتباه که اغلب ورزشکاران مرتکب می شوند صحبت کنید:
- اولین - این یک تفاوت در طول دوره با آن داروهایی است که استفاده می شود. تستوسترون انانتات را به عنوان مثال در نظر بگیرید. از آنجا که این یک اتر است ، بلافاصله شروع به کار نمی کند و همچنین برای مدت طولانی "متوقف" می شود. اگر دوره شما بر اساس این استروئید شش هفته طول بکشد ، بنابراین شما به سادگی زمان را هدر می دهید. برای دوره های با این مدت ، باید از پخش کوتاه استفاده کرد.
- دومین - دوز اشتباه استروئیدها این مشکل تعداد زیادی از ورزشکاران با آن روبرو هستند. بدن هر فرد به طور معمول تنها دوزهای خاصی از استروئیدها را درک می کند. اگر از آنها بیشتر شوید ، نه تنها به نتیجه دلخواه نخواهید رسید ، بلکه دائماً با عوارض جانبی مبارزه خواهید کرد. لازم است حداکثر را از حداقل دوزهای AAS خارج کنید.
- اشتباه سوم هنگام تنظیم یک دوره ، این شامل تمایل به افزایش توده عضلانی و در عین حال انجام خشک شدن است. برای این منظور ، دو استروئید قرص (استانوزولول و متان) اغلب به طور همزمان استفاده می شوند. انجام این کار بسیار نامطلوب است. همه استروئیدهای خوراکی برای کبد خطرناک هستند و با استفاده همزمان از دو قرص AAS می توانید به این اندام آسیب جدی وارد کنید.
- و آخرین یک اشتباه رایج در دوره های استروئیدی برای بدنسازان و وزنه برداران ، کمبود تستوسترون است. قبلاً در بالا ذکر شد که استروئیدها سنتز هورمون طبیعی مردانه را کاهش می دهند. اگر تستوسترون در چرخه وجود نداشته باشد ، خطر عوارض جانبی افزایش می یابد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اشتباهات عمده در و پس از دوره AAC ، اینجا را ببینید:
