به تازگی ، در مورد بدنسازان در مورد استعداد ژنتیکی برای افزایش توده عضلانی صحبت شده است. با نقش ژنتیک در بدنسازی و تناسب اندام آشنا شوید. البته هیچ ورزشکاری نمی خواهد بداند که توانایی او برای افزایش وزن به دلیل ژنتیک محدود است. اما کاری از دست شما بر نمی آید. امروز ما سعی می کنیم نقش ژنتیک را در بدنسازی و تناسب اندام به تفصیل درک کنیم.
دانشمندان تحقیقات زیادی در این زمینه انجام داده اند. در یکی از آنها بیش از 500 نفر شرکت کردند. این آزمایش 12 هفته به طول انجامید. همه افراد از یک برنامه آموزشی مشابه استفاده کردند. در نتیجه ، برخی از افراد 2 درصد از سطح مقطع عضلات را از دست دادند و شاخص های قدرت آنها بدون تغییر باقی ماند.
بهترین نتیجه افزایش 59 درصدی سطح مقطع ماهیچه ها و افزایش 250 درصدی قدرت بود! همانطور که می بینید ، نتایج به شدت نشان می دهد که ژنتیک تأثیر عمده ای بر رشد و قدرت عضلات دارد. اما چرا این اتفاق می افتد ، اکنون سعی می کنیم آن را دریابیم.
تاثیر ژنتیک بر رشد عضلات
دانشمندان دریافته اند که افزایش عضله زمانی امکان پذیر است که سلول های ماهواره ای هسته های خود را به بافت ماهیچه ای اهدا کنند. با تشکر از این ، اندازه سلول های فیبر می تواند افزایش یابد ، که منجر به رشد ماهیچه ها می شود.
در طول تحقیقات مشخص شد که تفاوت پیشرفت ورزشکاران شرکت کننده در مطالعه مستقیماً با فعال شدن سلول های ماهواره ای ارتباط دارد. هرچه تعداد ورزشکاران از این سلول ها بیشتر باشد ، اثربخشی تمرینات او بیشتر خواهد بود.
همچنین لازم به ذکر است که در چنین ورزشکارانی ، سلول های ماهواره ای توانایی بالایی در افزایش تعداد خود تحت تأثیر تمرینات دارند. در مطالعه ای که در بالا توضیح داده شد ، مشخص شد ورزشکارانی که قبل از شروع آزمایش بهترین نتایج را نشان دادند ، دارای 21 سلول ماهواره به ازای 100 فیبر بافتی بودند. پس از 16 هفته آموزش ، تعداد سلول های ماهواره ای به 30 در 100 فیبر افزایش یافت. این امر باعث افزایش سطح مقطع ماهیچه ها تقریباً 55 possible شد. ورزشکارانی که در این مطالعه بدترین عملکرد را داشتند ، 10 سلول ماهواره در هر 100 فیبر داشتند. در طول آموزش ، این شاخص بدون تغییر باقی ماند.
سایر آزمایشات نیز نتایج مشابهی را به همراه داشته است ، که این امر باعث می شود در مورد استعداد ژنتیکی برخی افراد برای مجموعه سریع توده عضلانی صحبت شود. سرعت برنامه ورزشکاران نه تنها از تعداد سلول های ماهواره ای ، بلکه از سایر شاخص ها نیز متاثر است ، به عنوان مثال ، تعداد مولکول های سیگنالینگ و حساسیت آنها به سیگنال ها ، گسترش کلی سلول های ماهواره ای و غیره.
البته تأثیر تمرینات نیز تحت تأثیر شدت ، تغذیه مناسب و سایر عوامل شناخته شده برای همه ورزشکاران است. اما ژنتیک نیز نباید تخفیف داده شود.
نقش ژنتیک در افزایش توده چربی
ما در مورد نقش ژنتیک در بدنسازی و تناسب اندام در افزایش توده عضلانی صحبت کردیم ، اما بر عملکردها و توانایی های دیگر بدن نیز تأثیر می گذارد. تمایل به چربی برای ورزشکاران به همان اندازه مهم است. دانشمندان رابطه بین ژن ها و میزان رسوب دهی و همچنین چربی سوزی را ثابت کرده اند.
انتخاب طبیعی ، که در طول تاریخ بشر ادامه داشته است ، همیشه از افرادی که متابولیسم اقتصادی دارند حمایت می کند. این به آنها اجازه داد در طول قحطی طولانی زنده بمانند. امروزه ، وقتی این مشکل بسیار نادر است ، این ژن ها می توانند منجر به چاقی شوند. با یک شیوه زندگی بی تحرک احتمال این امر به میزان قابل توجهی افزایش می یابد.
یک مطالعه روی این موضوع شامل 12 جفت دوقلو بود که روزانه 1000 کالری بیشتر به مدت 84 روز مصرف کردند.محاسبه اینکه 84 هزار کالری اضافی در این مدت مصرف کرده اند ، کار سختی نیست. همه افراد درگیر ورزش نبودند و سبک زندگی آنها کم تحرک بود. به طور متوسط ، افزایش وزن بدن در این مدت بیش از 8 کیلوگرم بود. با این حال ، جالب ترین چیز در اینجا تفاوت زیاد در میزان افزایش وزن است که بین 4.3 تا 13 کیلوگرم متغیر است.
همه افراد از رژیم غذایی یکسانی استفاده می کردند ، اما افرادی که متابولیسم پایینی داشتند میزان چربی بدنشان به میزان قابل توجهی افزایش یافت. بدن تقریباً تمام کالری اضافی مصرف شده را به چربی تبدیل می کند.
چنین مطالعاتی به اندازه کافی انجام شده است تا نقش ژنتیک در بدنسازی و تناسب اندام در جذب چربی بدن را بیان کند. با این حال ، افرادی که استعدادی برای افزایش توده عضلانی ندارند نباید ساکت بنشینند و کاری انجام ندهند. بیایید نگاهی بیندازیم که چگونه ژنتیک می تواند بر ورزش افراد تأثیر بگذارد.
ورزش و ژنتیک
دانشمندان هنوز باید مقدار زیادی کار انجام دهند تا ژنتیک انسان را بطور کامل درک کنند. با این حال ، قبلاً ثابت شده است که تعداد زیادی ژن وجود دارد که بر توانایی های بدنی ورزشکاران تأثیر می گذارد. تا به امروز ، بیش از 200 ژن اتوزومال و 18 ژن متوکندری پیدا شده است که بر عملکرد ورزشی ورزشکاران تأثیر می گذارد.
شناخته شده ترین و بهترین مطالعه آلفا اکتین 3 یا ACTN3 است. این ژن بر عملکرد فرد تأثیر می گذارد. همچنین مشخص شد که حدود 18 درصد از جمعیت جهان فاقد این ژن هستند. در بدن آنها ، ACTN2 بیشتری به عنوان جایگزین سنتز می شود ، اما پیشرفت در تمرینات برای چنین ورزشکارانی بسیار دشوارتر است. با این حال ، یک بار دیگر ، باید گفت که دانشمندان هنوز روی تصویر دقیقی از همه ژن هایی که می توانند بر عملکرد ورزشی تأثیر بگذارند ، کار می کنند.
آیا ژنتیک مهم است؟
البته نتایج تجربی بالا برای برخی از ورزشکاران چندان مشتاق نیست. در این راستا ، علیرغم نقش ژنتیک در بدنسازی و تناسب اندام که امروز توضیح داده شد ، آنها باید کمی تشویق شوند.
اولاً ، هر فردی برخی از مشکلات ژنتیکی را دارد. لازم به یادآوری است که هیچ ژنتیک کاملی وجود ندارد.
دوم ، در طول تحقیقات ، همه ورزشکاران از برنامه تمرینی یکسانی استفاده کردند. اما اکثر بدنسازان می دانند که پاسخ ماهیچه ها به یک تمرین مشابه می تواند در افراد مختلف متفاوت باشد.
بنابراین ، لازم است به دنبال آن حرکات و میزان بار مناسب برای عضلات خود باشید. هر ورزشکاری ، در صورت تمایل ، می تواند به نتایج بالایی برسد و تأیید بسیاری از آن در بین ستاره های بدنساز وجود دارد.
برای اطلاعات بیشتر در مورد نقش ژنتیک در بدنسازی و تناسب اندام ، این ویدیو را ببینید:
